Les of niet?
Skiën, snowboarden, langlaufen, wie kan dat nou niet? Op tv ziet het er immer zo makkelijk uit: al dan niet met de lift omhoog en het naar beneden gaat vanzelf. Sneeuw is tenslotte glad en de zwaartekracht zorgt ervoor we uiteindelijk altijd wel beneden komen. Of is dat misschien toch een beetje te makkelijk gezegd? Ja, want het ziet er echt makkelijker uit dan het is en iedereen die het heeft geprobeerd, kan dat beamen.
Een goed begin
Uit ervaring weet ik, dat veel mensen zich makkelijk laten verleiden. Als het gaat om het niet nemen van skiles, bedoel ik dan! Zeker bij jonge mensen, die met een groep vrienden op wintersport gaan, zie jet het maar al te vaak gebeuren. “Nee joh, je hoeft geen les te nemen, ik ski al 3 jaar. Ga maar mee naar boven met de lift, dan doe ik het voor en jij doet mij na. Je blijft gewoon achter mij, dan komt het helemaal goed”. Natuurlijk denk je dan, dat is wel zo gezellig met elkaar en het kost lekker niets. Maar hoe blijf je achter iemand, terwijl je niet weet hoe je moet remmen? Hoe stap je zonder brokken uit een stoeltjeslift als je nog nooit een meter op die lange latten hebt gemaakt? Of op je snowboard? Met je snowboard in de lift is sowieso al een hele kunst, laat staan als je zonder enige ervaring in- en uit moet stappen. Heeft iemand je al verteld, dat je niet moet gaan zitten op de haak van een sleeplift?
Meer plezier
Natuurlijk zijn er altijd natuurtalenten. Sommige mensen hebben weinig instructie of training nodig om goed uit de verf te komen. Vaak geldt dat dan op het sportieve vlak in het algemeen. Als 3-jarige peuter fietsten ze al zonder zijwieltjes, schaatsen konden ze direct zonder stoel en met waterskiën en wakeboarden komen ze in één keer uit het water. Ook skiën of boarden lijkt ze zonder les probleemloos af te gaan. Ja ze bestaan echt, deze sportieve supertalenten. Helaas valt 99% van ons niet onder deze categorie.
Het is daarom echt zeer aan te bevelen om op les te gaan. En dan bedoel ik niet het eerste jaar 3 daagjes en daarna niet meer. Uit ervaring weet ik, dat skiën echt veel meer plezier brengt als je voldoende techniek is bijgebracht. Skiën op techniek is makkelijker dan skiën op kracht. Je wordt er minder moe van en je geniet veel meer tijdens de afdalingen, omdat je niet alleen maar bezig bent, om jezelf met je kracht overeind te houden.
Zittend op je billen
Geen skiles nemen, kan ook tot angst leiden, waardoor het plezier in wintersport je direct wordt ontnomen. Want daar sta je dan, op die steile zwarte piste, waarvan je vrienden zeiden, dat je dat wel kan. Je stopt en kijkt naar beneden, de angst slaat toe. Hoe kom je hier heelhuids vanaf? Als bevroren sta je daar. Je vrienden roepen: “neem de piste maar breed, maak daar een bocht naar links en daar een bocht naar rechts”. Maar je benen weigeren elke vorm van dienst, er is geen beweging in te krijgen. En nu? Jezelf al rutschend zijwaarts naar beneden laten zakken? Dan moet iemand je wel geleerd hebben hoe je moet rutschen… en dat leer je op de skiles. Dus zit er niks anders op: ski’s uit en zittend op je billen langzaam bergaf. Ik heb ze vaak genoeg zo zien gaan, dat moet je echt niet willen. Als je les had genomen, had je waarschijnlijk volgend jaar weer gewild, terwijl je er nu helemaal klaar mee bent en bij jezelf zweert, dat je nooit meer op wintersport gaat. Nooit zul je ervaren hoe enorm leuk skiën of boarden eigenlijk is, omdat je door één foute beslissing – het niet nemen van les – het plezier er niet van kunt inzien.
