Verplicht op budgetreis

Ruud op 27 december 2018· 54 reacties

null

Schrijven over skigebieden en wintersport betekent niet per se vertroeteld worden met luxueuze hotels. Zeker niet als je van de redactie de opdracht krijgt om het tegenovergestelde te doen en een artikel te maken over een goedkope pakketreis naar de sneeuw. Zo’n reis die voor pakweg 200 euro op de websites staat. Wat krijg je daar nou allemaal voor? Of, anders gezegd, wat krijg je allemaal niet? En dus zijn we voor het jaarlijkse vader-zoonskitripje eens in de bus gestapt.

Op een mistige middag in januari staan we blauwbekkend te wachten op de bus die ons gaat vervoeren naar ons skioord. Mooi weer zit overduidelijk niet in het all-in-pakket. Een lange en vrij slapeloze nacht in de bus wel. Want de stoelen in de bus mogen volgens de website dan wel Royal Class plaatsen heten, iedereen snapt dat dit pr-taal is. Ik zie Lex en Max nog niet op deze manier naar de wintersport vertrekken. En het slepen met je bagage en ski’s en het wachten op een winderige parkeerplaats is ook al weinig koninklijk. Vooral niet omdat de lift op het station kapot was en we al onze spullen de trap af moesten zeulen. We zijn al moe, en dan moet de reis nog beginnen.

null

Euroshoppen

Eigenlijk is deze reis lang geleden al begonnen, toen we achter de laptop gingen zitten om een reis te boeken. Om het goedkoop te houden, kun je het beste vroeg boeken of gokken op een last-minute. Maar last-minutes passen niet goed in onze agenda’s en dus zitten we zeer bijtijds op de sites. Het gaat ons 209 euro per persoon kosten. Omdat dit de prijs is voor een appartement voor vier personen, hebben we twee vrienden meegevraagd. Als we met zijn tweeën zouden gaan was het meteen 60 euro duurder per persoon. Overigens blijkt de lokprijs van 209 euro voor de reis van onze keuze niet bepaald de eindprijs. Opstappen in Amsterdam levert voor ons vieren 60 euro aan extra kosten op. En dan komen er nog de reserveringskosten en het calamiteitenfonds bij. Weer 27,50 euro. Gelukkig hoeven we geen materiaal te huren. Al met al kost het 923 euro voor ons vieren. Zouden we het daarvoor ook met de auto redden? Tol, benzine, pensionnetje, skipas? Hmm, wordt moeilijk: alleen de losse skipassen kosten voor vier personen al bijna 700 euri’s. Als je het zo bekijkt, kost de reis en de accommodatie 230 euro voor vier personen. Hoe kunnen ze het ervoor doen?

Feel the buzz

Terug naar de busreis. Die begint niet voortvarend, want vlak buiten de stad staan we in de file. Tja, Nederland in de avondspits. Volop tijd om wat medereizigers te leren kennen. Haast moet je sowieso niet hebben; we halen eerst weer mensen op in Utrecht en we kruipen vervolgens over de snelweg naar de dinerstop. Als we het nu echt goedkoop wilden houden, zouden we zelfgemaakte broodjes eten. Dat doen we niet, het blijft vakantie en we moeten er nog de hele nacht tegenaan. Na het diner gaan we weer even sjouwen met de bagage naar een andere bus. De files zijn zowaar opgelost en via Eindhoven, waar nieuwe reisgenoten instappen, belanden we tegen 21.00 uur in Maastricht. We zijn al vijf uur onderweg en nog steeds in Nederland. Na het instappen van veel mensen met een zachte g, begint de reis pas echt. Zo voelt dat althans. We kijken met één oog naar de film (want al eerder gezien), we kletsen met reisgenoten, we nemen een paar drankjes, er gaat een chipszak langs… kortom we doden de tijd. Om kwart over twaalf gaan de lichten uit en dan gaan we lekker slapen. Dat zouden we willen althans. De werkelijkheid is: 43 hazenslaapjes, ergens in de nacht onderbroken door een plasstop in een felverlicht wegrestaurant.

