Opeens werd ik onderuit gekegeld door een glijdende massa sneeuw. Ik had hem niet zien aankomen. Ik had het niet verwacht. Ik was bang. De lawine gleed door en ik zag boven me een nieuwe golf aankomen. Ik dacht, “nee niet nu, niet hier…” En toen stopte alles en lag ik boven de sneeuw.

Wat eraan vooraf ging

Om alles in perspectief te zetten en om van mijn eigen fout te leren wil ik proberen om in dit blog te beschrijven wat er is gebeurd. Plus wat de reden is dat ik mij heb laten verrassen door een lawine in mijn eigen achtertuin. Bij vragen en opmerkingen: plaats ze hieronder in de comments, dan probeer ik zo goed en eerlijk mogelijk te antwoorden zodat we hier allemaal van kunnen leren.

Dumps gemist

Om te beginnen had ik aardig wat dumps gemist de afgelopen weken. Door verplichtingen elders, een jonge baby, een 3,5 jarige dochter en mijn computerwerk voor wintersporters.nl had ik minder geskied dan ik had gewild. Daardoor had ik een paar van die typische ‘Japandagen’, de bijnaam voor poederdagen, gemist. Ik was dus te gemotiveerd. Afgelopen donderdag wilde ik per se de sneeuw in. Genieten van de poeder als ie op z’n verst is. Als ie net valt.

Supersneeuw! Maar…

Mijn eigen achtertuin

We besloten naar Puy Saint Vincent te gaan. In de bossen daar is ook met een hoog lawinegevaar relatief veilig te skiën. De sneeuw was perfect. Het was faceshots scoren. Echt genieten. We kennen het terrein op ons duimpje. De sneeuw voelde stabiel aan, en we bleven ook uit te steile stukken. Maar we werden zekerder en zekerder… Misschien iets te.

Moeilijker terrein

Om compleet maagdelijke sneeuw te vinden kennen we een sluip-door-kruip-door route door wat bosjes. Daarna zouden we even onder een iets gevaarlijkere helling komen (kans op lawines van boven, niet om zelf te triggeren) maar dat zou slechts enkele seconden zijn om daarna terug te kunnen traverseren naar een veilig en vlak bos, dat nooit verspoord wordt. Ik wil vaart maken, dus ski dus zo hard mogelijk weg om zo kort mogelijk onder de gevaarlijke helling te zijn. Ik was uit de gevaarlijke zone en traverseerde naar rechts. Maar…

Ik had niet gedacht dat er ook lawines van rechts zouden kunnen komen. Voor ik het wist werden mijn benen onder mij weg geslagen door de sneeuw. ik ging even koppie onder. Ik kreeg mijn rechterarm niet meer omhoog. Ik voelde meteen dat er iets mis was met mijn arm, maar dat was van latere zorg. Ik probeerde uit alle macht boven te blijven. Ook gingen er natuurlijk allerlei nare gedachtes door mijn hoofd. Niet nu! Dit kan ik mijn kinderen niet aandoen.

Gelukkig bleef ik boven drijven. Alleen mijn benen zaten onder de sneeuw. Die waren er met de hulp van mijn vrienden zo uit.

Airbag

In de lift naar boven had ik van een van de liftbediendes op m’n kop gekregen dat ik mijn airbag-hendel nog open had staan. Dus die heb ik toen meteen braaf opgeruimd. Jullie raden het natuurlijk al. Eenmaal uit de lift was ik vergeten deze weer open te klikken. Ik moest namelijk ook een beetje opschieten om mijn dochter uit school te halen. In het geval van deze lawine had het toch niets uitgemaakt omdat ik mijn rechterarm al meteen niet meer kon bewegen. Nog een extra fout op de lijst.

Te slecht weer voor de helikopter

Het was te slecht weer voor de bergredding om met de helikopter te vliegen en ik kon zelf prima omlaag skiën. Dus skiede ik terug naar de weg. Op deze vlakke traverse moet normaal gesproken veel geprikt worden. Gelukkig had ik wat hulp want prikken lukte niet echt meer. Ook begon mijn arm steeds meer pijn te doen. Een arm uit de kom doet echt heel veel pijn totdat deze wordt teruggezet.

