Kunstsneeuw

Kunstsneeuw is voor veel skigebieden hét middel om eerder open te kunnen of het seizoen te rekken. Vooral in seizoenen met weinig sneeuwval is het spuiten van kunstsneeuw absolute noodzaak. Ook op drukke (verbindings)pistes is kunstsneeuw vaak een uitkomst, want het blijft beter liggen. Kunstsneeuw is makkelijker en beter te conserveren dan natuurlijke sneeuw. De samenstelling is veel compacter waardoor de sneeuw niet alleen anders skiet, maar ook langzamer wegsmelt en minder snel wordt weggeschraapt.

Historie

Het eerste patent voor een sneeuwkanon werd in 1954 gedeponeerd. Vanaf 1970 begonnen de eerste Europese skigebieden gebruik te maken van sneeuwkanonnen. Na de sneeuwarme jaren begin jaren negentig kwam pas echter de echte opmars van kunstsneeuw. Tegenwoordig zijn bijna alle skigebieden voor het grootste deel uitgerust met sneeuwkanonnen, en dankzij het veelvuldig gebruik van kunstsneeuw kunnen de skigebieden al vroeg openen.

Hoe maken ze kunstsneeuw?

Om sneeuw te maken wordt water en samengeperste lucht door een sneeuwkanon geperst. Door het uitzetten van de lucht koelt deze extra af en bevriezen de druppeltjes die de kunstsneeuw vormen. Om kunstsneeuw te maken zijn wel lage tempraturen nodig. Hoe hoger de luchtvochtigheid hoe lager de temperatuur moet zijn om goede sneeuw te maken. Als de lucht extreem droog is is het ook mogelijk om sneeuw te maken bij licht positieve temperaturen. De kwaliteit van kunstsneeuw is echter hoger als het kouder is.

Kostbaar

Het maken van sneeuw is zeer kostbaar en kost veel energie en water. Een kubieke meter kunstsneeuw kost ongeveer 3 euro. Ter indicatie, er is ongeveer 760.000 liter water nodig om een hectare van 30 centimeter sneeuw te voorzien. Gelukkig worden de technieken steeds beter waardoor het energieverbruik steeds verder afneemt.