null

Ochtendhumeur

Veel te vroeg worden we weer wakker, stijf en koud. Het goede nieuws: we zijn in de bergen. En, nog meer goed nieuws: er ligt sneeuw. We kopen een kopje buskoffie onder het motto ‘beter iets dan niets’ en dan is het nog een half uurtje naar de bestemming. Tevreden kijken we naar buiten; de zon schijnt en er ligt een dik pak van het witte spul waar we zo van houden. Niet veel later staan we wat verdwaasd in de sneeuw, katerig van het slaapgebrek en de plotselinge kou. Een vriendelijke jongedame ontvangt ons en legt uit hoe alles werkt. Voordat we op de piste staan, volgt een fase die je het best kan omschrijven als ‘gedoe’. We kunnen pas vanmiddag in het appartement en dus moeten we eerst met alles zeulen naar een soort grote garageruimte die half onder water staat en vrij penetrant naar poep ruikt. Daar kunnen we ons omkleden. O, heerlijk. Mijn zoon waagt, ondanks mijn ochtendhumeur, de grap “het kost allemaal geen drol en dat kun je wel ruiken ook”. Gelukkig hebben we ons goed voorbereid en plastic zakken meegenomen om op te staan en zitten. Bovendien zit alles wat we nu nodig hebben boven in de tassen. Dat geldt niet voor iedereen: een paar medereizigers zie ik enorm worstelen. Hele tas uitpakken, zorgen dat je niks op de vieze grond legt, balanceren op je sokken om droog te blijven. En dat terwijl je net een hele nacht in de bus hebt gehangen. Maar we staan in de sneeuw! Bijna tenminste.

We zeulen alles naar een soort grote garageruimte die half onder water staat en vrij penetrant naar poep ruikt

Witte ribbels

Alleen nog even de inbegrepen skipas halen bij de vriendelijke jongedame en een klein stukje lopen naar de lift. Valt erg mee trouwens; het is bijna ski-in ski-out. We gaan toch eerst maar eens een kop koffie en een croissant halen, we zijn tenslotte in Frankrijk. Vanuit het barretje zien we meerdere reisgenoten met hun voucher in de rij staan bij de skiverhuur. Om iets over half tien stappen we in de stoeltjeslift. Het is lekker koud, helder weer, de pistes liggen geprepareerd op ons te wachten en er is nog vrijwel niemand. We zijn de busreis alweer vergeten: dit wordt een prima dag. Juichend doen we de eerste afdaling; witte ribbels, gelukkiger kun je ons niet maken. We knallen de hele ochtend en gaan dan lekker lunchen op een zonovergoten terras. Dit is het leven. Toch stoppen we eerder dan gebruikelijk: de reis en het slaapgebrek zit toch in ons systeem. We lopen terug naar de omkleedgarage en halen onze tassen op. Na wat bureaucratie bij de inschrijfbalie stallen we de ski’s en schoenen in het ‘local à ski’. Nou, dat hebben we wel eens luxer gezien: alleen houten planken langs de wand en geen schoenendrogers te bekennen. Maar ja, wat kun je verwachten voor die paar euro’s.

null

Buurtsuper

Datzelfde zeggen we als we ons appartement binnenstappen; het is klein en oud. Alhoewel: op het eerste gezicht is er niets kapot of vies. Tenminste, niet heel vies. Als we onze tassen neerzetten, merken we hoe klein het eigenlijk is. Er is een minikamertje met een stapelbed en een bedbank in de kamer. Als je die uittrekt, komt het voeteneind bijna tegen de eettafel aan. Kastruimte is schaars. We klappen de bank maar weer in, anders kun je je kont helemaal niet keren. Eerst maar eens een biertje. Daarvoor moeten we naar de supermarkt. Die is vlakbij, maar wel onderaan een hellinkje. Op weg naar de supermarkt vraagt één van de vrienden hoe ze zo’n reis toch zó goedkoop kunnen aanbieden. Het antwoord is natuurlijk dat hier de wetten van de grote getallen en van het ‘pre booken’ gelden. Reisorganisaties kopen van tevoren bussen, accommodatie en skipassen in en zo kunnen ze hoge kortingen uitonderhandelen en ons pakketreizen bieden tegen lage prijzen. Met de supermarkt is overigens niet onderhandeld, zien we als we met onze mandjes bij de kassa staan. Dat zijn geen misselijke prijzen zeg. We nemen het voedsel en de drank voor de komende dagen de helling op en ons appartementje in, waar het met de boodschappen, vier grote tassen en vier mannen hartstikke vol is.

