Live: geen regen maar poeder dankzij microklimaat

En toen regende het in de Alpen. Wat ontzettend zonde van al die mooie sneeuw. De warmte veranderde alle oneindige poedervelden in velden van slush. De noordalpen hebben er goed van langs gekregen. Toen daar de sneeuwgrens al tegen de 2000 meter aantikte kwamen de vlokken bij mij in de zuidalpen nog naar beneden rond de 800 meter. Toch kwam er ook bij ons erg warme lucht aan. Maar ons eigen microklimaatje zorgde ervoor dat nu de wolken zijn weggetrokken, we gewoon nog steeds heerlijke poeder hebben. Tenminste als je weet hoe en waar je moet zoeken.

Maagdelijke poeder

Gisteren opende het skigebiedje van Pelvoux waar ik donderdag de pistenbully reportage heb gemaakt. Dat betekende eindelijk lift-acces naar de poedervelden van dit gebiedje. Een reden voor ons om daar vandaag te gaan kijken. In de hoop om maagdelijke poedervelden te vinden. En die hebben we gevonden, want waarschijnlijk hadden maar weinig skiërs en boarders vertrouwen in de sneeuwkwaliteit. Pech voor hen.

Niet makkelijk

Ik moet er wel eerlijk bijzeggen dat je voor het vinden van deze poeder een fijne neus nodig hebt. Want tussen de sneeuw die door de wind hard is geblazen, en de hellingen die door de zon zijn opgewarmd, was het goed mikken. Dat lukte ons aardig. De sneeuw was vele malen beter dan gehoopt en verwacht. De regenschade begon hier pas rond de 1800 meter en dat valt hier alleszins mee. Dan heb ik het over off-piste. Op de piste lag alles er van boven tot onder goed bij.

Wat heb ik een geluk om in zo’n geweldig micro-klimaat te wonen!