Grootste skigebied van Oostenrijk krijgt 562 kilometer aan pistes

Mega! Uit ervaring weet ik dat je in kleine gebieden de tijd van je leven kan hebben, toen wij als gezin begonnen zochten we die juist op en het waren echt de mooiste weken! Op een gegeven moment ken je de pistes helemaal uit je hoofd, best een voordeel:) tegenwoordig kiezen we iets groter, maar nee, zo’n groot gebied is voor mij echt niet nodig.

‘Groot’ is voor mij groot genoeg. Als je een tocht wil maken kom je toch al vaak genoeg op dezelfde pistes, het duurt tamelijk lang voor je in een totaal ander gebied bent, en als je daar dan bent moet je al snel terug om de laatste liften niet te missen. Met wachttijden voor de lift, in de lift zitten en ook af en toe de broodnodige stop ben je meer tijd kwijt dan je denkt, dus in een 200km-gebied kan ik me prima vermaken. En afgezien van dit alles, een ‘mega-skigebied’ vraagt ook een 'mega-prijs’voor de skipas, tenzij er voor deelgebieden te kiezen is. Maar dit verdienmodel lijkt steeds minder populair te zijn dus betaal je dikke prijzen voor kilometers waar je niet snel gebruik van gaat maken.

voor mij te groot, vind kleiner knusser.

Ene kant wel gaaf dat je zo ver kan komen, maar wat gaat dat doen met de prijs van de skipas?

Top! Hoe groter hoe beter, leuker en gevarieerder. Door de suggestieve tekst van dit artikel krijg je de reacties zoals de schrijver wenst. Ik ga niet in op de inhoud die enige onderbouwing mist, maar geef slechts aan dat ik hier wel op zit en zat te wachten en blij ben dat het eindelijk bijna zover is.

Ik vraag me serieus af waar die grote gebieden allemaal goed voor zijn! Net alsof je in een week tijd even 560 km weg skiëd/board. Je leest het steeds vaker dat het ene gebied met het ander samen gaat om op die manier de grootste te zijn. Monte Rosa met zermatt, Saalbach hinterglemm met fieberbrunn. Noem ze maar op!
Het heeft wat mij betreft allemaal met prestige te maken zo van KIJK wij zijn de grootste.
Als boarden heb je deze hoeveelheid aan pistes al helemaal niet nodig, maargoed er zijn dan ook wel veel meer skiërs.
De charme van de ‘kleine’ gebieden tot max 100km trekken mij veel meer aan, alleen al omdat het niet zo massaal en commercieel is.
Zo laat ik gebieden als L3V, wildkaiser en espace Killy liever naarst me liggen (al kom ik net terug van een short ski Tignes, maar dit heeft de rede dat het gebied hoog en toevallig veel sneeuw heeft gekregen)

Geinig toch, ik vind het ook mooi om het gevoel te hebben dat ik echt een verre tocht aan het maken ben. Dat je een ‘reis’ maakt op zo’n dag.

Wat ik niet helemaal begreep uit het artikel: Die verbinding naar Ischgl, zijn daar ook al concrete plannen voor? Of zijn dat nog maar ideeën?

Je gaf trouwens het voorbeeld van Paradiski, en daar vind ik de verbinding echt iets toevoegen. De twee gebieden hebben best een ander karakter, en vullen elkaar mooi aan.

En je skiet 200km toch makkelijk weg? Ik heb voor de gein eens systematisch alle pistes in Espace Killy gedaan, en daar ben je met drie en een halve dag klaar mee hoor, ondanks dat het een groot gebied is.