null

Vaatwasblokjescrisis

We trekken de bedbank weer uit om erop te kunnen chillen. Een tegenvaller is wel dat de wifi het zo goed als niet doet. Dat is tegenwoordig toch wel een onmisbaar dingetje. Na een paar biertjes wordt het tijd voor een maaltijd, wat nog best een uitdaging blijkt: in het minikeukentje zijn twee keramische pitten, weinig pannen en de la met keukengerei is niet erg gevuld. Een mes zit los in het handvat en een paar extra glazen zou ook leuk zijn. De cijfers op de knoppen van de kookplaat zijn weggesleten, zodat je geen idee hebt of iets hoog staat of niet. Ik vraag de kok of ik soms kan helpen, maar eigenlijk past er niet meer dan één persoon in het keukentje. Zoveel werk is het trouwens niet, want we maken ons niet druk. Pasta met een blikje saus is snel gemaakt. Dan dek ik wel de tafel. Eerst die bank weer inklappen, anders kan ik nergens bij. We hebben vijftien messen en drie lepels. En twee van de borden zijn gebarsten. Het eten smaakt evengoed best. En het mooie is: we hebben een vaatwasser, dus we hoeven niet eens zelf af te wassen. Helaas hebben we niet gedacht aan vaatwasblokjes. Net op tijd weet ik te voorkomen dat iemand wat uit de Dreftfles spuit die een vorige bewoner heeft achtergelaten. Dat heb ik ooit ook eens gedaan en toen stond onze hele keuken onder het sop. Dan maar afwassen zonder blokje. Of wil er iemand weer naar de supermarkt? Nee, dat wil niemand.

null

null

Budgettoer

De nacht is beter dan die in de bus, maar daar houdt het dan ook op; je ligt in een kuil in de slechte matrassen en het is bloedheet met zijn vieren in die kleine ruimte. Ook het douchen is een beetje behelpen. “Maar ja, wat kun je verwachten voor die prijs”, zeggen we niet voor het eerst. En we zijn hier niet voor de luxe, maar voor het skiën. En dat is top. Want het mooie is dat zo’n reis wel budgetvervoer en een budgetappartement kent, maar geen budgetpistes. Je krijgt geen budgetpas en er zijn geen budgetliften: je skiet dezelfde afdalingen als de mensen die vanuit een viersterrenhotel de pistes zijn opgestapt. Die hebben alleen luxer ontbeten.
Na een heerlijke week skiën breekt de laatste dag alweer aan. In het kader van het goedkoop skiën hebben we geen zin 50 euro te betalen voor de schoonmaak. We poetsen het appartement met de Franse slag. Zo schoon was het tenslotte ook niet bij aankomst. In de warme skikleding zeulen we alle bagage weer naar de omkleedgarage, die nu trouwens schoon en droog is. Na een geweldige dag op de pistes en een laatste rondje op het terras, zoeken we onze tassen op. Helaas kunnen we niet douchen; vaak is dat wel beter geregeld. Dan maar wat extra deo. We kleden ons om, drogen de natte schoenen en ski’s en boardjes af met de speciaal daarvoor meegenomen doekjes (wat een organisatie van ons!) en lopen daarna het dorp in om wat broodjes te kopen voor onderweg.

null

In de spits

De avond in de bus is gezellig. We knabbelen, we drinken, we luisteren muziek en we kletsen. De nacht is eigenlijk best oké. Je hebt toch een week skiën in de benen, dus je bent vermoeider en het slapen gaat veel beter dan heen. Ik word wakker van de mededeling dat de passagiers voor Maastricht zich moeten klaarmaken voor het uitstappen. We zijn bijna thuis. Dat blijkt niet helemaal waar. Al ver voor Eindhoven staan we in een lange file. Tja, Nederland in de ochtendspits.

Over de ruim 200 kilometer tussen Maastricht en Amsterdam doen we ruim vier uur. En dan moeten we nog een stukje met de trein. Terwijl we vanaf het station naar huis lopen met onze tassen, ski’s en boardjes maken we de eindbalans op. De conclusie is dat het veel gedoe is. De reis, het omkleden en het petieterige appartement scoren allemaal niet echt een voldoende. Maar het skiën was top. De locatie was super, want we stapten zó de pistes op en we hebben net zo genoten van het skigebied als de wintersporters die minder spartaans op vakantie waren. Gaan we dit nog eens doen? Tja… zeg nooit nooit.

