Vincent

Wintersport, wat is dat? Zomersport, maar dan in de winter? Of gewoon sporten, in de kou? Of is het heel misschien een levensstijl? Een manier om jezelf volledig te kunnen laten gaan? Ja, voor mij is het dat! Een volledige overgave aan de machtige bergen, en tóch, de touwtjes stevig in handen houden. De onvoorspelbare sneeuw bedwingen. Het heerlijke gevoel van snelheid, controle en de krakende sneeuw onder je board. Dat gevoel trekt me ieder jaar weer naar de bergen, smachtend, en op zoek naar de volgende uitdaging. Ik moet een jaar of 10 geweest zijn, toen ik mijn lieve ouders wist te vertellen dat ik mijn skistokken niet mee wou nemen. Ik vond dat die dingen in de weg zaten, en wist er geen blijf mee. Maar het moet mijn blik geweest zijn die het weg gaf. Telkens er een boarder voorbijkwam, die met het krakende geluid in zijn sierlijke bochten mijn aandacht volledig opslorpte. 1997, vorige eeuw… met mijn vader naar de winkel voor een snowboard. Diezelfde winter nog leerde Maurizio, mijn door en door Italiaanse monitor, me de knepen van het vak in Livigno! Dit lag me! Dit deed ik graag, en ik wou meer! Veel meer. Sindsdien veranderde alles. Ik kon niet wachten tot de winter om weer dat heerlijke gevoel te krijgen, dat gevoel waarmee alles begon. De zijweg naar de zomerse tegenhangers vond ik snel. Golfsurfen lijkt wel snowboarden in de diepsneeuw, een gevoel dat je moet ervaren hebben om te begrijpen. Longboarden doet denken aan de heerlijke, brede, uitgestrekte blauwe ‘boulevards’, waar je eindeloos je ding kan doen. Maar toch is het ieder jaar weer wachten op de winter, want een surrogaat is nooit een volledige vervanger. Aftellen, met Lord of the Boards van de Guano Apes op repeat!