Veelzijdig La Plagne

Als iemand je vertelt dat hij in La Plagne heeft geskied, kun je gerust reageren met de vraag: “In welk La Plagne was dat? Qua verblijfplaats valt er namelijk wel wat te kiezen in dit grote skigebied. Er zijn maar liefst 6 verschillende hooggelegen kernen die de naam La Plagne dragen en tot het skigebied horen ook nog twee lager gelegen chaletdorpen en twee bergdorpen. Uiteraard heb je vanuit alle kernen en dorpen toegang tot de gevarieerde pistes van dit topgebied èn tot de afdalingen van het naastgelegen Les Arcs. Het gebied leest zich als een geschiedenisboek over de ontwikkeling van Franse skigebieden. Van authentieke dorpen die er altijd al waren via de bekende betondorpen uit de jaren zestig naar de houtbouw-architectuur uit de jaren negentig. In die zin is er voor ieder wat wils. Waarbij er, zoals in veel Franse skidorpen heel veel ski in-ski out accommodaties zijn. In een aantal van de kernen lopen de pistes vlak langs de gebouwen en soms zelfs er onderdoor. Dit artikel verscheen eerder in ons Anton. Magazine

Vier sferen
De diversiteit van La Plagne blijkt niet alleen uit de verschillende kernen, die ieder hun eigen karakter hebben. Ook het skigebied is divers; grofweg kun je vier soorten “sferen” onderscheiden.
Van boven naar beneden zijn dat: de gletsjer van Bellecote, het gebied van de zes Plagnes, de pistes van Champagny en de bossen van Montchavin en Montalbert. In ieder van die deelgebieden kun je je een poos vermaken; één van de valkuilen in een groot gebied als La Plagne is dat je de neiging hebt continu door het hele gebied te willen skiën. Dat is overigens ook geweldig, dat kriskrassen van links naar rechts, van hoog naar laag, waarbij je steeds maar weer andere pistes doet, maar een deelgebied verkennen, er alle pistes doen, je onderdompelen in de sfeer van dat stukje gebied en er koffie drinken en lunchen kan ook een groot genoegen zijn.

De gletsjer van Bellecote
Hier is het echt hooggebergte; vanaf 3250 meter heb je een majestueus uitzicht over de bergwereld. Met veel wind en zware sneeuwval wil men de Bellecote dan ook nog weleens sluiten. Liftverbindingen op deze hoogte zijn nu eenmaal kwetsbaar. Wat een bijzondere verbinding is het trouwens: stokoude tweepersoons-eitjes, waarin je rug aan rug zit en die ontworpen lijken te zijn in een tijd dat de lichaamslengte nog niet die van de moderne mens had bereikt. Als deze lift niet inmiddels economisch afgeschreven is…. Overigens schijnt hij in 2017 te worden vervangen, dus we hebben nog één seizoen om van dit museumstuk te genieten. Boven aangekomen vind je drie zwarte, drie rode en een blauwe piste, waarvan vooral de zwarte Bellecote en de rode Combe heerlijk zijn. Vanaf de Bellecote kan de geoefende skiër of boarder via de zwarte Dérochoir het centrale gebied van de zes Plagnes bereiken. Als die niet open is, of als je minder geoefend bent, ben je aangewezen op een ritje naar beneden met de museum-eitjes.

Het gebied van de zes Plagnes
Vanaf de drie toppen boven de zes kernen van La Plagne –de Roche de Mio van 2700 meter, de 2500 meter hoge Grande Rochette en de even hoge Les Verdons- strekt zich een groot gebied uit, met blauwe en rode pistes van allerlei soorten en maten, alsmede een enkele zwarte afdaling. Van brede banen zoals de Sources, de Levasset en de Tunnel, tot smalle speelse bis-pistetjes boven Plagne-Villages en Plagne-Centre. Van de prettig zwarte Rochettes, de pittig rode Carina tot de verrassend lekkere blauwe Verdons. Hier vind je de centrale recht-tot-recht-aan en druk beskiede pistes van het gebied, maar er zijn verrassend kronkelende afdalingen en stille hoekjes. ook De onderste stukken van een aantal pistes leiden langs of door de kernen.