Ruud
droomt het hele jaar van witte bergen. Altijd bezig met het plannen van nieuwe trips, blogt hij over wintersport wetenswaardigheden.

Plaats een reactie

Welk skigebied waren jullie uiteindelijk beland?

Het is niet voor mij, maar de keuze voor dit of helemaal niet op wintersport, zou ik het toch doen.

Tips bij busreis: Zeker de grote franse skigebieden hebben een centrale bagagerie. Die zijn vaak netter dan de budgetaccommodaties. Soms ook met douche gelegenheid.

Douche kan ook in bijv zwembad. In Tignes is het zwembad inbegrepen in de weekpas.

Prachtig verhaal Ruud! Met wat handigheid/ervaring en een gezonde dosis humor kun je toch een 4-sterren vakantie hebben voor een bugetprijs.

Prachtig verhaal Ruud! Met wat handigheid/ervaring en een gezonde dosis humor kun je toch een 4-sterren vakantie hebben voor een bugetprijs.

Martin7182 op 27 dec 2018 07:50

Zo kan je het bekijken maar dat is niet wat ik lees :).

Ja, het kan. Het skien is prima (al zul je bij een echte budgetvakantie op de piste waarschijnlijk minder koffie drinken/lunchen), maar de reis is hels en het appartement slecht. Slecht slapen is echt heel kut.

Daarbij denk ik als je echt budget gaat, je meestal ook geen eigen spullen hebt (scheelt wel gesleep) en je dan met je studenten ov ook wel vast naar Maastricht kan.

Wannabe Dolomietenkenner... || Carv gebruiker

Ik heb het in mijn studententijd vaak gedaan, toen heb ik het als geweldige vakanties ervaren. Ik kon best slapen in de bus. En als studenten stelden we weinig eisen aan het appartement: als we maar konden skiën.

Voor 60 euro kan iedereen wel een reis naar Maastricht ondernemen dunkt me ;)
Overigens gingen wij als budgetalternatief met zijn 6en in één auto. Ook niet erg comfortabel hoor.

@yippee dat snap ik. Als student heb je eigenlijk op alle vlakken wat andere eisen dan de gemiddelde Nederlander :). Daar past echt een budgetreis natuurlijk bij.

Maar, als het niet hoeft, kan ik me niet voorstellen dat je het doet. Als het de enige manier is om op wintersport te kunnen, dan absoluut.

*bericht bewerkt door Roy83 op 27 dec 2018 08:47

Wannabe Dolomietenkenner... || Carv gebruiker

Ik zie hier op het forum vaak “denigrerende” opmerkingen over dit soort reizen, accommodaties, maar dit is voor velen de enige manier om toch op skivakantie te gaan. Niet iedereen heeft het geld voor een luxehotel of luxechalet te betalen. Op de piste zie je het verschil toch niet (vaak zijn het zelfs die dat in de goedkope appartementen zitten en dus puur voor het skiën komen die het beste de piste afkomen).
Vroeger in mijn studententijd ook nog met ‘Sportura’ naar Risoul geweest, met de bus en bagageruimte erbij. We hadden ook eten van thuis mee om het zo goedkoop mogelijk te houden, alles in een grote thermozak met ijsblokken erbij. Zalige tijd!

Nu zou ik niet meer voor de bus kiezen, maar de appartementen maken mij niks uit. Ik slaap overal goed, zeker na een dag op m’n board! De prijs voor 2 extra slaapplaatsen (dus appartement voor 6 boeken als je met 4 bent) scheelt niet zoveel, dus dat misschien wel. Dit om te vermijden dat er in de woonkamer geslapen dient te worden.

*bericht bewerkt door SnowboardingSamson op 27 dec 2018 08:50

vaak genoeg gedaan, LJDL / SUPERD 4 x geweest ofzo op basis van bovenstaande, niets mis mee en ik heb mijzelf altijd kostelijk vermaakt!

mis alleen nog wel gebied deze blog betrekking op heeft :)

wel erg herkenbaar allemaal!

don't count the days, make the days count !

