JanGerrit

Ik ben het volledig eens met @Gast981. Is in mijn ogen een prima review. Ik zou nog willen aanvullen dat als je op zoek gaat naar “Italiaans” skieen, niet naar Livigno moet gaan. Wij vonden het weinig “Italiaans”. Het eten op de piste is niet bijster goed, de piste preparatie ok, maar zeker niet in lijn met het niveau van de Dolomieten. Het publiek dat Livigno zoekt is ook anders want Livigno stuurt erg op de prijs. Van mijn Tsjechische familie weet ik dat Livigno veel reclame maakt in Oost-Europa. Dat doen ze goed, want toen wij er waren was het merendeel van de bezoekers afkomtig uit Polen, Tsjechie en Slowakije. Aangevuld met vooral Belgen en hier en daar een Nederlander. Het dorp is ok. Niet lelijk, met veel laagbouw. Overdag is de hoofdstraat een soort van koopgoot, 's avonds en 's nachts lopen er lallende en schreeuwende barbezoekers doorheen (boek geen hotelkamer in de Hoofdstraat zou ik zeggen). Voor toertochten is het gebied in mijn ogen echt ongeschikt en ben je een behoorlijke skiër, dan zijn de twee deelgebiedjes ook eigenlijk te klein voor een week. De funparken (snowpark Mottolino en de boardercross en beide kanten) zijn wel geweldig. Mijn kids vonden het helemaal prima. Die gaven op basis van de funfactor nog wel een goed cijfer voor Livigno.
Ik had ook gedacht nog wat skimateriaal aan te schaffen tegen een vriendelijke prijs, maar dat heb ik helaas niet gevonden. Ondanks de belastingvrijstelling waren de prijzen niet echt veel lager dan bij de grote Duitse internetwinkels. Kortom, ik zou er niet weer naar toe gaan, zelfs niet met een gratis skipas (die kreeg ik nl. ook in de week voor Pasen). De weg er naartoe is een klein dingetje, maar niet overkomelijk. Laat dat je er niet van weerhouden.

Ik heb eind januari een lang weekend op de latten gestaan in Madonna di Campiglio (MdC). Tot aan het dorp zelf was er geen sneeuw te bekennen, maar MdC ligt net iets hoger dan de andere dorpen en daar was het dus wel wit. Maar veel (natuur)sneeuw lag er niet. Dat ze in de Dolomieten meesters zijn in piste preparatie bleek maar weer eens. Het was ongezien hoe goed de pistes er bij lagen!
MdC mag dan een grote faam hebben bij Italianen, wij vonden het wat tegenvallen. We hebben bijna alle pistes gedaan en ja, je kunt prima tochten maken, maar veel pistes lijken op elkaar of zijn op een paar uitzonderingen na (de 32 in Val Mastellina, de Tulot, de 11/23 richting Daolasa), niet heel erg lang. De verbinding met Pinzolo is niet ideaal, maar ook weer niet onoverkomelijk. Afgezien van de Tulot, voegt dat gebiedje naar mijn smaak overigens weinig toe. De liften zijn wel allemaal goed en modern, dat is zeker een plus.
Eten op de berg is goed of heel goed, maar zeker niet luxe of mondain. Het is Italiaans, met vaak bediening aan tafel, een glas wijn en een goede pasta. Dat vindt je in Monte Rosa bijvoorbeeld net zo goed. En dat is toch ook niet mondain.

MdC is echt anders dan Marilleva en Folgarida: de laatste twee zijn betonnen dorpen, trekken vooral pakketreizigers aan en er zaten opvallend veel Polen en Tsjechen tussen. De Polen hebben zelfs hun eigen skischool bij Malghet Aut. In MdC is het echt Italiaans: een mooi dorp, mooie hotels en restaurants. Hier is het publiek ook meer gemixed.

