Column: Au!
Het is lang geleden dat ik het heb gedaan, skischoenen passen. Ik heb immers mijn eigen lekkere Nordica’s, dus het hele pasritueel had ik al lang niet meer aan den lijve ondervonden. Maar nu moet ik er toch aan geloven: “Shit, best wel lastig eigenlijk: passen deze nou of toch niet? Voel ik m’n tenen nou als ik voorover hang? Moet ik een grotere maat proberen? Warm klusje ook, met dat skipak aan”. Ik krijg met terugwerkende kracht begrip voor de irritatie van mijn kinderen; die zaten natuurlijk helemaal niet te wachten op een ongeduldige vader die ze aanspoorde eens op te schieten.
Schoenen thuis gelaten
Ik stel nu op mijn beurt het geduld van de mevrouw in de winkel flink op de proef, maar na veel passen en nog meer aarzelen heb ik ze gevonden; de perfecte schoenen. Denk ik. Wat ik ook denk: “Had ik nou toch niet beter mijn eigen schoenen meegenomen?” Maar ja, normaal gooi ik ze achterin de auto. Fluitje van een cent. Dit keer ben ik met het vliegtuig gekomen en ze namen in de bagage best veel plek in. Gewicht is ook altijd een ding. Dus besloot ik ze thuis te laten en een paar schoentjes te huren in het skigebied. Zo gepiept.
Foute keus
Maar dat valt een beetje tegen; ik vind het een warm en tijdrovend klusje met een twijfelachtig resultaat. Want al na de eerste afdaling lijk ik mijn linker teen te voelen. Ik verman me en overtuig mezelf dat ik het me wel zal verbeelden. Maar bij de eerste koffiestop check ik toch even of ik links niet een kleinere maat heb gekregen. Maar nee; allebei dezelfde maat. De afdalingen tot aan de lunch zijn niet makkelijk; de sneeuw is zwaar en papperig en ik moet nu toegeven dat ik toch te kleine schoenen heb gekregen, eh gekozen. Zo gauw we in de hut zitten voor de lunch inspecteer ik nog maar weer eens mijn tenen. Ik besluit verder te skiën zonder mijn sokken. Eigenlijk moet ik terugskiën en andere schoenen halen. Maar we zitten helemaal aan het andere eind van het gebied en we hebben als groep besloten toch niet te lang door te gaan vandaag. Een paar afdalingen hou ik het nog wel vol.
Op mijn tandvlees
Maar het blijft die middag niet bij een paar afdalingen; het is kouder geworden, de sneeuw minder papperig en iedereen heeft er na de lunch weer zin in. Ik wil niet zeuren en ski “lekker” mee. En het is ook best lekker…op die @#$%& schoenen na! Eerlijk gezegd ben ik blij als het groepsgevoel om drie uur zegt dat het wel mooi is geweest. “Stop jij ook al?” vraagt een skigenoot wat verwonderd. "Ja, ik heb wat pijn aan mijn voeten” zeg ik met een goed gevoel van understatement.
Dat we uitgerekend die middag op weg naar beneden een verkeerde lift instappen, waardoor we nog twee extra pistes moeten doen, is de druppel die mijn emmer doet overlopen: mopperend en stuntelend kom ik beneden; vooral die speelse kommetjes aan het eind zijn killing. Ik kan geen bocht meer maken.
Dom
Beneden gekomen heb ik niet eens meer de fut om naar de skiverhuur door te skiën. “Morgenvroeg maar doen” denk ik terwijl ik van de piste af stap en naar het hotel glijd. Bij de skilockers neem ik de schade op en die valt me niet mee. De linkerteen ziet al blauw en het bloedt een beetje. “Stommeling, was ze toch even gaan omwisselen!” denk ik, terwijl ik naar de lift strompel.