Nostalgie! Heel herkenbaar! Je groeit letterlijk en figuurlijk vanzelf uit dit soort vakanties als je wat meer te besteden hebt. Voor ons was het kantelpunt bereikt toen we een appartement huurden waar het ‘tweepersoonsbed’ 1.30m breed was, de wc-deur niet dicht kon als je op het toilet zat, en de ‘keuken’ achter een soort luik in de muur zat. Gek genoeg onthoud je dat langer dan een prima accomodatie, dus het is wel ergens goed voor, zo’n weekje ‘afzien’

Welk skigebied waren jullie uiteindelijk beland?

Het is niet voor mij, maar de keuze voor dit of helemaal niet op wintersport, zou ik het toch doen.

Tiny-M op 27 dec 2018 07:41

Ik gok op Les 2 Alpes.

L2A is meestal toch wat te duur @Manu

Ik ga meestal wel enigszins budget op wintersport. Alleen de bus pakken zie ik echt niet zitten. De grote tip bij eigenlijk alle Franse appartementen/huisjes is een ruimte boeken waar 2 man meer in kunnen dan je reisgezelschap. Dus 4 personen is een 6 persoons accommodatie boeken, en goed in de beschrijving lezen wat voor bedden er staan zodat je niet op de bank hoeft te liggen. Tip 2 is dat het bij te boeken eten meestal erg goed is. Ik heb zo voor weinig geld in prima accommodatie op goede locatie gezeten. De inbegrepen skipas zorgt vaak vooral voor de betaalbaarheid, die worden door reisorganisaties groot ingekocht voor prijzen waarvoor je die skipas zelf nooit kunt kopen.

Dit gebied is Galibier Thabor aan de foto te zien.

Born to Ride

Ik gok op Grand Massif appartementen van “lagrange” ik herken de overgordijnen.😂

Born to run. B.S.

@dan58 die gordijnen enzo zijn van de Odalys groep. die zitten in bijna alle Franse skigebieden

Born to Ride

Doet me zo denken aan onze Husk vakantie naar Val Thorens. Geweldig.
Bij ons werd het bestek aan het einde van de week geteld. Voor elk lepeltje dat weg was, 5 euro extra. En we hadden die week het grootst mogelijke rotweer. Geen enkele dag de zon gezien.

Haha heerlijk geschreven artikel, een feest van herkenning! Mijn vrouw (toen vriendinnetje) en ik hebben in onze studententijd veel van dat soort tripjes gemaakt; en met zijn tweetjes altijd enorm van genoten. Een en ander vereist gewoon een bepaalde mindset, waarin je het genoemde “gedoe” voor lief neemt voor het grotere doel: SKIËN!

Toch zijn we er zodra we het konden veroorloven mee gestopt. Met name omdat ik er bijzonder slecht tegen kan afhankelijk te zijn van een “reisleider” ter plekke voor de verstrekking van skipassen en eindcontrole van je appartement (borg!). Daarnaast staat of valt ook het succes van de busreis ook met de eventuele aanwezigheid van gekkies en lolbroeken die het nodig vinden om met veel herrie en drank de toch al zo weinige rust te verstoren… voor ons nooit weer.

*bericht bewerkt door frank11 op 27 dec 2018 09:59

Mij doet dit me herinneren aan mijn spotgoedkope skivakanties ingericht door onze Noorderburen (Bizztravel) 😉

5 jaar na mekaar met Pasen, Chalet in Samoëns voor 6 met 4 personen aan 150 € pp , skipas(160€) in. Twee skipassen konden we dan nog verkopen.
Wel met auto , niet met bus. Begrijpe wie begrijpen kan.🤔

Born to run. B.S.

Weet in ieder geval van 10 jaar geleden dat HUSK destijds in L2A 110 of 120 euro betaalde voor een skipas die ter plekke toen nog 220 euro kostte. Ook de busreis betaalt een reisorganisatie zo’n 60 euro voor. Als ze dan appartementen in eigen beheer hebben is elk tientje dat ze ermee kunnen verdienen meegenomen omdat leegstand ze ook geld kost. Ze proberen inderdaad nog wat extra geld te verdienen met truckjes zoals de opstapkosten in Amsterdam, maar zelf krijg je de kosten simpelweg niet zo laag (in gunstige weken dan).

Verder heel erg eens met de tip van Frank over het iets groter boeken. Paar extra centen maar dubbel en dwars waard.