Met een ambulance werd ik afgevoerd naar het ziekenhuis waar de trauma-arts meteen voor verlichting zorgde door mijn arm in no-time weer terug te zetten. Een controlefoto later en ik was vrij om te gaan. Met een verplichte rust van mijn arm van 45 dagen en een enorm schuldgevoel. Ik voelde me heel klein.

Wat is er fout gegaan?

Natuurlijk denk ik na over dit ongeluk. Zelf kan ik duidelijk een paar fouten aanwijzen:

  • Ik was te gemotiveerd. Ik wilde te graag. Daardoor was ik te gretig en dacht ik goed na te denken, maar nam ik achteraf gezien teveel risico;
  • De huisberg valkuil, de hellingen waar we skieden ken ik echt op mijn duimpje. Ik weet waar de gevaarlijkste punten zitten. Daarom gingen we misschien iets teveel op het randje zitten. Ik had dezelfde helling waarschijnlijk niet geskied als dit onbekend terrein was. Zeker niet met het grote lawinegevaar van de afgelopen dagen. De grootste fout!
  • Door het feit dat het een veelgeskiede off-piste afdaling is waande ik me veilig;
  • Omdat ik het terrein niet op waarde schatte (huisberg) maakte ik ook de fout om voor het skiën niet mijn airbag hendel te checken.
  • Ik onderschatte de kleine helling waar de lawine in loskwam. Zeker in combinatie met de vele sneeuw.

Ik geef ruiterlijk toe dat ik fouten heb gemaakt. Ik ben blij dat ik er met relatief weinig schade vanaf ben gekomen want dit had heel veel erger kunnen aflopen. Verder ben ik vooral erg boos dat ik in beroemde en bekende valkuilen ben gevallen. Valkuilen die ik regelmatig aan anderen uitleg. Er zelf niet invallen is een stuk lastiger. Achteraf zijn deze fouten duidelijk aan te geven… Een goede les.

Rogier
woont in de Franse Alpen. Als er maar een beetje sneeuw ligt, is hij buiten te vinden, om ons daarna bij te praten.

Plaats een reactie

Heftig zeg Rogier! Ik ben al blij dat je er relatief goed bent vanaf gekomen! Uit zo een zaken kan men uiteraard veel leren. Dank u om dit te delen.

Sneeuw is gewoon mijn obsessie.

Tof dat je zo open en eerlijk jezelf durft te evalueren, dit siert je als skiër maar vooral als mens . Respect @Rogier en spoedig herstel !

Born to run. B.S.

@Rogier
Wat een verhaal zeg. Gelukkig met relatief licht lichamelijk letsel er vanaf gekomen. Maar ja, dat lichamelijke heelt altijd wel weer denk ik dan maar.
Het leed zit em denk ik meer in het geestelijke…de vraag hoe, wat en waarom.
“Prachtig” om te lezen hoe je het ervaren hebt en meteen tot een conclusie bent gekomen waarom en hoe het fout is gegaan. Ik denk dat veel offpiste skiërs hier een duidelijke en waarschuwende les uit kunnen leren. Zo mooi om te lezen dat je alleen jezelf verwijten maakt, dat siert je, als ervaren skiër en als mens.
De schuld alleen bij jezelf leggen is niet voor velen weggelegd.
Ik wens je een voorspoedig herstel toe en hopelijk kan je dit seizoen nog wat meters maken.
Enne…ik blijf zoals gewoonlijk gewoon op de piste hoor…ik heb simpelweg de moed en skills niet om offpiste te gaan… :)

*bericht bewerkt door BARTSKI op 18 mrt 2018 09:33

Blij dat je er nog bent, @Rogier! Sterkte met het herstel en nog veel veilige(re) runs gewenst voor de toekomst :-)

Een goede wake-up call waardoor je er de komende tijd waarschijnlijk weer voorzichtiger op wordt. Blij dat het goed is afgelopen.

Mr. Slow

@Rogier Goed om dit te delen. Leermomenten, the hard way. Veel sterkte en snel herstel toegewenst. 👍

When life gets too complicated.... SKI

Weer wat om van je bucketlist af te strepen!
Let er nou wel op dat je die rust voor je schouder in acht neemt. Eenmaal geluxeerd geweest wil zo’n ding later bij veel mindere trauma al uit de kop schieten! Laat over een maandje of zo dus ook (echo?) je banden etc controleren en kijken of er veel beschadigd is.
Succes in elk geval!

