Hoe steil is welke piste?
Het is een enorm succes, de ‘domme vraag’ van de week. Eerlijk gezegd zijn veel vragen helemaal niet zo dom. Ik krijg de leukste vragen door. En ben met al heel wat antwoorden bezig. Heb jij een ‘domme vraag?’ stuur deze door naar r.vanrijn@wintersport.nl en we proberen de vraag te beantwoorden. Deze keer de vraag:
"Hoi Rogier
Ik was donderdag en vrijdag in Skiwelt. Toen ik door de laag poeder ging die er net gevallen was viel het me op dat de sneeuw helemaal niet zo opvloog tot aan mijn gezicht. Terwijl ik zelf dacht dat het redelijk steil was, het was namelijk naast een redelijk rode piste. Nu vroeg ik me af: “Hoeveel graden steil is gemiddeld een blauwe piste, en een rode en een zwarte? Verder heb ik ook geleerd dat 30° de steilte is waar of-piste pas echt leuk wordt”
Probleem
Er zijn geen vaste eisen aan skipistes. Dit in tegenstelling tot de meest gebruikte off-piste moeilijkheidsgradatie. Dus we kunnen niet zomaar zeggen dat een piste die 30° is zwart of rood is. Vaak wordt er door skigebieden ook gekeken naar welke pistes ze willen communiceren, en willen ze een mooie aantal kleuren kunnen tonen. Dat kan en mag ook gewoon. Want de kleuren willen eigenlijk niets anders zeggen dan makkelijk, moeilijker, moeilijk, heel moeilijk. Dus de zwarte piste in het ene gebied kan zomaar een rode piste zijn in het andere gebied. En ik ken zelfs blauwe pistes die soms niet onderdoen voor zwarte in bepaalde gebieden.
Maar de vraagsteller komt eigenlijk met twee vragen. Waarom het poeder niet in z’n gezicht vloog, en of een rode of zwarte piste overeen komt met steilere off-piste. Ten eerste zijn er maar weinig skipistes (voor de goede orde ze zijn er wel) die langdurig boven de 30° uitkomen. Zelfs veel zwarte pistes redden dit amper. Logisch want op betonharde 30° is een val al snel levensgevaarlijk. Dus skigebieden kiezen vaak voor eenvoudigere lijnen. Veel skigebieden komen dan in de off-piste waardering ook niet boven de 2 uit. Lees hieronder verder over de verschillende in moeilijkheidsgradaties met betrekking tot de kleuren.
Dat off-piste onder de 30° niet leuk is, is ook een macho-fabeltje. In 20° steile hellingen kun je heerlijk knallen. Als de lawine condities gevaarlijk zijn doe ik niet anders. Deze onderstaande foto is op een helling gemaakt die met moeite een blauwe piste genoemd kan worden. Om sneeuw te hebben die in je gezicht vliegt heb je vooral erg lichte sneeuw nodig. Dat is belangrijker dan steilte. Kijk bijvoorbeeld maar naar Japan. De hellingen daar zijn zelden steiler dan 25° en genoeg poeder in ieder zijn gezicht.
Groene pistes
Groene pistes zijn de makkelijkste pistes. De aanduiding groen wordt niet in alle landen gebruikt, zo zal je nooit een groene piste tegenkomen in Oostenrijk of Duitsland. De pistes zijn vlak en ideaal voor beginners. De steilere stukken van deze pistes komen op brede vlaktes uit waardoor je nooit teveel vaart kunt krijgen. Veel groene pistes zijn ‘s zomers onverharde bergpaadjes/wegen en hebben wel eens het nadeel dat het vrij smalle paden zijn. Groene pistes zijn ideaal voor beginners en kinderen.
Groene pistes zijn de makkelijkste pistes van een skigebied, dat zeggende zijn het geen oefenweides. In veel gebieden zijn Groene Pistes al echte pistes waar je redelijk vaart kunt maken en echt kunt skiën of boarden. Helaas geldt ook hier dat alle gebieden graag groene pistes hebben dus kan de moeilijkheidsgradatie soms aan verschil onderhevig zijn. Ook worden veel vlakke paden (die omdat ze smal zijn niet makkelijk zijn voor beginners) groen genoemd. Dit is vaak al wel op de pistekaart te zien. Groene pistes zijn zelden steiler dan 10°.
Groene pistes in Frankrijk komen regelmatig overeen met (eenvoudigere) blauwe pistes in Oostenrijk.
Blauwe pistes
Blauwe pistes zijn relatief makkelijke skipistes. In Oostenrijk zijn blauwe pistes de makkelijkste pistes na de oefenweides, dit betekent dat er een groot verschil in moeilijkheidsgraad kan ontstaan tussen de ene blauwe piste en de andere in dit Alpenland. In Frankrijk en Zwitserland zijn blauwe pistes duidelijk moeilijker dan de groene pistes.