Zo’n accomodatie is ook nog wel te doen. Soms kan je dat zelfs met ontbijt of halfpension boeken. Al wil je dan natuurlijk goedkoop en is het niet erg om simpel te koken in appartement. Ik zou het zelf alleen eerder boeken met eigen vervoer. Meer gemak, comfort en betreft spullen handiger. Maar de voornaamste reden is toch wel dat ik een hekel aan bussen heb en dan lees je ook nog eens wat voor gedoe het is. 5 uur onderweg en nog steeds in Nederland…boh

Not all who wander are lost

leuk stuk en zeer herkenbaar. Tip: Stap in maastricht op dat bespaart je een heel aantal uren. Zeker als je de beschikking hebt over een auto of als iemand je daar kan afzetten. En ja als je een auto hebt kan je natuurlijk ook met de auto naar de wintersport, maar met een short ski is het toch lekker dat die bus in de nacht door rijdt terwijl je slaapt (of probeert te slapen). Voor een weekreis zou ik niet meer met de bus gaan, maar voor een short ski wel. Donderdagavond de bus in, vrijdag, zaterdag en zondag skieen. Zondagavond weer de bus in een maandagochtend weer thuis of zelfs op kantoor (als ze daar een douche hebben). Prima weekend!

*bericht bewerkt door aartstyle op 27 dec 2018 11:46

Leuk geschreven en wel herkenbaar, ooit ook eens trips met de bus gedaan toen ik nog op school zat jaren geleden. Aankomen ergens in de ochtend en dan inderdaad met al je troep op een verzamelpunt gedropt worden, een uur of 6 voordat je in je appartement kon. Slapen in de keuken op de grond omdat die opvouwbank nog slechter sliep. Ik vond dat echt verschrikkelijk maar onder de streep was dat het wel waard toen.

Vanaf het moment dat ik het rijbewijs had is dat meteen ook niet meer voorgekomen, vind de rit met de auto erheen ook echt een heerlijke dag als begin van de vakantie.

Een heel leuk stukje om te lezen. En ook heel herkenbaar. Wij gaan al jaren met de bus naar de Franse skigebieden. En het bevalt ons prima. De reis duurt natuurlijk langer dan met de auto maar het fijne vind ik dat je relaxed kan gaan zitten en je je niet druk hoeft te maken om files en slechte weersomstandigheden.

Onze busreis vertrekt op vrijdagmiddag en we komen op zondagochtend weer thuis. We kunnen dus effectief 8 dagen skieën (van zaterdag tot en met zaterdag) Veel mensen die met de auto gaan reizen op zaterdag en skieën maar 6 dagen (van zondag tot en met vrijdag)

Als je met de auto toch op vrijdagmiddag vanuit Amsterdam vertrekt duurt het ook 2,5 tot 3 uur voordat je in Maastricht of Brussel bent. Zoals in het stukje omschreven stopt de bus na Maastricht nog maar 1 of 2 keer. Er wordt de hele nacht doorgereden. En of het nu regent, sneeuwt of mistig is, ik lig lekker achterover in mijn stoel. Kijk een filmpje op mijn tablet, luister naar lekkere muziek en slaap af en toe een uurtje. Als je zelf moet rijden kan dit niet.

En als we dan zaterdagochtend tussen 06.00 uur en 07.00 uur aan de voet van de berg aankomen wordt ik zachtjes wakker terwijl de chauffeur aan de klim naar Les Arcs, Val Thorens of Tignes begint. Als er sneeuwkettingen gelegd moeten worden blijf ik onder mijn dekentje zitten terwijl de chauffeur op zijn knietjes in de sneeuw met de kettingen zit te rommelen.

Een ander voordeel van de busrit in de nacht is dat er in de Alpen nog geen files zijn. Deze ontstaan pas in de loop van de ochtend/middag.

Wij boeken ook altijd een appartement. Niet in de budget-klasse maar ook niet al te duur. We willen wel op een bed in een slaapkamer slapen en niet op een bedbank of stapelbed. Met z’n tweeën in een 4 persoons appartement heb je ruimte genoeg. Het fijne van een appartement vindt ik dat je een apart woongedeelte hebt waar je ’s avonds lekker op een bank of aan een tafel kan zitten. We hebben in Oostenrijk en Scandinavie vaak genoeg in hotels / pensions geslapen waar je alleen een bed en een zithoekje had.