Gevaar
Misschien overbodig om te zeggen, maar uiteraard levert het bovenstaande ook serieus gevaar voor jezelf, maar zeker ook voor andere skiërs en snowboarders op. Je hebt jezelf immers niet voldoende onder controle, zeker niet als je als beginner terecht bent gekomen op rode of zwarte pistes, waar je simpelweg (nog niet) thuishoort.
Verkocht
De meeste mensen, die wel beginnen met ski- of boardles, zijn vaak gelijk verkocht aan deze tak van sport en willen elk jaar weer. En des te beter de techniek beheerst wordt, des te meer genieten is het skiën of boarden. Dus minimaal een paar jaar les is echt geen overbodige luxe.
Veranderde techniek
In de loop der jaren zijn de skitechnieken ook behoorlijk veranderd. Nieuwe materialen met andere vormen vergen nieuwe skitechnieken. Ondanks dat je het skiën of boarden – net als fietsen – nooit meer verleerd, kan je tussendoor best nog eens wat les gebruiken om een beetje bijgespijkerd te worden. Hoewel ik inmiddels wel weet, dat het niet meevalt om dat wat van je van jongs af aan op een bepaalde manier hebt geleerd, zomaar even te veranderen of af te leren. Maar ik geniet er wel van om nieuwe technieken onder de knie te krijgen.
Ervaar jij ook dat het wintersporten leuker wordt naarmate je de techniek beter beheerst of heb je juist nooit les genomen?
Plaats een reactie
Waarheid als een koe en dit advies zou echt veel meer opgevolgd moeten worden. Zelf heb ik al heel lang geen les meer, maar ben wel blij dat ik er echt wel een dozijn weken aan les op heb zitten ofzo.
Wat me vooral opviel was inderdaad hoe anders je met je materiaal om kan gaan als je snapt hoe je het moet skiën. Ik heb er echt twee weken over gedaan om m’n laatste paar ski’s te leren skiën. In het begin dacht ik nou tof hoor die nieuwe ski’s na twee bochten ben ik uitgeput en nu gaat alles lekker vloeiend :)
Maakt mij niet uit doe het ook voor de gezelligheid, ik neem meestal de hele week les!
Mja, les is gewoon niet voor iedereen. Zoals een tijdje geleden hier al voorbij kwam, veel mensen leren ook uit het kijken naar anderen of video’s online. Gaan structureel aan het werk met hun eigen techniek en zijn kritisch op hun eigen kunnen.
Soms lijkt het wel dat je als niet-lesser wordt weg gezet als een volslagen idioot die een gevaar is voor elke andere skiër die wel minimaal 10 weken heeft gelest.
Desondanks ben ik wel een groot voorstander van minimaal 2-3 weken les en eigenlijk 1 week daarvan ook een prive les. Dan is de basis over het algemeen goed en zou je geen gevaar meer moeten zijn voor anderen.
Zelf ben ik geen groot fan van lessen en al helemaal niet de groepslessen. Daar sta je meer stil dan dat je meters maakt waar je echt wat van leert. Dat wil echter niet zeggen dat ik als een idioot van pistes af knal en mijzelf schromelijk overschat. De pisteregels in acht houden en ver vooruit kijken zoals je dat in het verkeer ook zou doen helpt een hoop. Dat zijn ook meteen 2 dingen die zelfs veelvuldig lessers vaker zouden moeten doen. Iemand kan nog zoveel les gehad hebben en technisch heel goed zijn. Als het een asociale l#l is die totaal geen oog heeft voor anderen is het een groter gevaar op de piste dan iemand die net 1 week les heeft gehad.
nooit les gehad, alles van “papa” geleerd :) in het begin met vallen en opstaan op de pistes in Winterberg.
