Hochwang: een onbekend juweeltje in Zwitserland

(onderaan staan er foto's)

In februari 2019 ligt er in de oostalpen een dik pak sneeuw. Met een paar dagen vrij vertrekken we naar het oosten van Zwitserland. We zoeken rust, dus we hebben een klein gebiedje uitgekozen.

De keuze is gevallen op het skigebied van Hochwang in Zwitsersland (https://www.hochwang.ch/). Halverwege de weg van Chur naar Arosa gaat er een weggetje omhoog naar Fatschél. In dat gehucht staan vooral vakantiehuisjes, maar er is ook een hotel en de stoeltjeslift vertrekt hier.

Het skigebiedje is ons ontzettend goed bevallen. Zoals we hoopten is het heerlijk rustig: geen rij bij de kassa en ook niet bij de liften. De stoeltjeslift brengt je langzaam door het bos omhoog naar Triemel. Daar vertrekt een sleeplift; de meeste beugels zijn bezet, maar echt wachten is er niet bij. Eenmaal boven kan je kiezen uit 6 verschillende pistes.

De pistes zijn ’s ochtends goed geprepareerd en ze zijn aan het eind van de dag ook nog prima te skiën. Vooral de rode pistes (links op het kaartje) zijn heerlijk. Ze liggen dicht bij elkaar, maar ze zijn zeker geen kopiën van elkaar. Je kan er in volle vaart naar beneden knallen, zonder dat je iemand tegenkomt. Met brandende bovenbenen kom je bij het middelstation Triemel en kan je kiezen of je weer naar boven gaat, even pauzeert of door het bos naar het dalstation gaat.

Aan de andere kant van het gebied (rechts op het kaartje) kan je nog een steilere zwarte piste af. De blauwe piste gaat naar Skihaus Hochwang (https://www.hochwanghuette.ch/). Dat is een oude gemoedelijke berghut, waar je op het terras of bij het haardvuur even bij kunt komen. Het leuke is dat wandelaars hier ook kunnen komen. Handig als je met een gemengd gezelschap onderweg bent. Er zijn trouwens nog meer wandelpaden, die er prima geprepareerd bij lagen. Wat dat betreft is Hochwang het kleine zusje van het verderop gelegen Arosa, dat een uitgebreid netwerk heeft van winterwandelpaden. We hebben daar ook een dag geskied, maar we konden eigenlijk niet wennen aan de drukte in de liften en op de piste.

Misschien leest het allemaal wat als een reclameverhaaltje, maar ik hoop je met dit berichtje dan ook aan te moedigen om eens in zo’n klein gebiedje op vakantie te gaan. In de eerste plaats omdat het er gewoon ontzettend leuk skiën kan zijn (leuker dan het aantal pistekilometers doet vermoeden). Maar ook omdat een boel van dit soort kleine gebiedjes elk jaar moeite heeft om het hoofd boven water te houden. Het zou jammer zijn als een gebiedje als Hochwang zou moeten sluiten, terwijl het met de juiste omstandigheden een echt juweeltje is!

Is er iemand die hier ook wel eens geweest is en wat vond je er van?

^ Plattegrond

^ De rode pistes bovenaan

^ De blauwe pistes bovenaan

^ Rustig bij de kassa

^ De blauwe piste door het bos terug

^ De rode piste door het bos terug

^ Het dalstation van de sleeplift

^ In de sleeplift met links één van de rode pistes

^ Bovenaan de sleeplift

^ Het begin van de rode pistes

^ Op een rode piste

^ Het begin van de blauwe piste

^ De zwarte piste, ook al lekker rustig

^ Restaurant Triemel, bij het begin van de sleeplift

^ Vanaf Skihaus Hochwang gaat er een mooie piste buitenom terug. De piste komt uit bij de parkeerplaats, van daar loop je in 5 minuten terug naar het dalstation.

^ Fatschél, met het dalstation van de stoeltjeslift. De berg erachter is de Weisshorn, het hoogste punt van het skigebied van Arosa.

^ Onderaan is een kinderland (bij Triemel trouwens ook)

^ Buiten de piste is het ook een leuk gebied. Als je vanuit het skigebied de graat oversteekt, kom je in deze kom uit. De sneeuw blijft er lang goed, want de kom ligt op het noorden.

^ Maar je moet wel weer terug lopen naar het skigebied :-)
Op de achtergrond trouwens de berg Hochwang. Daar is het skigebied naar vernoemd, maar er gaat geen lift heen.