De ene persoon vindt een lange autoreis met extra overnachting en een verblijf in een hotel fijn. En ik vind een lange nachtelijke busreis en een verblijf in een appartement fijn.
Gelukkig is iedereen vrij zijn eigen keuzes te maken

*bericht bewerkt door zenith op 27 dec 2018 13:36

Stiekem wel herkenbaar. Slapen is toch vaak lastig (op de heenreis) en de appartementen klein… En het afzetten van mensen is nooit echt fijn.

Dus wij rijden nu zelf altijd richting het zuiden, en stappen daar in de bus. Kortere rit heen, en sneller weer thuis terug. De terugweg slaap ik trouwens prima na een week wintersport!

Kwa appartement: 4 man in 4 persoons appartement is niet aan te raden. Neem altijd appartement +2! dus 2 personen in 4 persoon, en 4 personen in 6 persoonskamer. Zelf zitten we dit jaar voor 5 euro extra p.p met 2 personen in een 6 persoons appartement.

Maar vergeet niet: In een auto slaap je ook vaak niet (zeker niet als je zelf moet rijden!) of slaap je niet geweldig. En voor het geld van een budget-reis kan je meerdere keren per jaar… Het is maar net hoeveel je over hebt om vaker op wintersport te gaan, of dat je genoeg hebt aan 1 duurdere wintersport.

Dit jaar zelf los geboekt met het vliegtuig, en een goedkope skipas+appartement geboekt. Daardoor is het niet heel veel duurder als een alles-in-1 busreis. Maar als ik 200-300 extra moet betalen voor vliegen? dan pak ik toch de bus. Want meer skidagen, en toch een leuk bedrag p.p wat je bespaard.

als ik 200-300 extra moet betalen voor vliegen? dan pak ik toch de bus. Want meer skidagen, en toch een leuk bedrag p.p wat je bespaard.

Waah op 27 dec 2018 14:56

Ik heb het ook wel eens uitgezocht of vliegen naar Frankrijk veel duurder was dan met de bus. Maar ik heb nog niets kunnen vinden wat maar in de buurt van de kosten voor de bus kwam.

Wij nemen onze eigen ski’s mee. Dus we moeten al extra betalen voor twee koffers en ski’s (samen in een tas gepakt).
Daarnaast zijn de kosten voor een transfer naar bv Les arcs of Val Thorens en terug al net zo hoog als de kosten voor de bus vanuit Nederland en terug (omgerekend +/-- Euro 150,00 pp)

Budget of niet, matrassen horen gewoon goed(niet doorgelegen) te zijn.

De reden dat het zo goedkoop kan is dat accomodaties en skipassen voor het hele seizoen worden ingekocht (in met name Frankrijk), in het (ultra)laagseizoen kunnen de reizen daardoor onder kostprijs worden aangeboden. “Beter iets dan niets”, reizen zijn al ingekocht en er zit een “houdbaarheidsdatum” op.

jezus dan blijf ik liever thuis

Mijn bizarste budget reis was met sportura naar Les Menuires . App . Op indeling . Mijn ouders zaten in hotel neige et ciel. Sportura reis was 260 euro bus app en skipas trois vallee.
Ik had 2 weken van te voren geboekt en geen tijd gehad om de voorwaarden te lezen. Aangezien ik al sinds mijn 2de in de Franse skidorpen kom en bekend was met de Franse dekens . Maar bij aankomst bleek dat ze de dekens uit de acco’s hadden gehaald ? Reden weet ik nog steeds niet na 20 jaar nu . Gelukkig was ik niet de enige. Met een grote rugzak naar mijn. ouders gelopen en een deken gehaald uit hun hotel kamer. En de laatste ochtend weer terug gebracht .

@dan58 die gordijnen enzo zijn van de Odalys groep. die zitten in bijna alle Franse skigebieden

Matthias123 op 27 dec 2018 09:46

Die van Pierre et vances waren ook zo herkenbaar 🤣

*bericht bewerkt door miepmiep op 27 dec 2018 18:49

Sneeuwalarm

Ontvang gratis een sneeuwalarm per e-mail van jouw bestemming in aanloop naar je wintersport vakantie! De meldingen stoppen automatisch na je vakantie.

Plaats een reactie