Overigens is het niet alleen maar mondain (ook al kwam er dat weekeinde net een rally voorbij van sjieke oldtimers). Er zijn ook prima gewone eetgelegenheden, waar je tegen een prima prijs heel goed kunt eten. Behalve zaterdagochtend was het het hele weekend redelijk rustig. We deden apres-ski aan de voet van piste 70 en heel veel meer apres-ski was er ook niet te vinden. Het bier was aan de prijs maar je krijgt zoals op meer plekken in Italië er wel iets te eten bij.

Wat betreft de mooiste pistes kan ik duidelijk zijn: de rode 32 richting Daolasa, de zwarte 70 en 57 naar MdC, en de rode 88 bij Cinque Laghi. Voor de liefhebbers is er een indrukwekkend snowpark op de Passo Groste.

Kortom een mooi skigebied met super piste preparatie. Ik ga de volgende keer als ik naar de Dolomieten ga, ergens anders naar toe en MdC zou niet mijn eerste keus zijn. Maar bijvoorbeeld met kinderen (veel blauw) of als echtpaar dat op een zekere luxe staat (hotels in MdC, eten op de berg in mooie hutten) is dit een zeer prima gebied.

Net terug van een week Monti della Luna. We hadden een appartement in Claviere aan de Italiaanse kant en de kinderen gingen naar de skischool in Montgenèvre aan de Franse kant. De ESF-skischool biedt een zogenaamde Team Rider en een Team Champion cursus aan, voor kinderen die alle niveaus van de skischool al hebben doorlopen. Door de bossen raggen, slalomraces doen, off-piste gaan met de leraar en leren om te gaan met een lawinepieper, etc. Wordt niet aangeboden door de Italiaanse school en aangezien de kinderen beter Frans spreken dan Italiaans (!), was de keuze snel gemaakt.

De rit er naar toe vanuit Belgie is via de Fréjus tunnel ongeveer 960km. Claviere ligt op 20 minuten rijden van de snelweg, is een klein dorp maar alle faciliteiten zijn er. Nog iets gemoedelijker dan Montgenèvre, maar ook dat is gemoedelijk (zeker sinds er een tunnel onder het dorp doorloopt). Je kunt in beide dorpen prima een biertje of een Bombardino doen op het terras.

Wij hadden een appartement aan de piste in Claviere, echte ski-in, ski-out. We hebben ’s avonds een keer een diner geboekt bij een berghut. Je werd opgehaald met de sneeuwscooter en na een overweldigend diner weer thuis gebracht. Was een geweldige ervaring.

Zoals in andere reviews ook al aangehaald, de liften gaan laat open (vanaf 9u en sommige nog later) en sluiten op een normale tijd (rond 16:30u). Je kunt dus niet echt vroeg beginnen en dat is verre van ideaal in een warme week zoals afgelopen week. Je kunt overigens wel goed met de zon mee skiën, dus de papsneeuw was redelijk gemakkelijk te vermijden. De hele week waren er pistes te vinden waar de condities goed waren.

Wat betreft de liften, die zijn op een enkele na (Sierre Thibaud, Chalmettes) aan de oude kant. Verschillende oude sleepliften, niet ontkoppelbare stoeltjesliften en altijd zonder kap. De liftcapaciteit was overigens meer dan voldoende afgelopen week, we hebben niet of nauwelijks in de rij gestaan (en dat tijdens de Franse schoolvakantie). De preparatie van de pistes was ok, maar het is zeker niet zo goed als in de Dolomieten. ’s Ochtends zaten er al bruine plekken in de sneeuw en het zag er ook minder gemanicuurd uit. Ook stond er een lift op de kaart die er niet was en was een belangrijke verbindingslift bijna een hele week dicht (en ik had niet de indruk dat ze er erg druk mee bezig waren).
De verbinding met Sansicario in Italië was ronduit slecht en duurde erg, erg lang. Gedeeltelijk verklaarbaar omdat de onderste pistes waren aan beide kanten dicht waren. Bovendien waren de sneeuwcondities aan de kant van Sestriere een stuk minder en de verbinding tussen Sansicario en Sestriere gesloten.