Gelukkig bleef je boven de sneeuw met je hoofd! Fijn dat het goed is afgelopen.
En dank voor het delen en… heel eerlijk is het gaaf dat je er beelden van hebt :-).

Ik heb wel wat vragen:
Kwam de lawine van ver boven je? Of was die gestart tussen die bomen?
Waarom zou de airbag geen nut hebben gehad?
Je arm: 45 dagen rust. Betekent dat einde ski-seizoen?

De helling waar die uiteindelijk over je heen komt, ziet er vrij vlak uit. Wat een kracht komt er toch over je heen!

Goed dat je er ‘maar’ zo vanaf gekomen bent 👍 Ben benieuwd hoe lang dit leermoment duurt, want da’s de volgende valkuil natuurlijk.
Gewetensvraag: als het je vrouw was geweest die dit overkomen was en het was niet goed afgelopen, zou je daar vrede mee hebben, gezien de situatie waar jullie tegenwoordig in zitten (ouders van 2 jonge kinderen)?

Een mens is maar een mens en die doet wel eens iets waar die later spijt van heeft. Dus wees niet boos op jezelf maar zie het als een wake-up call! Beterschap met je arm en geniet deze dagen wat extra van je gezin!

Wie tot tien kan tellen kan de hele wereld bellen

Super zelfreflectie! Daar kunnen heel veel mensen nog wat van leren. Vaak vinden mensen dat het aan alles en iedereen ligt behalve aan hen zelf… en dan doel ik niet per se op skiën maar op allerlei andere dingen in het dagelijkse leven.
Eerst naar jezelf kijken en dan naar anderen, Klasse!
Bedankt voor deze bijdrage en een goed herstel gewenst.

Gelukkig bleef je boven de sneeuw met je hoofd! Fijn dat het goed is afgelopen.
En dank voor het delen en… heel eerlijk is het gaaf dat je er beelden van hebt :-).

Ik heb wel wat vragen:
Kwam de lawine van ver boven je? Of was die gestart tussen die bomen?
Waarom zou de airbag geen nut hebben gehad?
Je arm: 45 dagen rust. Betekent dat einde ski-seizoen?

De helling waar die uiteindelijk over je heen komt, ziet er vrij vlak uit. Wat een kracht komt er toch over je heen!

ivarros op 18 mrt 2018 10:30

Gestart tussen de bomen (de helling bestaat daar alleen maar uit bomen, maar wel van boven me.
Airbag zou zeker nut hebben gehad, maar met mijn arm K.O. kon ik hem niet trekken
Skigebied skiseizoen wel. (Misschien nog wat op de piste?) Toerskiseizoen bij lange na niet ;-)

Mijn doel was ook om in vlakke hellingen te blijven… Vanwege het gevaar.

Click. Click. Peace

@Userd Dat is een lastige vraag natuurlijk. Want ik zou het heel moeilijk vinden als er wat met Sandra gebeurd. Maar, we kennen het risico en dat vergeten we niet. Dus we weten wat er kan gebeuren.
Zelf ben ik nog steeds van mening dat ik evenveel gevaar loop als ik naar Nederland rij met de auto dan als ik een off-piste afdaling doe. Dus het feit dat we kinderen hebben zorgt niet dat we stoppen met skiën. Wel skiën we bepaalde hellingen die ik 10 jaar geleden wel skiede niet meer…

Click. Click. Peace

Je stelt jezelf kwetsbaar op door je verhaal hier te doen. Je bent een goed mens waar ik nu nòg meer respect voor heb.
Zelfreflectie is een kunst die niet heel veel mensen beheersen.
Even bijkomen met Sandra en de kids van de schrik en dan vlot herstellen zodat je snel weer de poeder in kan.
Ik heb nog wel een vraag: waarom dacht je dat er geen lawine van rechts kon komen?

mama on a mission in the snow

@Skimams
De reden daarvoor is tweeldeig. Ten eerste onderschatte ik gewoon die helling er net iets boven. Zeker met de hoeveelheid sneeuw nu zijn bepaalde helling anders dan normale jaren. Deze helling was nu ipv een paar rotsbanden een steile continue helling geworden.