Een grotere maat
De volgende dag sta ik voor dag en dauw bij de skiverhuur. Ik neem een grotere maat schoenen en ski de rest van de dag best lekker. Ik moet er tenslotte van profiteren: het is mijn laatste skidag van het seizoen. Ik heb last van mijn teen, maar ik onderdruk de pijn en het gaat sowieso veel beter dan gister. Maar de volgende dag, als ik me opmaak voor de terugreis naar huis, doen mijn stadsschoenen verdomd pijn. Ik wissel ze op het vliegveld om voor slippers; veel handiger.
Au!
Alhoewel… handiger… Als ik ’s avonds thuis na het omhelzen van vrouw en kinderen, maar nog vóór het beantwoorden van de vraag “Wat heb je? Waarom loop je zo moeilijk?”, wil neerploffen op de bank, stoot ik héél hard mijn zere teen aan de poot. Ik vloek ongenadig, constateer dat de nagel er half afhangt en dat het flink bloed. Au!
De moraal
De afloop van dit dramaatje op de vierkante centimeter? Na een week ben ik de hele nagel kwijt en ik heb er nog twee maanden last van. De nieuwe nagel lijkt eerst te gaan ingroeien, maar als de herfst nadert en ik me zorgen ga maken of ik ooit weer skischoenen aan kan, komt ’t eindelijk goed. En de moraal van dit verhaal is: Neem je eigen schoenen mee!
Plaats een reactie
Het is wel een beginnersfout die je begaan hebt. Valse gierigheid met de hoofdletter V.
Ik heb ongeveer 20 skidagen per seizoen, en verlies altijd de nagel van mijn grote tenen. Dst had ik grappig genoeg vroeger met voetbal ook altijd.
Maar het vreemde is, dat ik nooit pijn heb met skiën met mijn eigen schoenen. Ondanks mijn hoge wreef en brede voet zitten ze als pantoffels.
Ik heb zelfs een keer overwogen mijn nagels kompleet te laten verwijderen (ja dat kan) maar ik neem het ongemak maar voor lief.
Wel ben ik eigenlijk toe aan nieuwe schoenen, maar uit angst mijn comfort te verliezen stel ik dat elke keer uit…
Nog tijdens mijn eerste skireis, jaren geleden, heb ik eigen skischoenen gekocht. Toen natuurlijk niet echt veel aandacht aan geschonken, maar alles was beter dan doorgetrapte schoenen van de verhuur. Nadien heb ik die schoenen laten fitten, terug in België.
Sindsdien nieuwe schoenen telkens “thuis” gekocht, half dagje voor uittrekken en naar een goede bootfitter gaan die ook met je skiniveau en ambities rekening houdt. Schoenen zijn volgens mij misschien nog belangrijker dan de ski’s zelf om je te amuseren op de sneeuw.
Quote @Ruud: En de moraal van dit verhaal is: Neem je eigen schoenen mee!
Moraal van het verhaal is meer “ben niet zo eigenwijs”. Als je huurt kan het voorkomen dat de keus toch niet helemaal goed uitpakt, dan ga je dus terug. Nu heb je maar een kapotte teen, het had ook je nek kunnen zijn geweest.
Toen ik nog schoenen huurde was ik van degene die huurde altijd enige die niet meteen bij de eerste schoen al zei ja deze zit goed doe deze maar. De rest nam gewoon de eerste die aangereikt werd en als het leek te passen was het al lang goed.
Resultaat ik geen last van mijn voeten en de rest die huurde vaak wel.
Nu ik eigen schoenen heb wil ik nooit meer anders, ze zitten lekker, en alleen ik draag leen ze nooit uit. En het geld met huren er ook al uit. Dus voor mij geen AU
Goede tip Ruud!
Ik heb eigen skischoenen. Toch heb ik soms wel eens last van mijn enkelknokkels. Toch een verkeerde keuze gemaakt? Heb er toch wel de tijd voor genomen toendertijd.
Hoor vaker verhalen van mensen die 15+ skidagen maken per seizoen en daardoor de nagels kwijt raken… Lijkt mij toch dat je dan op te kleine schoenen staat?