Onze favoriete pistes waren de zwarte “ 3 Fourneous”, de “Les Rhodos”, “Le Combe de Loup” en zeker ook de rode en zwarte afdalingen Olimpico in Sansicario. We hebben ons prima vermaakt afgelopen week, maar gaan er niet snel weer naar terug. Zekere vergeleken Serre-Chevalier is dit gebied minder aantrekkelijk, zowel qua omvang (het Olympische gedeelte laat ik dan buiten beschouwing), qua uitdagende pistes en qua uitgestrektheid. En Serre ligt maar een col verderop.

Cervinia is een leuk dorp, dat wonderschoon ligt. Je klimt 28km vanuit het Aosta dal, maar de weg er naar toe is niet al te moeilijk. Vanwege de hevige sneeuwval van afgelopen weekeinde was de verbinding naar Zermatt gesloten. Ben je een fanatieke skiër dan is Cervinia alleen een beetje klein voor een week, maar met Zermatt erbij fantastisch. Ik maak even de vergelijking met Monte Rosa wat een dal dichter bij Milaan/Turijn ligt (en dus een alternatief is). Cervinia is beter met kids, ook het Valtournenche gedeelte van het skigebied. Het kan wel koud zijn, dus dat is iets minder gunstig (gisteren was het ondanks de sneeuw – 18 graden). Liften zijn wat gedateerd in Cervinia maar over het algemeen “loopt” het toch beter dan bijv. in Monte Rosa. Er is meer keus qua lift. In Cervinia hebben de liften bovendien bijna standaard een kap wat in Monte Rosa niet zo is. En dat is wel comfortabel, want beide gebieden liggen op grote hoogte (Cervinia is zelfs extreem) en zijn dus windgevoelig. Aanbod is in beide gebieden groots. Afdalingen zijn makkelijker dan in Monte Rosa. Voor de pittigere afdalingen moet je naar Zwitserland. Ik vond Champoluc en Gressoney ook knusser dan Cervinia, alhoewel Cervinia zeker een leuke dorpje is. Verder lijkt Cervinia internationaler dan Monte Rosa waar toch vooral alleen Italianen komen. In mijn hotel in Cervinia zaten bijvoorbeeld heel veel Engelsen en Scandinaviërs. Foto is gemaakt met uitzicht op Plan Torette en Plan Maison liften.Op een bewolkte dag.

Voor de tweede keer naar het skigebied van Monte Rosa geweest. Vorige keer zaten we in Antagnod, deze keer in Staffal. Staffal is allesbehalve idyllisch, maar ligt wel centraler dan Antagnod. Antagnod is echter een plaatje in de winter. Ik zou niet naar Gressoney gaan (er is wel aansluiting op het skigebied, maar de capacitiet aan die kant is niet fantastisch). Tenzij je iedere dag in de auto wilt zitten. De parkeerplaats is snel vol in de drukke periodes. Overigens, over capacitiet gesproken, ondanks dat er veel apparteenten zijn, zijn er niet veel supermarkten. De supermarkten die er zijn zijn eerder klein (en nogal aan de prijs).
Volgens mij heeft @Quick verder een hele accurate beschrijving gegeven. Misschien een puntje: als je gewend bent in de bergen te rijden, is de weg naar Staffal of naar Antagnod prima te doen. Misschien niet gemakkelijk maar zeker ook niet moeilijk. Verder nog twee andere aspecten:

• de gondels zijn blijkbaar wel windgevoelig wat toen er een flinke föhn opkwam tijdens onze vakantie begin januari ging binnen de kortste keren wel het hele gebied dicht. Zoiets had ik nog nooit meegemaakt!
• wij reden zowel via de Mont Blanc tunnel als de Grote Sint Bernard. Qua reistijd maakt het niet zoveel uit. Ik vond de weg via Zwitserland wel heel mooi (overigens is de weg van Chamonix naar Geneve ook geen straf). Behalve de tol voor de tunnel, moet je dan nog wel een vignet betalen vor de Zwiserse autosnelweg. Maar in Frankrijk betaal je ook tol.
  Wij gaan in ieder geval volgend jaar weer.