In Januari met de vrienden voor de 8e keer naar Oostenrijk, eerste 2 dagen beetje rustig aan en daarna weer knallen :) thnx Pap!
want
…en net als autorijlessen; de ene heeft de volle 32 lessen nodig om soepel te kunnen schakelen en ver vooruit te leren kijken terwijl een ander dit na 2 rijlessen al kon en totaal 18 lessen nodig had om comfortabel en zelfverzekerd het echte verkeer in te gaan met een rijbewijs.
Ik snowboard pas 2 jaar en heb de afgelopen 2 jaren privéles gehad op de eerste 2 dagen van de wintersportweek en ga nu met voldoende basistechniek (die dus wel in 1 keer goed is voorgedaan en aangeleerd) een week wintersport in.
En echt beter wordt je door meters te maken in de echte kou en de echte sneeuw.
Veel plezier en een behouden vaart voor iedereen ;-)
Er zijn inderdaad een paar mensen die niet of nauwelijks les nodig hebben. Het probleem is dat veel te veel mensen denken dat zij zo’n persoon zijn. Laat jezelf eens goed filmen voor je die aanname maakt.
Er zijn genoeg skiërs die recht naar beneden kunnen en met een hockeystop remmen. Maar een fatsoenlijke bocht is echt wat anders. En (met alle respect voor de uitzonderingen!!!) de meeste boarders die ik op de piste zie maken één grote rutsch beweging de berg af waarbij ze tussendoor hun board een paar keer omschoppen met hun achterste been. Een bocht op de kant rijden is er niet bij.
Het koppelen van plezier aan het al dan niet nemen van les gaat mij toch wat te ver. Helaas ken ik voorbeelden waarbij het omgekeerde waar is. Deze mensen zijn jaren geleden een keer gaan skiën, een week in een groepsles en ze vonden het verschrikkelijk. Veel wachten, koud worden en het gevoel hebben na een week nog niets te kunnen. (ik wil niet beweren dat dit voor iedereen zo zal zijn. Er zijn natuurlijk goede skischolen waar je met veel plezier in een week tijd een hoop leert. Helaas zijn er ook (best veel) hele slechte…)
Vervolgens zijn zij 5 jaar lang niet op wintersport geweest. Gelukkig konden ze worden overgehaald om het toch nog eens te proberen en door hulp van vrienden konden ze na 2 dagen (een beetje) skiën. Natuurlijk neem je hen niet mee de steile rode of zwarte pistes op en natuurlijk begin je met het oefenen van remmen/bochten in de oefenweide. Ik denk dat het prima mogelijk is om te leren skiën van iemand met ervaring en een goede techniek.
Elk jaar neem ik een paar dagen privé les om mijn techniek bij te spijkeren. Ik ben dus zeker niet tegen het nemen van les. Maar de eerste week op ski’s in een groepsles is in mijn beleving geen garantie voor succes.
Zelf ga ik nog altijd trouw elke 2 jaar naar de DSLV(Duitse vereniging van Beroepsskileraren)-bijscholing en leer altijd weer bij. Ook bij mensen die al lang skiën is het bijna ongelooflijk om te zien hoe ze - door vaak maar enkele tips - binnen het uur enorme stappen vooruit maken.
Harry (Winterberg)
Persoonlijk vind ik het echt super belangrijk dat mensen les nemen. Niet alleen voor jezelf, maar ook voor de veiligheid van anderen op de piste. Het is me meer dan eens overkomen dat ik (of anderen) omvergeskied/snowboard werden door mensen die hun ski’s of board simpelweg niet onder controle hadden. Als je gaat skiën of snowboarden, neem gewoon les alsjeblieft…
Nu als midden veertiger ben ik het helemaal met de stelling eens dat je eerst les moet krijgen (op welke manier dan ook) voordat je zelfstandig de piste op gaat. Maar als achttienjarige scholier dacht ik daar heel anders over.
We gingen destijds met 4 vrienden van dezelfde leeftijd een week naar Oostenrijk.