Heb in 2000 Technica TNT Explosion 8 schoenen aangeschaft en de binnenschoen laten “schuimen” en een jaar of 4-5 geleden bij Austria Sport in Malden zooltjes op maat laten maken. Schoenen zitten nog steeds als gegoten. Maar ja, na 15 jaar wil je ook wel weer eens wat anders. Zijn mijn schoenen aan vervanging toe ? Ik heb het gevoel van niet, kan iemand mij adviseren ?
ik vind bijvoorbeeld de schoenen van Full Tilt wel interessant (omdat ze anders zijn)
CONCLUSIE: (liefst) eigen, goed passende schoenen idd belangrijker dan de ski, tijd voor nemen en niet op bezuinigen !
Hier ook na 2 a 3 weken skiën altijd de nagels van de grote tenen die eerst blauw worden en er daarna af gaan. Schoenen zijn helemaal opgemeten en aan mijn voet aangepast dus de maat is goed.
@JunkXXXL EN @MiTi: verbazingwekkend wat jullie beschrijven
@Dennis12, je kunt de schaal ook ter hoogte van de maleol (enkel knobbel) laten uitdeuken. Zo creëer je ruimte waar je het nodig hebt. Is bij mij ook gedaan. Net al de halux falgus (grote teen knobbel, oudewijveteen).
@Ruud Na 18 jaar weet ik niet beter dan dat de nagels eraf gaan. Dus ja, in die zin vind ik het al bijna gewoon ;)
@SPAM, thanks! Dat ga ik dan eens laten doen.
@Dennis12: vandaar dat ik schreef dat een goede bootfitter goud waard is.
Ik heb vorig seizoen nieuwe schoenen gekocht (Nordica Nrgy Pro 2) maar was niet helemaal ideaal. Na een eerste trip er mee terug gegaan naar de shop. Een uurtje werken, nieuwe blokjes, zooltjes, … en nu de perfecte schoenen. Die extra bewerkingen waren niet extra te betalen. Dus op die manier véél meer service en eigenlijk zelfs goedkoper dan als ik ergens online schoenen “goedkoop” had gekocht.
Ik heb begin dit jaar een soortgelijk probleem meegemaakt. Ik ging met een vriend uit Finland skien begin januari, en door omstandigheden moest hij op de laatste skidag in een ander gebied (ver weg) materiaal huren. Aan het einde van de dag ging hij de spullen terugbrengen naar de verhuur, ik bleef in de auto, en reed die ondertussen naar een parkeerplaats even verderop. Later op de avond dat hele eind weer teruggereden naar het appartement. En toen gelijk begonnen met het inladen van de auto voor de terugreis naar Nederland.
Maar toen ik de achterklep opendeed, toen kwam de keiharde werkelijkheid op me af… De vriend had i.p.v.