Het aaneenschakelen van dit soort gebieden is voor een klein aantal mensen ideaal. Kijk naar het Superdolomiti skigebied: veel mensen skien doorgaans in hun “eigen” gebied, maar maken 1 of 2 dagen een tochtje. Wij skien afwisselend in de grote gebieden in Frankrijk (vaak 3vl) en Italie. In Italie echter doen we dat altijd door in hutten te slapen. Zo kan je op je gemak veel leuke pistes doen inde uithoeken van het gebied, omdat je niet terug hoeft naar je startplaats! Naar bovengenoemde plaatsen zijn wij al lang niet meer geweest omdat ze individueel te klein zijn of ieder te weinig uitdaging bieden (Ischgl te vlak, Kappl erg gervarieerd maar voor een week te klein, st Anton leuk voor 3 dagen, Lech weer niet verbonden en alleen maar blauwe pistes…etc). Door deze verbindingen wordt het nu leuk om hier ook eens een mooie tocht doorheen te maken…! Maar eerst volgende week naar Colorado: geen pistes nodig, alleen maar dikke poeder :-)

Inderdaad. Een goede 40km red je toch wel per dag? Over een week uitgesmeerd ski je dus wel 300km weg. Voor wie van afwisseling houdt, biedt een groot gebied dan uitkomst. Alleen kun je beter een clustering van gebieden hebben met enkele centrale plaatsen, dan de langgerekte keten die hier lijkt te ontstaan. Als je hier vanuit de ‘uithoeken’ tochten wilt maken, ski je nog steeds over dezelfde routes iedere dag.

Investeren in hutcapaciteit om op de berg te kunnen slapen (zoals in de Dolomieten) zou dan inderdaad een ondersteunend idee zijn. Waar kan ik intekenen voor de eerste Arlberg Huttentocht?

Dat is natuurlijk het grote voordeel in Italie: prima hutten die zeer betaalbaar zijn. Voor 50-60 euro pp boek je al je halfpension. Dat zal in een hut in Anton wel wat anders worden :-). Maar goed, in het laagseizoen zal het best wel aantrekkelijk kunnen worden om bijv. via booking nachtje Ischgl, nacht Fiss of Ladis, 2 nachten Anton en nachtje Warth te doen… Ben je toch mooi paar dagen onderweg :-)

De verbinding Serfaus - Samnaun heeft sinds dit jaar de status project. Ze schijnen er uit te zijn met de landeigenaren. Die verbinding zie ik wel binnen 3 jaar tot stand komen. Dus dan hebben we het over 750 km aan piste.
Ik vindt het fantastisch! In tegenstelling tot Skiwelt dat ook groot is heb je het hier over hooggelegen gebieden met goede liften en lange pistes. Ischgl - Samnaun is natuurlijk heel mooi, maar met 200 km aan pistes net te klein. Ervaren ski-ers / boarders zijn daar na 3 dagen wel uitgekeken tenzij je off-piste kunt natuurlijk. Als je een beetje centraal zit kun je iedere dag een andere (mooie) trip maken, net als Valtho.

Een gebied zo groot hoeft wat mij betreft niet. In PDS merkte ik ook echt dat je soms moest opletten hoe laat je teug ging om de liften bijtijds te kunnen halen. Anderzijds in Espace Killy kun je ondanks dat het groot is weer wel vrij vlot van de ene naar de andere kant komen, terwijl dat in Monte Rosa minder vlot ging. Moet je nagaan als daar straks Zermatt aan vast zit.

Ik moet wel zeggen dat ik de gebiedjes van rond de 50 kilometer op dit moment links laat liggen. Verbindingen tussen dat soort gebieden snap ik dus wel degelijk. Silvretta Montafon en Damüls-Mellau staan hierdoor nu wel hoog op mn lijstje.

Dir is echt over done… In PdS merkte ik al dat als je in Châtel zit, je zonder al teveel te haasten en ook nog een beetje de leuke pistes meepakt, Avoriaz ongeveer het verst haalbare is. Tuurlijk, als je van lift naar lift skiet kan je het halen, maar waarom zou je? Les Trois Vallées is de grote uitzondering op de regel, omdat het hier zo makkelijk is om van dal te wisselen en daarom kom je nog makkelijk in alle verschillende dorpen. Ook zijn de verbindingen redelijk natuurlijk en logisch, wat dit gebied zeker de moeite waard maakt, maar het is een illusie dat je overal in het gebied kan komen.