Twee jongens hadden het jaar ervoor al een keer geskied. Door hun enthousiaste verhalen besloten de andere jongen en ik het jaar erna ook mee te gaan.
De ‘ervaren’ twee jongens namen geen les en wij als beginners hadden besloten wel les te nemen. De skilessen hadden we vanuit Nederland geboekt en onze huurski’s hadden we vanuit Nederland al meegenomen. De lessen zouden op zondag beginnen.
Maar met de bus kwamen we al op zaterdagmorgen vroeg bij het hotel aan.
Het weer was goed en de pistes lagen er perfect bij. Zonde om heel de zaterdag in het dorpje rond te hangen. Onze ‘ervaren’ (in totaal 3 dagen les gehad) vrienden zouden ons de grondbeginselen van het skieen wel bijbrengen. En als je kan schaatsen kan je ook skieen……Dus wij met z’n vieren totaal onbevangen in de gondel gestapt. Boven aangekomen voor de allereerste keer onze ski’s aangetrokken en meteen in de sleeplift gestapt. De gouden tip was : “Zorg dat je skipunten rechtdoor blijven gaan” Al zwabberend toch goed boven aangekomen. Daar werd ons in het kort uitgelegd hoe we met een ploeg moesten sturen en remmen. Daarna deed de ‘ervaren’ skier voor hoe je een bochtje moest maken.
Maar bij de eerste bocht bleek dat het toch minder makkelijk was als het er uit zag. Ik lag meteen in de sneeuw. Onze vrienden hebben ons de hele dag ‘les’ gegeven en na heel veel vallen en opstaan konden we aan het einde van de dag toch een hele blauwe afdaling maken met maar een paar keer vallen. Het kwam er eigenlijk op neer dat we ons lieten glijden totdat we te hard gingen en dan deden we heel hard remmen en als de snelheid er dan uit was gooiden we onze ski’s om en maakten dan een bocht. Technisch gezien leek het helemaal nergens op maar we kwamen beneden en hadden heel veel plezier.
Op zondag meldde we ons bij de platte oefenweide voor onze eerste beginnersles. Daar was dus geen bal aan. We begonnen met naar beneden glijden en daarna hetzelfde stuk weer naar boven klunen. Dit waren we na 1 uur al helemaal zat, zeker omdat we dit nivo al waren ontstegen. De rest van de ochtend hebben wel nog wel een paar handige dingen geleerd, bijvoorbeeld hoe we een goede ploegbocht moest maken.
Maar na de pauze hebben we besloten toch maar weer met onze vrienden de berg op te gaan.
Uiteindelijk hebben we 3 ochtendjes les gehad en vooral heel veel zelf aan lopen klooien.
Op donderdag werd er door de host van het hotel een ‘ski-safari’georganiseerd. Met de host gingen we dan het hele skigebied door. Deze ski-safari was niet geschikt voor beginners, maar wij gingen toch mee en konden redelijk volgen. Aan het einde van de dag vertelden we de host dat we eigenlijk beginners waren en hij zei : ‘Jullie kunnen inderdaad niet skien maar jullie hebben wel lef en doorzettingsvermogen.
Kort na deze vakantie leerde ik mijn vriendin kennen en duurde het een aantal jaren voordat ik weer ging skieen. Mijn vriendin had nog nooit geskied. Ik had wel door dat ik geen goede leraar voor haar zou zijn. Maar ik wilde ook niet weer gaan klunen in een beginnersklasje.