De bossen bij Mont Chavin- Les Coches en bij Montalbert
Niet-Frankrijkgangers zijn hier verbaasd; dit lijkt Oostenrijk wel; lekkere blauwe en rode afdalingen die tussen de bossen door slingeren, kleinschalige horeca en onderaan de pistes dorpjes die in niets doen denken aan de betonbouw hogerop in het gebied. Mont Albert is een voormalig gehucht dat smaakvol is uitgebouwd tot skidorpje, Les Coches is een chaletdorp zonder ontsierende hoogbouw dat vlak boven het authentieke boerendorp Mont-Chavin ligt. Als je van plan bent regelmatig de oversteek te maken naar Les Arcs, is Mont Chavin-Les Coches trouwens een goede uitvalsbasis; de Vanoise Express naar de andere helft van het skigebied van Paradiski vertrekt namelijk vlak boven genoemde dorpjes. Onderaan de bospistes bereik je trouwens op zo’n 1250 meter de laagste plekken van het grote skigebied van La Plagne.

Champagny en Vanoise
Champagny ligt ook op een hoogte van zo’n 1250 meter, maar dan helemaal aan de andere kant van het gebied in een eigen dalletje. Deze hoek van het gebied geeft daardoor weer een heel ander gevoel; je vindt hier zowel pistes tussen de bossen boven het dorp als heerlijke boomloze afdalingen op de zuidhellingen van de Verdons. Meestal is het hier niet erg druk, waardoor je volop kunt genieten van het mooie landschap en heerlijke rode pistes als Mont de la guerre en Les bois, die je keer op keer opnieuw wilt doen. Je vindt hier ook de Harakiri en de Kamikaze, die in tegenstelling tot hun naam niet bloedstollend zijn, maar gewoon gave rode knalpistes.

Diversiteit
La Plagne is dus een heel divers gebied; het middengebied boven de gecreëerde kernen kan wat massaal aanvoelen en het uitzicht op de flatgebouwen van een aantal kernen kan niet iedereen bekoren, maar er is ook heel veel anders: de stille schoonheid van het dal van Champagny, de gezellige bossen van Mont Chavin-Les Coches, de fraaie houtbouw van Belle Plagne et Plagne Soleil, het dak-van-de-wereld-gevoel op de Bellecote, de ruigheid van het gebied rondom pistes als les Marmottes en Les Crozets en de doe-ze-twintig-keer-achter-elkaar afdalingen vanaf de Verdons en de Grande Rochette; allemaal facetten van La Plagne. En dat staat dan nog los van het feit dat er aan de andere kant van de Vanoise Express nog een heel skigebied ligt te wachten op ontdekking.

Eten en drinken
Ook het aanbod aan horeca is vanzelfsprekend divers; van recht toe recht aan eetgelegenheden, via leuke kleine restaurantjes, waarvan er trouwens opvallend veel van zijn, tot superauthentieke en heel betaalbare eetgelegenheden. In die laatste categorie vallen Les Borseliers aan de kant van Champagny en Le Forperet in Montalbert. Een aanrader is ook het –overigens niet zo goedkope-restaurant op de top van de Grand Rochette met zijn mooie terras en dito uitzicht.

Paradiski
Eigenlijk was het maken van een verbinding naar Les Arcs geen must; natuurlijk is het leuk dat je er een heel extra gebied bij krijgt –daar moet je uiteraard wel extra voor betalen-, maar La Plagne is op zichzelf al een heel compleet skigebied. Bovendien voelt de verbinding niet als een logische stap; de Vanoise Express verbindt echt twee verschillende gebieden en zit vanuit de kernen van La Plagne niet op een heel logische plek in het skigebied. De meeste wintersporters vinden in La Plagne ruim voldoende kilometers en afwisseling om zich er een week te vermaken.

Plussen en minnen
La Plagne is een goede keus voor gevorderde skiërs; het is groot en divers; je bent niet gauw uitgeskied, zeker niet als je ook oversteekt naar Les Arcs. Door de diversiteit aan kernen valt er wat te kiezen; van hoogbouw midden in het hart van het skigebied tot charmante chalets tussen de bossen. Aangezien 70% van de pistes boven de 2000 meter ligt, is er normaal gesproken geen gebrek aan sneeuw, La Plagne heeft dan ook een lang seizoen; je kunt hier in april nog geweldig skiën.
De grootte en diversiteit kan voor groepen en families een nadeel zijn; het gebied is minder handig als een ieder zijn eigen ding wil doen en je elkaar toch regelmatig wilt ontmoeten. En het spreekt vanzelf dat je hier niet moet zijn als je van kleine knusse gebieden houdt.