Vanwege de beperkte sneeuwal rond kerst en oud nieuw was een groot gedeelte van het gebied gesloten. Het was er in ieder geval niet druk, de pistes die open waren zagen er goed uit en het eten, daar gaan we weer, echt Italiaans. We zaten in Antagnod waar een pasr pisten waren, reden nasr Champoluc om daar of in Frachey (prachtige

Tijdens Pasen 2015 in Vars (Les Claux) geweest. Terwijl in de Noordelijke-Alpen veel sneeuw was gevallen, was Vars aan de dans ontsnapt. Toch was het prima skiën. Het credo is wel hoog te blijven want in die tijd van het jaar wordt het er al flink warm. Het was waarschijnlijk geen toeval, we hadden geweldig weer. De hele week zon en een strak blauwe lucht. Wij reden op de heenweg via Grenoble en de Col du Lautaret en terug via Montgenèvre en de Frejus tunnel. Beide opties zijn prima te doen. Het is wel een flinke reis. Vanaf Brussel is het toch ongeveer twaalf uur rijden. Wij deden het overigens in etappes.
Het was relatief rustig in Vars. We hebben eigenlijk niet gewacht voor de lift. Er waren ook bijna geen Nederlanders, wel heel veel Belgen. Qua apres-ski kan ik niet echt oordeel geven maar verwacht zeker geen Oostenrijkse toestanden. Wij verbleven met onze twee kinderen in Villages Clubs du Soleil. Dat is een prima hotel direct aan de piste. Met Pasen biedt VCS heel veel waarde voor weinig geld.
Het is een redelijk groot gebied, alhoewel je niet die indruk krijgt. Risoul, het andere dorp van Foret Blanche, ligt aan de andere kant van de berg. Verbinding naar Risoul was prima, ondanks dat een aantal pistes al dicht waren. Veel pistes zijn boven de boomgrens en er is wel heel weinig zwart. Wel is er voldoende rood en ze zijn er in allerlei gedaantes tot aan echte racebanen toe (zelfs letterlijk: er is een snelheidspiste waarop wereldrecords worden gevestigd). Veel afwisseling dus. Er zijn ook wel heel veel blauwe pistes en er is een zeer prima park voor snowboarders. Er zijn nog wel een aantal langzame liften en ze zijn ook niet allemaal even nieuw (antieke zelfs). Maar over het algemeen ziet het er redelijk goed uit.
Vars (Les Claux) is daarom een mooie bestemming voor skiërs met een paar jaar ervaring en om met de kids naar toe te gaan. Als je naar de zuidelijke Alpen gaat en je wilt een gebied echt voor het skiën, dan is volgens mij Serre Chevalier beter (en dichterbij). Daar zijn meer uitdagingen en dat gebied is net nog een slag groter. Overigens, je kunt in Vars ook prima (sneeuwschoen) wandelen (dat was een geweldige ervaring ). Tenslotte, Les Claux is inderdaad zoals beschreven niet echt authentiek, maar de andere dorpen zijn dat zeker wel.

Zeer prima bestemming. Aanbod voor iedereen. Pluspunten: beginners en gevorderden skieen van hoog tot laag, sneeuw blijft in goede conditie ook als de zon dagen achter elkaar schijnt (en doet het), veel off piste mogelijkheden, afwisselende en ook lange pistes. Wachttijden vielen overal zeer mee, zelf in de drukke week dat alle Parijzenaars vakantie hebben. Als je geen Frans spreekt, geen paniek, iedereen doet moeite om Engels te spreken. Ten laatste, als je apres-ski belangrijk vindt, denk ik dat je beter ergens anders naar toe gaat. Er komen voornamelijk Fransen, aangevuld met Britten, en een enkele verdwaalde Nederlander of Belg.