Uiteindelijk hebben we samen in Nederland 10 lessen op de rollerbaan genomen en konden we in Oostenrijk het beginnersklasje overslaan. Na de rollerbaan en 4 dagen les in Oostenrijk had ik pas het idee dat ik had leren skieen. Het jaar erna hebben we weer 10 lessen op de rollerbaan geboekt en 4 dagen les in Oostenrijk. De jaren daarna hebben we in inmiddels Frankrijk, geen les meer genomen en hebben alleen nog ter voorbereiding lessen op de rollerbaan genomen. Door deze lessen is mijn techniek nu wel op een acceptabel nivo
En als ik nu zo’n 18 jarige scholier zonder les de piste af zie knallen denk ik bij mezelf : Onverantwoord ! (maar heel herkenbaar…)
Zoals voor elke sport geldt, des te beter je de techniek onder controle hebt, des te leuker wordt de beoefening ervan. Of dat nu met les is of niet, meestal wel, door betere techniek kun je beter de afdaling maken. Daarbij komt dat de veiligheid voor jezelf en de andere wintersporters zeker ten goede. Doordat een ongeoefende skiër zich op de rode piste bevond en mij vervolgens vol in de rug ramde ben ik voorover op de piste gevallen en brak mijn voortand af… Dus ja, ik ben zeker voor het nemen van les en raadt dat ook echt iedereen aan.
Eerste jaar les gehad in de sneeuw (privéles, van mijn vriend, die skileraar geweest is) en sindsdien alle jaren, vlak voor de wintersport, 6-10 lessen op de indoorskibaan in Nederland genomen. Super voor je techniek! En… als je 't op de band kan, dan is sneeuw zoooo makkelijk en zoef je zo naar beneden, ook die eerste dag van je vakantie! Een aanrader dus!
Ik skie al 12 jaar, geef zelf les aan de kleintjes, maar leer ieder seizoen nog weer wat bij. Dit dankzij een doorgewinterde Oostenrijker die me bijna iedere morgen voor het les geven nog even een uurtje mee naar boven neemt. Behalve heel naar beneden komen zijn er zo veel extra leuke dingen om te leren. Afgelopen jaar begonnen met off piste techniek. Echt super vet, ik raad iedereen aan om te blijven lessen!
Daar gaan we weer…Krijg toch het idee dat veel mensen “ski/snowboard les” als iets heiligs zien. Les wordt in de reacties hierboven vaak gelijk gesteld aan veiligheid (schijnveiligheid) en gezelligheid. Het is net als met autorijden. Veiligheid creëer je niet uitsluitend met lessen, ervaring wel. Na je lessen leer je pas autorijden/skiën.
@Gast856: Beetje vreemde vergelijking, alsof je door iemand die les heeft gehad niet overhoop geskied kan worden.
Toegegeven veel mensen hebben baat bij lessen, en moeten daar zeker mee doorgaan. (al was het om de lokale economie te stimuleren) Ik ga het ook zeker niet ontraden. Echter schijnveiligheid creëren onder het mom van lessen, is misschien nog gevaarlijker.
N.B. Ik heb nooit lessen gehad, en ski vanaf mijn 3e.
Als skileraar weet ik als geen ander hoe belangrijk het is om les te nemen. Zeker als je nog nooit op de latten hebt gestaan moet je gewoon les nemen. Je bent een gevaar voor jezelf en voor anderen. Ook ik heb vaak mensen op de billen van de berg af zien komen, de gevolgen daarvan kunnen immens zijn.
Maar heb jij al wel een weekje les gehad en vond je dat je teveel stil stond, dan zijn er ook nog andere mogelijkheden. Natuurlijk kun je privé les nemen, maar dat is niet voor iedereen betaalbaar. Maar daarom bestaan er al jaren sneeuwsafari’s in veel skigebieden. Je gaat in een groep skiën zonder echt les te krijgen, maar op je eigen niveau. Je wordt begeleid door echt skileraren en zij willen je maar al te graag een beetje techniek bij brengen.
De groepen worden perfect verdeeld op niveau en ben je in een groepje met verschillende niveaus dan zie je elkaar toch regelmatig, want de begeleiders spreken routes af waardoor je elkaar meerdere keren op een dag ziet.
Daarnaast gaan onze leraren door het hele gebied of meerdere gebieden, waardoor je ook je hele skipas kunt benutten, in plaats van alleen op de piste van de skischool.