zijn schoenen, de mijne ingeleverd bij de skiverhuur. Ik haalde ze eruit en hield ze onder zijn neus, wat is dit??? eh eh eh… hij had er geen antwoord op natuurlijk, en was erg verbaasd. Hij zou ze de volgende dag gaan omruilen, maar dit ging uiteindelijk ook niet lukken omdat hij te laat vertrokken was, en moest terugkeren om zijn vlucht te halen. Het kwam er dus op neer dat hij zijn eigen schoenen verplicht moest kopen, en dat ik de mijne een volgende keer zou kunnen afhalen. :(
Ik ging echter eind januari onverwachts nog een keer op vakantie, en had dus geen schoenen, en zou ze dan maar gaan huren, want het was te ver weg om de mijne op te halen. (Achteraf wou ik dat ik dat toch gedaan had!) Ik moest werkelijk elke dag terug naar de skiverhuur om de schoenen om te ruilen, omdat ze niet lekker zaten. De laatste dag van die week, had ik een wat beter paar, maar ze zaten eigenlijk veel te stijf, maar het werkte. De stijfheid heeft me toch geen goed gedaan, want ik heb soms last van Neuropathie (een zenuwaandoening in de voeten, dat als bijwerking kan optreden na behandeling met bepaalde medicatie)
Door die stijve schoenen gingen mijn voeten mede daardoor ontzettend pijn doen. Ik skiedde die dag in St. Anton, en mede doordat de skipas zo duur is, wilde ik zo lang mogelijk door skien om hem er zo goed mogelijk uit te halen, alleen de voeten zeiden ‘nee’. Ik ging als laatste afdaling over een skiroute heen. Ik dacht dat mijn voeten eraf zouden gaan vallen, want toen ik beneden was wist ik niet, hoe snel ik naar de auto moest vluchten om maar zo snel mogelijk van die ellendige rotschoenen verlost te zijn!!! Achteraf heeft de vriend wel alle onkosten netjes vergoed, ja ook het afstellen van mijn ski-bindingen, dat vond ik heel attent! Een maand later was ik weer in Oostenrijk, en nu in de regio waar de schoenen al op me wachtten, ik heb ze opgehaald, en yep, ik kon eindelijk weer lekker skien. Met mijn eigen bovenste-beste skischoentjes!!! <3<3<3 :)
Ik heb gelukkig heel erg gewone voeten. Geen rare knobbels die extra uitsteken, geen krullende tenen of plateauhakken. Gewoon normale voeten.
Enige probleempje is dat mijn rechtervoet ooit is dubbelgevouwen tijdens het mountainbiken, iets ‘knap’ zei en sindsdien de fibula teveel vrijheid heeft om te bewegen, met artroseachtige klachten tot gevolg.
Ongeveer elke huur-skischoen geeft nu problemen, tenzij ik mijn zooltjes meeneem (en sowieso de voet met cure-tape laat tapen)
Mijn eigen schoenen met zooltjes zitten als gegoten, maar zijn al oud en beginnen al scheurtjes te vertonen door het instappen… nu moet ik ook eraan geloven om nieuwe schoenen te vinden… zucht…
@Ferdinand neem eens contact op met Patrick Rademakers van skicentrum Edelweiss. Die kan wel wat met dit soort zaken. Weet in ieder geval at hij doet.
@SPAM thanx! Brummen ligt niet zo heel ver van mijn woonplaats af, zal er aandacht aan besteden!
Je kunt ook gewoon lekker gaan snowboarden. Altijd heerlijk comfortabele, zachte schoenen en nooit ergens last van
@Dennis12: hopelijk met goed resultaat. Succes gewenst!
Ik ben net terug van enkele dagen Hintertux, en super genoten van mijn schoenen :)
Ongelofelijk om te lezen waar mensen mee door skien… Ik heb een tijd gewerkt in de Sport2000 in een Oostenrijks skigebied, en we hebben zo ongelofelijk veel mensen kunnen helpen die door onwetende Nederlandse winkels op skivakantie zijn gestuurd met nieuwe schoenen die aan alle kanten pijn deden… en er dan bij verteld hebben dat dat “nu eenmaal hoort” en dat skischoenen “niet gemaakt zijn om lekker te zitten”…
Als je in het skigebied zelf je schoenen koopt, kunnen ze je a la minuut helpen met bootfitten en de schaal van de schoen aanpassen, desnoods elke dag als je nog last blijft houden. Dit alles gratis. Zelfs omruilen is geen enkel probleem, en als je de schoenen koopt kun je elke dag (of elk uur haha) andere schoenen uitproberen zodat je altijd weet wat je koop en hoe ze daadwerkelijk voelen op de piste! (vraag naar Testschuhe)
Mijn aanrader is dus om je skischoenen gewoon te kopen in een winkel (skiverhuur) in Oostenrijk. Zoals ze daar zeggen: Oostenrijk is een land waar alles draait om skieen, dus daar koop je skischoenen. Nederland is een land waar alles draait om voetbal, dus daar koop je je voetbalschoenen ;-)