En ik achte me in dat erg vlakke terrein al prima veilig. Het terrein is daar maar heel kort steil…

Click. Click. Peace

Mooi dat het goed is afgelopen. Wel een beetje vreemde forum gangers hier. Er is een hoog lawinegevaar en iemand gaat off piste skiën. Als je dan een lawine veroorzaakt worden de mensen afgemaakt. Omdat het nu een verhaal van de site eigenaar wordt het redelijk met de mantel der liefde bedkt.

Heftig verhaal, gelukkig relatief goed afgelopen, bedankt voor het delen.

Mooi dat het goed is afgelopen. Wel een beetje vreemde forum gangers hier. Er is een hoog lawinegevaar en iemand gaat off piste skiën. Als je dan een lawine veroorzaakt worden de mensen afgemaakt. Omdat het nu een verhaal van de site eigenaar wordt het redelijk met de mantel der liefde bedkt.

Skizoeker op 18 mrt 2018 12:47

Dat is een eerlijke en begrijpelijke opmerking. Mijn mening is echter dat bij veel andere posts vaak overtrokken wordt gereageerd. Hier betreft het niet alleen een site-admin, maar vooral een ervaren skier die alle risico’s (her)kent en nou, zoals hij zelf ook beschrijft, de boel eens heeft onderschat. Passie zorgt er nou eenmaal voor dat je grenzen opzoekt, daarom type ik dit ook met m’n pols in het gips (schaatsongevalletje).
Persoonlijk vind ik deze gebeurtenis een heel andere situatie dan (bijvoorbeeld) een ouder zonder know-how die die met een kind een afgesloten piste neemt.

Goed verhaal @Rogier
Je geeft het zelf al aan: powderstress is altijd een risico en bekend terrein waar je eigenlijk routinematig doorheen gaat ook…
Gelukkig valt de schade relatief mee en is het een goed leermoment.

Off topic: @Skizoeker heeft wel een puntje. Laten we het in dit topic getoonde respect voortaan ook toepassen bij topics over onbekenden.

Herkenbaar Rogier, maar we leren er gelukkig wel van. Goed herstel. Waarom wil die liftie dat je die hendel opbergt?! Doe ik nooit meer als ik eenmaal op de berg ben, Teveel kans om daarna te vergeten.

*bericht bewerkt door SanderKan op 18 mrt 2018 14:09

Never ski faster than your guardian angel can fly!

Top dat je jouw verhaal deelt @Rogier, hoop dat het niemand zal overkomen.
Een restrisico blijft aanwezig, dus oordeel niet te hard over jezelf en zeker niet over anderen die het overkomt. @SanderKan, afgelopen week nog meegemaakt dat we als sardientjes in een gondel waren samengeperst en dat het echt de bedoeling was dat de airbags werden gezekerd. Stond duidelijk aangegeven met borden.
Zou ook niet echt tof zijn als er wél een airbag zou zijn afgegaan op dat moment.
Was bij jou om de hoek trouwens, in Courmayeur.

Mooi dat je nog bij ons bent!

Voorzitter Nederlandse Vereniging Brakke Skiliften

@sanderkan als ik helemaal alleen de lift in stap… een beetje local-pesten. Ik denk dat ik me er de volgende keer ook niets van aan trek…

Click. Click. Peace

Als je het even vergelijkt met wat bijna iedereen veel doet, autorijden, kun je wel wat parrallellen trekken.

  • Even flink doorrijden om op tijd ergens te geraken
  • Op bekend terrein het iets minder nauw nemen met aandacht voor detail of veiligheid (bv ff geen gordel, is maar een klein stukje)
  • Het onderschatten van de omstandigheden (zal wel meevallen met de gladheid / heb toch winterbanden, mij zal niet zo snel iets overkomen)
  • ‘Ik ben een ervaren automobilist’
  • Zo bezig zijn met waar je heen gaat dat je minder scherp bent tijdens de rit

Etc.

Denk voor een ieder hier meerdere bekende situaties waarbij een ieder zich ook wel eens schuldig heeft gemaakt aan een aantal (ik wel iig).