Voor meer informatie kijk op -spam-
@Emiel4: Vreemd dat je juist een rijopleiding als vergelijkingsmateriaal aanhaalt. In je rijopleiding leer je juist je in de eerste plaats veilig in het verkeer te gedragen. Dat haalt je argument juist onderuit.
Zonder les leer je uiteindelijk ook wel hoe skiën/boarden werkt, dus essentieel is het niet. Ik vind het echter zonde van mijn tijd om zelf alles uit te zoeken dus betaal graag een lokale boerenkinkel om me te vertellen hoe ik het beter doe.
Ik heb 3 jaar 3/4 dagen les gehad voor snowboarden, beheers het nu redelijk goed, kom met bochten van buckelpistes& zwarte pistes af (en natuurlijk anders eronder)
Dit jaar wel 1/2 dagen les nemen om te kijken wat ik nog kan verbeteren.
Alles* ipv anders
Nooit les gevolgd maar had al jaren gesurft en geskateboard en vind qua techniek dicht bij elkaar leunend.was er van dag 1 al mee weg en kon de rest van de groep uitstekend volgen
Les nemen is een goed idee, maar ben het wel met Emiel4 eens.
In mijn vrienden/kennissen kring wordt veel geboard/geskied. Hiervan heeft nooit iemand les gevolgd. Ze hebben het zich zelf aangeleerd, en van vrienden.
In het artikel wordt gesuggereerd dat je alleen goed kan worden als je lessen neemt (muv van de 1% supertalenten). Nou, al mijn vrienden/kennissen skieen/boarden als de beste.
Daarbij ben ik het ook eens wat Emiel4 zegt over schijnveiligheid bij het volgen van lessen. In het begin val je altijd, ski of board je altijd wel eens onveilig. Dat hoort erbij, en gebeurt ook wanneer je wel les volgt.
Mijn vriend is skileraar esf en ik woon nu in de alpen; ik heb vroeger op mezelf leren skieen,en omdat ik nogal sportief ben kon ik na twee dagen een rode piste af. Maar het leek nergens op natuurlijk. Heb dan 30jaar niet meer geskied wegens geen tijd en ben daarna dus nr de bergen verhuisd. Doordat ik dus altijd met mijn vriend ski,heb ik nu dus altijd les. En ik ski nu best goed,maar die slechte zelf aangeleerde gewoontes gaan er NIET uit. Mijn zoon kreeg onmiddelijk les en skiet heel goed. En ik leerde snowboarden met van de allereerste dag les, en ik board heel goed. Dit maar om te zeggen dat ik dus spijt heb dat ik het mezelf aangeleerd heb, en toch in moeilijke situaties verval in mijn slechte gewoontes. DUS neem les, al is het maar de eerste 4 weken. En liefst priveles :)maar als financieel niet mogelijk is,dan groepsles,dat is toch beter dan zelf wat aanleren.
Wat hebben mijn ouders vroeger als 5 jarige een uitdaging aan mij gehad. Ik vond die eerste lessen verschrikkelijk. Nu 20 jaar later ben ik ze dankbaar. In de loop van de jaren alleen maar nog meer plezier gaan krijgen in de sport en uiteindelijk tot zeker mijn achttiende lessen gevolgd. Uiteindelijk zelfs op mijn zestiende het advies gehad om de opleiding tot skileraar te volgen.
Ik raad nu dan ook iedereen in mijn omgeving aan om ski-/snowboardlessen te nemen. Zeker als je voor het eerst gaat. Ik kom maar al te vaak gevaarlijke situaties tegen op de pisten die mijn inziens volledig zijn te wijten aan onvoldoende techniek en kennis.
Vergelijk het met autorijden. Je kan het van iedereen leren, maar uiteindelijk door lessen te nemen krijg je de basis goed onder de knie en kun je jezelf enigszins veilig door het verkeer banen. Door ervaring en bijv. antislip cursussen leer je het autorijden alleen maar beter.