We zijn twee jaar op rij met Pasen in het skigebied Alpe d’Huez geweest. Geweldig uitgestrekt skigebied met heel veel verschillende pistes. Zelfs in het tweede jaar ontdekten we nog pistes die we niet eerder hadden gedaan. Zeer sneeuwzeker en in het tweede jaar kwamen we zelfs begin april nog op de ski’s terug bij het hotel in Oz.
Om de hossende menigtes en de navenante toestanden te vermijden (ieder zijn ding overigens), logeren wij in Oz-en-Oisans. Oz is een klein dorp in het midden van het skigebied, met twee liften die je de keuze laten waar je in het “Alpe d’Huez geweld” instapt. Oz is klein maar fijn, 100m lopen naar de lift en de auto hebben we de hele week niet gezien.
De beroemde zwarte Sarenne vind ik mooi, maar is geen “echte” zwarte piste naar mijn mening. Er zijn overigens nog vele andere combinaties van pistes waarop je hele lange afdalingen kunt maken. Er is geloof ik zelfs een diploma voor de vier grote jongens. Eén daarvan is de afdaling vanaf de Pic Blanc (3300m), via de beruchte “Le Tunnel” en de zwarte “Fare” naar Oz dorp op 1200m. Van dat soort lange afdalingen zijn er niet zo heel veel in de Alpen!
Voor de kinderen en de minder geoefenden is er ook veel aanbod: in het centrum van Alpe d’Huez, richting Vaujany zijn er leuke pistes en in Auris (via een spectaculaire stoetjeslift) is er ook nog een interessant aanbod. Twee buitendorpen met een eigen sfeer en aanbod.
De restaurants zijn prijzig, de bediening niet altijd even aardig, maar ja, het is geen Italië. Lang wachten voor de bediening of de liften is er overigens in die tijd van het jaar niet bij.

We kwamen op 1 januari en bleven tot Drie Koningen 2015 met onze kinderen van 5 en 8. We hebben 4 dagen met ons vieren op de latten gestaan. Overal geweest met de kids, incl. zwarte pistes en snow park met de oudste. Zij konden dus bijna overal uit de voeten. Pistes zijn dus niet al te moeilijk volgens mij. Beide zijn wel al redelijk bekwame skieers dus deze review is wellicht niet helemaal representatief. Maar na 4/5 dagen heb je het ook wel gezien, wat mij betreft (moet zeggen dat pistes bij Grimondet dicht waren).

Alle pistes zijn prima te doen, rood (en blauw) is inderdaad vrij breed, dus je kunt je plekje wel vinden. Er zijn wel veel pistes die elkaar kruizen, dat betekent dus extra opletten. De verschillende resto’s zijn van Italiaanse kwaliteit. Super.

Het was wel heel druk, maar het was dan ook hoogseizoen. 's avonds moet bovendien bijna iedereen voorbij een trechter van een meter of 10 breed beneden. De piste terug naar het dorp is onder die omstandigheden een nachtmerrie. Infrastructuur is volgens mij ook een beetje gedateerd en traag.

Om af te sluiten met een positieve noot, de Camole was en geweldige fdlaing. Wat ook opviel was dat, denk ik, dankzij hoge ligging (skieen vanaf 1800m) en het feit dat de pistes op een noordhelling liggen, de sneeuw zelfs tijdens vorige week er prima bij lagen. Ondanks 5-7 graden geen pap gezien.

Het hotel La Chance, op slechts 5 minuten lopen van de kabelbaan (de ski’s laat je lekker staan in de ‘deposito’) is niet goedkoop maar geweldig.