Veel skigebieden in Oostenrijk maken deze plannen om de concurrentie van de grote Franse, Italiaanse en Zwitserse megagebieden aan te kunnen. Les Trois Vallees, Paradiski, Les Quatre Vallless, Les Portes du Soleil, Via Latea en Dolomiti Superski, ze hebben allemaal meer dan 400km aaneengesloten pistes. Hoeveel gebieden in Oostenrijk zijn er nou eigenlijk met 400km aaneengesloten pistes? 0.

Het ligt aan de verbindingen (start vanuit een centraal punt in het gebied), maar een klein skigebied kan voor een gevorderde net zo goed zijn. Het is maar wat je wil en hoe lang je op vakantie gaat…Bovendien verschillen de pistes ook nog eens van kwaliteit (noord-of zuid hellingen) en zoek je toch meestal de wat betere pistes weer uit.

Ik snap niet zo goed, waarom mensen echt zo groot willen. Is het echt zo’n schande om 2-3x dezelfde piste te skiën in een week? Als er een chille piste is dan kan ik 'm zes keer op een dag doen. 200km vind ik meer dan prima ondanks dat ik snel en sportief ski. Ik hoef niet altijd maar wat nieuws.

Ik vraag me af of de mensen die hier allemaal maar zo groot mogelijk willen, dan ook elke vakantie naar een nieuw gebied gaan.

In onze samenleving begint het steeds meer van belang te zijn dat alles GROOT, GROTER, GROOTST is. Maar hoe belangrijk is dat nou eigenlijk?

Worden we echt gelukkiger van die megaskigebieden die nu lijken te ontstaan?

Ons “huisgebied” is L3V, daar komen wij al zo’n 18 jaar voor min. 2 weken. Doordat het gebied zo groot is hoeven wij bij wijze van spreken in die weken nooit dezelfde pistes te nemen maar kunnen we alle dagen een andere tocht maken. En ja, nog steeds zijn er pistes die we nog nooit hebben gedaan. In Maart dit jaar zijn we voor de verandering eens een week naar Mellau/Damuls geweest en ondanks dat het veel kleiner is qua pistenkilometers, hebben we een erg goede vakantie gehad. Met de 3Taler pas zijn we behalve in Mellau/Damuls ook in Diedamskopf gaan skiën ( erg leuk voor een halve dag!), Warth/ Schrocken en Lech. Erg leuke gebieden waarvan ik het enige nadeel t.o.v de 3V vond dat je elke dag erheen moet rijden ipv uit je appartement je ski’s onderklikken. De lengtes van de afdalingen waren gemiddeld wel korter dan we gewend zijn, maar daar stond weer tegenover dat er heel veel gave skiroutes zijn. Kortom: als vaste L3V skiërs waren wij aangenaam verrast hoe leuk het skiën in gebieden die veel kleiner zijn was. (En veel vriendelijker voor de portemonnee qua eten en drinken maar dat terzijde.)

Het Hele punt van de pistenkilometers kan je vermijden en vergeten. De reden dat Kappl de verbinding wil hebben, is de gasten die dit aantrekt, zowe dagjesmensen als mensen die naar een ‘groter’ skigebied willen.

De economische groei die Kappl, een klein en fijn gebied, hiermee doormaakt is heel groot. Exacte cijfers zijn er niet. Daarnaast vindt de meerderheid van ee bewoners het pure noodzaak om ook maar te kunnen denken om de concurrentie aan te gaan met andere grotere gebieden in zowel t Paznauntal als daar buiten. Ook vinden zij het een noodzakelijk goed om de natuur te schaden en snappen zij de umweltschutz heel goed. Als deze bouw niet doorgaat (ja er is groen licht maar er kan zeker nog een tegenstand worden gemaakt door de naturbewegung organisaties) dan zal Kappl langzaam doodbloeden, en zoals Arjen aangeeft betref dit meerdere kleinere dorpjes in de gehele Alpen.

Voor mij is 150 km meer dan voldoende, als de infrastructuur maar modern is en voldoende gelegenheid om een rustpauze te nemen!

Het verbinden van skigebieden moet wel een meerwaarde hebben. Mellau Damuls is een goed voorbeeld. Dit slaat werkelijk nergens meer op. Afstanden worden dusdanig lang dat je veel lifttijd hebt bij een tochtje.