Zo zie ik het op de piste ook. Voor de veiligheid moet iedereen een goed basisniveau hebben, aangeleerd door professionele leraren en niet even een vriend(in). Of je daarna door wil naar een nog hoger niveau is dan je persoonlijke keuze. Maar houd je dan wel aan je niveau en ga geen gekke dingen doen, omdat je vindt dat je het wel kan.
Vorig jaar voor het eerst op wintersport geweest, in het begin dacht ik ook hoe kom ik hier ooit beneden. Doordat de familie mij goed hielp ging ik na drie volle dagen soepel de rode piste af. Wintersport is absoluut de leukste vakantie die er is, maar zorg wel voor goed materiaal en een helm die zeker niet overbodig is!
Ook ik heb met lessen leren skiën. Ik ben pas een jaar of 2 begonnen met wintersport., en heb de eerste meters afgelegd in een groepje van 4, dus met vrij intensieve begeleiding van de leraar. Na 3 dagen bleek het verschil al te groot te worden om nog logisch samen door te lessen, maar goed, toen zat ons eerste weekendje er al op :). We konden toen veilig een blauwe piste af.
Het jaar daarop weer een paar dagen rond kerst gaan skiën, en toen 2 uurtjes privéles gehad. Vooral veel meters gemaakt, vooral oefenen dus. En pas daarna onze eerste echte hele week wintersport in een volwaardig skigebied.
Voor 't eerste echte groepsles geboekt en wat was het leuk. We hebben enorm veel kilometers gemaakt, stonden niet veel te wachten (heel weinig zelfs), gingen het hele gebied door en hadden een kleine en gezellige groep. Voor ons gevoel leerden we niet heel veel (we kregen af en toe wat tips, zo voelde het althans), maar waar we op dag 1 nog van die rare semiparallel bochten maakten, gingen we na 3 dagen mooi parallel, zeer gecontroleerd van rode pistes af :).
Dit jaar twijfelen we wat we doen. Of we nemen weer 3 of 4 dagen groepsles, of we besteden dat geld aan privéles, zodat we wat meer vrije tijd hebben om onze eigen tochtjes te maken…
Ben geen groot voorstander van les, uiteindelijk moet je het zelf doen. En zoals al gezegd is, door te kijken naar anderen op of youtube kom je al een heel eind. Ik vind het een echte trial en error sport, dus door vallen en opstaan. Ik heb zelf nog nooit les gehad en kan prima skiën en snowboarden ;)
Absoluut voorstander van lessen. Ik heb zelf 20 jaar geleden leren skiën op de in België traditionele sneeuwklassen met de lagere school en nadien gedurende 5 jaar telkens een week les gehad, toen nog op klassieke ski’s. Vervolgens 5 jaar niet gaan skiën om daarna terug te beginnen (zonder les) op carve ski’s.
Hoewel ik de basistechniek niet verleerd was, merkte ik toch dat er een groot verschil was met de klassieke lange latten. Vervolgens een 6-tal weken zonder les in de bergen doorgebracht, om dan 4 winters geleden mij aan te sluiten bij een skiclub in België en van oktober tot april wekelijks anderhalf uur op de borstels les / training te krijgen en dan 3x per jaar met vrienden de bergen in te trekken. Ik kan alleen maar vaststellen dat mijn niveau hierdoor exponentieel de hoogte in is gegaan. Ook als je ziet dat absolute beginners door 10 lessen op borstels op een deftige en vooral veilige manier de berg af komen (geen zwarte pistes uiteraard), dan weet je het wel.
In de bergen merk je dan steeds meer mensen denken dat ze alles aankunnen omdat ze een paar uurtjes les hebben genomen en zich zo op onverantwoorde pistes begeven en de veiligheid van anderen in gevaar brengen.
Lessen bieden het voordeel dat je meer inzicht krijgt in je eigen mogelijkheden en dat je zo op een verantwoorde manier van je skivakantie kan genieten.