Zijn allemaal op zich kleine zaken, klein risico maar een paar samen levert een risicovollere optelsom op.

Waar ik wel benieuwd naar ben @rogier: Hoe voorkom je dit een volgende keer? Zeg je de volgende keer ‘ik laat die laatste run wel zitten, dan ben ik maar een half uur te vroeg bij de school’?

En ik ben ook wel benieuwd hoe je aankijkt tegen dat kleine stukje oversteken met dat lawinerisico van boven (zeer klein stukje met risico) in relatie tot je (terechte) uitspraken dat elke meter naast de piste gewoon off-piste is (zeer klein stukje met risico). In dat laatste ben je hier altijd zeer duidelijk en stellig, hoe heeft het gekund dat je dit stuk risico nu kennelijk en ogenschijnlijk vrij argeloos wel genomen hebt?

Tot slot nogmaals spoedig herstel. Nu je gedwongen ff iets gas terug moet nemen ff positief: meer tijd voor je kinderen. Geniet er van en tot snel weer vanaf 2 latten 👍

Allereerst wat super dat je er relatief goed vanaf gekomen bent!
En idd erg knap hoe open je erover bent en de zelfreflectie die je toepast. 👍
Je verhaal delen zodat anderen ervan kunnen leren, zeer goed. Hopelijk heb je een goed herstel!

Winter is coming

Misschien en domme vraag, maar waarom moet de airbag uitgezet worden als je een lift instapt, en hoe groot is het risico als dat ie ongewenst getriggerd wordt. Daarnaast, gaat zo’n een airbag niet automatisch af als je onder een lawine komt, of moet je altijd zelf triggeren?

@roberthogenboom ik vind dit een mooie vergelijking. Een hoop mensen hebben een hoop kritiek op off piste rijden wat betreft de risicos(deels onwetendheid), maar vergeten wel hierbij dat men soms zelf ook weleens risicos nemen en of verkeerd inschatten.

En idd heel veel succes met je herstel @rogier

@Tim91 Omdat men bang is dat ie opgaat. De kans dat dat gebeurt is wat betreft echter heel erg klein, je moet er namelijk echt wel hard aan trekken. In dit geval was het ook een beetje skiertje pesten wat mij betreft. Je moet hem altijd zelf trekken.
@roberthoogenboom Over je vraag. Ik heb er geen enkel probleem mee als mensen risico nemen. als ze zelf maar weten welk risico ze nemen. Daarom hamer ik zo op die meter buiten de piste… Dat is gewoon off-piste. Maar als je je daar aan de off-piste regels houdt is het gevaar behapbaar (wat mij betreft).

De keuze die ik maakte om daar te skiën was om een gevaarlijk stuk waar ik zelf wel lawines zou kunnen triggeren (en mischien op afstand gedaan heb) te omzeilen. Dus een weloverwogen keuze. Maar misschien iets teveel op eigen kennis en kunde vertrouwd. Een stapje terugdoen was meer op z’n plek geweest.

Click. Click. Peace

En over hoe ik dit de volgende keer voorkom. Dat is een hele goede vraag. Hoe niet weer in dezelfde valkuil vallen. De eerste trips zal ik erg voorzichtig zijn maar daarna raakt het zeker weer snel ‘normaal’. Ik heb hier 45 (nee nu nog 42) dagen om over na te denken.

Click. Click. Peace

Heftig! Zo zie je maar dat er altijd nog kleine risicos blijven bestaan ook al ken je een gebied en de condities door en door. Blij dat het allemaal nog relatief meevalt! Lijkt mij hels om mee te maken!

Denk je dat het filmen met je selfie stick misschien nog een rol gespeeld heeft? Dat je daar onbewust mee bezig was? Of dat je je stok en camera niet wilde verliezen? En daardoor met je rechterhand niet je airbag hendel kon trekken?

Edit…oh wacht…ik lees slecht…je hendel was niet uitgeklapt…!

*bericht bewerkt door Steph2 op 18 mrt 2018 18:37

Sneeuwalarm

Ontvang gratis een sneeuwalarm per e-mail van jouw bestemming in aanloop naar je wintersport vakantie! De meldingen stoppen automatisch na je vakantie.

Plaats een reactie