Een minimum van 150 kilometer aan piste is wel een soort garantie dat het zeker niet saai gaat worden. Een kleiner gebied hoeft niet saai te zijn, maar als de hellingen je op de een of andere manier niet liggen dan baal je wel dat er niet meer variatie te vinden is.
De nog grotere gebieden zijn wel leuk in die zin dat je echt het gevoel hebt een tocht te maken, mijn vaste reisgenoot vind juist dat het leukste aan een dag skiën. Gebieden met veel dorpen en dalen hebben daarom altijd zijn voorkeur. Kortom: het is voor de grote meerderheid van de mensen waarschijnlijk niet echt nodig om zo’n groot aaneengesloten gebied te maken, maar er zullen toch zeker mensen zijn die je daarmee aanspreekt.

Deze ontwikkeling ligt helemaal in de lijn van wat medewerkers bij liftfabrikanten me hebben verteld: In de toekomst heb je in Oostenrijk weinig ‘aparte’ skigebieden meer, maar krijg je steeds meer grote skiarealen. Ook bekende kleinere gebieden zullen aan zo’n netwerk aangekoppeld worden, de anderen sterven op ten duur uit. Je koopt dan geen skipas meer voor een gebied, maar voor een bepaalde straal aan pistes vanaf je vaste standplaats. Zit je bijvoorbeeld in Ischgl, dan kan je daar een skipas kopen voor een hemelsbrede straal van bijv. 30 km of een straal van 100 km aan pistes om je heen. Zo ben je ook niet verplicht om van het hele ‘areaal’ gebruik te maken.

Hoe dit technisch allemaal in elkaar gaat zitten is weer een ander verhaal. Punt is dat de verre toekomst ons wellicht bij één groot skiareaal zal brengen, waar je bijv. theoretisch van Vorarlberg naar Land Salzburg of Südtirol kunt skiën. Anno 2015 is dit natuurlijk nog utopie, maar niemand weet hoe de wereld er in pakweg 50 tot 100 jaar uitziet. De richting die men inslaat met steeds meer verbindingen is duidelijk.

Ik vind het constant op nieuwe plekken komen en nieuwe dingen ontdekken altijd veel toevoegen aan mijn wintersport. Van mij mag alles aan elkaar gesloten worden, je beperkt er niemand mee, maar geeft veel mensen uitgebreidere keuze.

Er is zeker een meerwaarde van grote gebieden. Ik ski zelf in 2 dagen Ischgl helemaal door en dus zou ik het leuk vinden om op dag 1 naar de ene kant te gaan en op dag 2 naar de andere kant enzovoort.
Dit heeft wel de voorwaarde dat het gebied compact moet zijn anders is het in één dag niet te skiën. In het geval van Ischgl-Kappl-St.Anton-Lech is dit dus het geval. Zit je in Ischgl is het misschien leuk om één dag zo’n tocht te maken, maar daarna doe je dat niet meer. Het zou dan nog wat anders zijn als je aan het eind van de dag snel terug kan, maar dat is hier niet het geval. In dit geval ontgaat mij dus de meerwaarde van een dergelijk gebied.

Ulli-von-Prutz,
Heb je ergens een bron van dat er goedkeuring zou zijn voor een project Ischgl-Serfaus?
Ik heb altijd meegekregen dat dit te groot zou zijn om in één dag door te skiën en dat het te lang zou duren om het gebied leeg te krijgen en dat er daarom vanaf is gezien.

Wordt dit niet veel te groot? Het is ook nog eens een ongelofelijk lang uitgestrekt stuk. Een groter gebied kan best nuttig zijn wanneer je bijvoorbeeld eenvoudig een rondje kan maken bovenlangs en vanaf daar alle kanten goed kan verkennen. Daarnaast staat bij Sölden en het Pitztal de gletscherverbinding nog altijd op de planning en dat zou dan weer wel een hele nuttige zijn.

Dit megagebied gaat mij wel te ver. Ik ben bang dat ook restaurants op belangrijke punten hierdoor ook nog massaler gaan worden. Voor mij zou dit een reden zijn een ander gebied te kiezen.