Ieder zijn keus. In het begin zijn lessen zeker handig, al denk ik dat het voor het vakantiegevoel wel lekker is als je niet de hele dag met een klasje op stap bent, maar gewoon een paar uur les en dan de rest van de dag zelf met de familie of vrienden er op uit. Hangt wel een beetje van het niveau af natuurlijk, absolute beginners komen niet echt aan toeren toe…
Zelf vroeger als kind les gehad, daarna flink aantal jaar zelf aangeklooid: Uiteindelijk veel te veel op kracht gaan skien in plaats van techniek. Ging prima en dacht dat ik een goede skier was. Zodoende aan wedstrijdtraining begonnen, omdat slalommen me ook wel leuk leek. Bij de eerste training kreeg ik de opmerking “goed, waar zullen we eens beginnen” :)
Uiteindelijk bij de trainingen gedurende een paar jaar pas echt leren skien (iets wat naar mijn idee veel verder gaat dan de gemiddelde vakantieskiklas, vooral door de wekelijkse herhaling en doordat er veel meer de nadruk ligt op de sportprestatie).
Inmiddels ski ik geen wedstrijdjes meer en de trainingen doe ik ook niet meer. Af en toe eens een lesje gewoon als opfrissing.
In de periode dat ik geen les had en vooral op kracht skiede had ik zeker ook lol in het skien. Alleen, na het vele schaven aan techniek haal ik nu nog meer uit de mogelijkheden die de berg biedt.
Materiaal en skitechniek veranderen of eigenlijk evolueren ieder jaar. Na een aantal jaar loop je zonder een keer bij te spijkeren achter met je techniek. Niet erg op zich, alleen skiet de laatste techniek wel zo lekker op het nieuwe materiaal. De aanpassingen in de skitechniek zijn natuurlijk ook niet voor niets. Het maakt het skiën weer leuker, makkelijker en beter.
Als je zelf aan de slag gaat leer je vaak verkeerde dingen aan. Hoe je op je ski’s staat is al van essentieel belang. Ik zie in SnowWorld en in de alpen veel mensen ongecontroleerd naar beneden komen. Bijvoorbeeld steeds moeten bijremmen om niet te hard te gaan. Begrijpen waarom je iets wel of niet doet helpt je een betere skiër te worden. En als je de techniek beter beheerst, en bijvoorbeeld over je kanten kunt skiën, wordt het echt nog veel leuker allemaal.
Neem dus af en toe weer eens een lesje of volg een training in de skischool of bij SKI Experience en en maak je volgende wintersport nog leuker!
Ik heb in de jaren 70 leren skien, maar sinds een jaar of 13 zijn de carveski’s gemeengoed geworden en zijn ook de technieken veranderd. Dit heeft mij ertoe besluiten begin jaren 2000 opnieuw les te nemen en ja er kon enorm veel verbeterd worden. Het was extreem lastig om de oude gewoontes af te leren. Heb daarna weer een aantal jaren geen les gehad, en daar heb ik nu heel veel spijt van, want vorig jaar een cursus skileraar gevolgd en hem tot mijn verbazing keihard verprutst omdat mijn skitechniek nog steeds teveel lijkt op dat van iemand die in de jaren 70 skien geleerd heeft. Toch jammer dat het zo moeilijk is om dingen af te leren die er vroeger in geramd zijn. Ik ben dus ook zeer gemotiveerd om opnieuw les te gaan nemen, ik MOET en zal die nieuwe technieken ook kunnen (Ski’s op heupbreedte houden tijdens glijden) Ondermeer om die reden vind ik het belangrijk dat een beginner les neemt, want je hebt er zoveel meer aan als je de techniek goed beheerst. Het geeft je meer zelfvertrouwen en dus meer plezier en voldoening als je moeilijkere passages probleemloos afgaat. Je kunt iedere keer dat je les neemt weer nieuwe dingen bijleren, de skitechniek staat nooit stil heb ik ervaren. Ieder jaar passen ze het weer wat aan.