Reisverslag Schoppernau / Warth-Schröcken (tourskiën)

Dit onderwerp gaat over de bestemming Schoppernau

Normaal gesproken ben ik niet zo het schrijven van reisverslagen, maar omdat @Userd en @Rogier er naar vroegen, na een ander topic te hebben misbruikt, toch maar in de pen geklommen.

Voor ik van wal steek, iets over mijzelf zodat iedereen weet met wie hij / zij van doen heeft en niet alleen de criticaster ziet die ik met enige regelmaat ben :-P

Mijn naam is bekend, 45 jaar oud, getrouwd, 1 zoon van bijna 18, gek van skiën en sinds 2010 verslaafd aan offpiste skiën. Ik ski sinds mijn 10e jaar en heb 3 jaar gelest om daarna tot 2005 redelijk inactief te zijn geweest met skiën. Waarom? Gebrek aan geld vanwege (verkeerde) keuzes en het feit dat ik mijn vrouw niet geïnfecteerd kreeg met het wintersportvirus.

Na een lullige stuiter, toen ik met een maatje offpiste aan het skiën was in Damüls 2 jaar geleden, ben ik in een medisch circus beland. Gevolg: Fysiotherapie, Podotherapeut, Huisarts, Orthopeed you name it. (steunzolen, artrose knie, etc.)

Mede n.a.v. bovengenoemd ongelukje ging het malen in mijn hoofd… Ga aan je techniek werken luie donder. Ik ben een gevorderd skiër, maar ook een luie waardoor de spreekwoordelijke backseat me nog wel eens afstraft. Omdat ik heel goed weet wat mijn beperkingen zijn en daar ook aan wil werken ben ik sinds afgelopen jaar intensief indoor aan het lessen en heb er, buiten alle andere lessen, clinics en cursussen die ik sinds 2005 heb gevolgd, sinds begin 2014 al 40 uur les op zitten.

Okay, genoeg psychologie, op naar het reisverslag.

Dit tripje was voor mij tweeledig:

  1. Ervaren of alle indoor lessen mijn techniek hebben verbeterd.
  2. De belangrijkste voor mij, voor de 1e keer serieus tourskiën.

De reis ging naar Schoppernau waar ik in 2005 mijn hernieuwde wintersportleven weer heb opgebouwd en sindsdien al een keer of 12 ben terug gekeerd. De regio is een beetje mijn thuisbasis geworden.

Ik ben met mijn maat meegereden die ook vrouw en dochter van 4 jaar had meegenomen. Hmmm, zo had ik hem niet helemaal bedacht toen ik hem vroeg om te gaan touren, dus mijn plannen moesten wel afgestemd worden op en met het gezin. Gelukkig was er ook nog een andere vriendengroep in Schoppernau geland, dus aan mensen geen gebrek. Uiteindelijk een plan gesmeed: 5 dagen knallen, waarvan 3 dagen piste en 2 dagen touren.

Aangezien de nadruk bij mij (en mijn maat) op het touren lag in dit verslag alleen foto’s van de tourmomenten incl. voorbereidingen. Voor foto’s die piste gerelateerd zijn verwijs ik jullie naar het recente verslag van @Jesper. Het enige wat ik over de pistemomenten kan zeggen is dat de lessen me wel degelijk hebben geholpen en ook nog eens op latten met 102mm onder de voet :-P

Alrighty, pics or it didn’t happen :-)

Tourdag 1: Het plan was om een route te nemen richting de Geißhorn, maar vanwege het (te) late tijdstip en de ongunstige expositie (ZW) ervoor gekozen om een andere route te nemen.

null

null

null
null

Splitboard in tweeën, bindingen in tourmode, vellen er onder, paar laagjes uit en skinnen met dit handel

null

null

null

Kickturn practise.

null

Tourdag 2: Omhoog naar de Toblermannskopf. Om iets voor 9:00 stonden we bij de opstap van de route. Achteraf gezien ook te laat :-)

null
null
null

null

Lente + Wildschutz = bootpacken :-)

null

null

null

Have a break, take a broodje :-)

null
null

Naar beneden! Op dit moment kreeg ik een mentale choke. De helling was nog geen 20 graden, slush tot aan de heupen, breed en overzichtelijk. Voor mijn gevoel niet echt heel spannend, maar ik stond met knikkende knieën. Tijdens 3 dagen piste knallen, geen centje pijn en nu stond ik daar……… Uiteindelijk wel beneden gekomen, maar fijn is anders. Mijn vermoeden is dat mijn ongelukje van 2 jaar terug toch nog ergens een rol heeft gespeeld. Ook voor 2015 dus werk aan de winkel.

null
null

Resumé: Tourskiën (splitboarden voor mijn maat) is echt fantastisch en rustgevend. Als je van fysieke inspanning, skiën / boarden en rust en ruimte houdt dan is touren echt een aanrader. Toen ik thuis kwam merkte ik pas de volgende dag hoe moe (maar voldaan) ik was. Ik ben hooked :-)

When life gets too complicated.... SKI

Zoals in dat andere topic ook al aangegeven (foei! ;) ), prima omgeving en nog meer dan voldoende mogelijkheden daar, je kan nog wel even vooruit dus :D Eerste foto’s waren in Warth?
Waar zaten jullie trouwens in Schoppernau?

@userd Ik had zelf een kamer geregeld bij Matt (boven de winkel). Mijn maat en family hadden een appartement in Au geregeld. Die andere groep zat in Haus Schnell, direct links van Matt.

De eerste foto’s zijn genomen bij Salober. We zijn toen vanaf de parking richting Hotel Körbersee gelopen.

When life gets too complicated.... SKI

Ah, wij zaten ook in Au, in een Bauernhof deze keer. Beetje oud maar supervriendelijke mensen en een prima verblijf! Körbersee hebben wij di (of wo) gegeten, prima plek en heerlijk vol in de zon en daardoor ook retedruk.

Dan zijn @SPAM en ik nog extra dicht bij je in de buurt geweest die week aangezien ik door de warmte dunne handschoenen nodig had. En ja, dus naar Matt gegaan. Mijn ervaring van die week in datzelfde gebied was dat buiten de pistes de sneeuw vaak een harde opgevroren korst gad. Echt niet tof om te skiën, dus wij zijn maar op de pistes en skiroutes gebleven. Overigens herken ik je blokkade n.a.v je val heel goed. Op de piste gaat alles fantastisch, maar zodra het off piste wordt dan blokkeer ik ook. Mijn val is inmiddels 5 jaar geleden maar heb er blijkbaar ook nog steeds last van tussen mijn oren.

Winter is coming

@MiTi Toevallig heb ik bij Matt ook nog een paar handschoenen gekocht (Ortovox Tour Glove), want na de 1e tourdag er al achter gekomen dat mijn TNF Apex handschoenen gewoonweg te nat werden en ook niet meer droog :-)

En inderdaag, voor de middag sneeuw met een korst, maar na twaalven dikke slush puppy. Ik ben deze keer niet in Damuls geweest helaas, maar wel een mooi gebied. Zeker nu Mellau ook aangesloten is. Ik begrijp dat jullie het ook naar de zin hebben hebben gehad. Heb je onverhoopt nog pizza gegeten onderaan de Uga lift? Zo nee, dan moet je daar een volgende keer gaan eten. Fantastische pizza’s daar :-)

When life gets too complicated.... SKI

@MiTi, skiroutes gingen goed aan het begin van de middag, daarvoor te hard, daarna te zacht. Picknicken is daar niet echt een hobby idd, aan de andere kant is het 'uit eten’ook niet zo vreselijk duur.

@Alex, de piste onder de UGA was alleen wel erg slushy en kapotgeskied. Jammer want dat is altijd een lekkere afdaling. Walisgaden kan je ook vrij goed eten.

Ik vind deze lange versie toch net iets leuker. Mooi verhaal @Alex !

Leuk zo’n toerskiavontuur, ook nog eens in een mooie regio ;)

Ennuh… bedankt voor de verwijzing :P

Gang is alles

Dank @Hessel en @Jesper. Het verhaal kan nog langer, maar dan komen de ‘drank’ momenten ook aan bod en het gaat uiteindelijk om het skien :-P

null

Het is moeilijk uit te leggen, maar iedere keer als ik daar weer kom voelt het als thuis. Ik denk dat meer mensen dat gevoel wel kennen, maar dan met hun eigen gebied :-)

When life gets too complicated.... SKI

Nee hoor, ik snap precies wat je bedoelt. Nu heb ik daar inmiddels ook ong een jaar van mijn leven doorgebracht, dat scheelt misschien iets ;)

@Alex, daar hebben we helaas niet gegeten, voor de volgende keer dan maar. Wel heel lekker gegeten bij de Auenfelderhutte In Schrocken. Wel enorm druk, maar de pasta bolognaise was het wachten waard!

Winter is coming

Nog wat techtalk voor de mensen die tourambities hebben en mogelijk twijfelen tussen een frame en een lowtech tourbinding. Ik heb uiteindelijk gekozen voor een Dynafit binding (lowtech). Ik had ervaring met een framebinding (Fritschi Freeride), maar dat haalt het gewoonweg niet bij een, in dit geval, Dynafit Radical ST. Alleen al het verschil in gewicht maakte de drempel voor mij erg laag (ski 1850gr, binding 566gr). Een Fritschi zit al over een kilo qua gewicht.

Als je een beetje googled op Dynafit bindingen kom je hoogstwaarschijnlijk veel verhalen tegen over pre-releases en mensen die hun binding locken en vervolgens hun ledematen om zeep helpen.

Ik heb daar zelf niks van gemerkt en kan zeggen dat lowtech bindingen het op de piste ook prima doen. Ook het releasen bij een valpartij werkte helemaal naar behoren. Nu had ik de DIN waarde lager (6) gezet dan ik normaliter doe (7) om eerst maar eens te checken of de binding uberhaupt zou releasen (mental dingetje). De Radical ST heeft alleen een release mechaniek op de achterbak, maar zelfs met een lagere DIN setting kon ik echt hard op pistes en skiroutes knallen zonder pre-release.

Dus mocht je tourambities hebben en twijfelen tussen de verschillende soorten bindingen die er te krijgen zijn. Ik kan alleen maar zeggen dat ik ‘om’ ben en alleen nog maar, indien mogelijk, op lowtech bindingen zal skien.

When life gets too complicated.... SKI

Interessant verslag!

Plaats een reactie