Blauwe pistes zijn vaak heerlijke ‘cruise’ banen. Beginnende skiërs vinden op blauwe pistes sommige stukken al behoorlijk steil, terwijl gevorderde skiërs blauwe pistes heerlijke racepistes vinden. Blauwe pistes hebben net als groene pistes nooit onverwachte verrassingen en zijn nergens echt steil. Blauwe pistes zijn zelden steiler dan 20°. Bij een val op een blauwe piste is lang doorglijden bijna onmogelijk (ook bij harde sneeuw).
Zoals bij alle pistes, en bij blauw in het bijzonder, proberen skigebieden een ruim aanbod in kleuren te hebben en dus is de ene blauwe piste de andere niet. Vooral in ‘moeilijke gebieden’ kunnen blauwe pistes wel eens erg pittig overkomen en in minder steile gebieden zijn blauwe pistes juist ‘te’ makkelijk.
Rode pistes
Bij rode pistes begint het serieuze werk. Deze pistes kunnen al behoorlijk steil zijn. Passages van 30° zijn zeker mogelijk, deze zullen dan wel uitkomen op veilige en brede hellingen. Rode pistes kunnen ook weinig steile maar smalle pistes door bossen zijn. Om lekker een rode piste af te komen is een prima skitechniek en aardig wat ervaring nodig.
Een rode piste in slechte condities kan stukken moeilijker zijn dan een zwarte piste met goede en soepele sneeuw. Heel wat skigebieden hebben slechts rode pistes als moeilijkste pistes. Omdat rood een echt ‘tussen-niveau’ is, verschilt de moeilijkheidsgraad behoorlijk van skigebied op skigebied.
Bij een val op rode pistes is lang doorglijden op harde sneeuw zeker mogelijk.
Zwarte pistes
Theoretisch zit er geen grens op de moeilijkheidsgraad van zwarte pistes. Maar in werkelijkheid zijn pistes, vanwege veiligheidsoverwegingen, zelden steiler dan 35° en dat ook maar voor relatief korte stukken. Zwarte pistes zijn steiler dan rode pistes, en kunnen ook meer verrassingen in petto hebben. Denk hierbij aan verborgen steile muren, heftige bochten, smalle steile paden door bossen en buckels. De moeilijkste pistes van een skigebied zijn zwart.
Veel zwarte pistes worden minder vaak geprepareerd dan de andere pistes, dus vaak vindt je op deze pistes buckels. Ook na verse sneeuwval willen de skigbieden deze pistes lang ongeprepareerd laten dan zijn de pistes vaak heerlijke muren van poedersneeuw. Dit niet prepareren zorgt ook dat het val en doorglij gevaar kleiner is. Een superstrakke zwarte piste is gewoon een glijbaan. En een val op 35° betonharde sneeuw komt qua snelheid zo goed als overeen met een vrije val. Maar er zijn maar weinig zwarte pistes die deze steilte halen. Vanwege het feit dat veel skiërs zwarte pistes al rütschend afskiën worden veel zwarte pistes erg ijzig en daardoor niet makkelijker.
Omdat er geen ‘bovengrens’ zit aan zwarte skipistes is het niveau verschil tussen ‘de ene’ en ‘de andere’ zwarte pistes soms behoorlijk.
Plaats een reactie
Ik heb een app op m’n telefoon: Inclinometer. Daar kun je mooi de hoek van de helling waar je op staat mee meten.
Daar heb je niet eens een app voor nodig, althans bij een iPhone niet. Start het kompas op, swipe naar links en je hebt de hellingshoek.
Overigens is het goed om te vermelden dat veel skiërs graden en percentages door elkaar halen.
op de hier en daar iets steilere zwarte pistes vind ik het verschil tussen rode en zwarte pistes vaak de duur.
wat al genoemd word volgt bij een steil stuk rood vaak een wat veilig breed stuk.
bij zwart gaat een steil stuk vaak langer door en word dit minder afgewisseld met een veilig breed stuk.
@Havana Heel lang geleden al eens iets over geschreven inderdaad: https://www.wintersport.nl/weblog/bericht/2728/Hoe-steil-is-…
@Arjen2 Ik gebruik hier de Mammut safety app voor.
Dit maakt mij altijd nieuwsgierig naar officiele lijsten met de stijlste pistes van de alpen incl de hellingshoek.
Op internet kom ik er ook niet echt uit, mede doordat mijn frans niet toereikend is.
Hoe stijl is bij de Tunnel in Alpe d’Huez,
de Aigle Noir in Samoens
de Colosses in la Plagne
de Kamikaze in Serfaus om maar wat voorbeelden te noemen… Gaan een aantal daarvan bijv over de 40 graden?
Ik meen me te herinneren dat de Kamikaze bijv 78% dus een graad of 38 is, en die is bijv minder stijl dan een aigle noir…
En wat is nu echt de stijlste van de alpen?
Wie o wie kan mij aan een betrouwbaar lijstje helpen.
@Rogier leuke app! Thanks voor de tip, die ga ik over een paar weken gelijk uitproberen.
Als je in meerdere landen bent geweest ervaar je enigszins wel het verschil tussen de ene rode piste en de andere rode piste. Had altijd het idee dat in Frankrijk het niveau van de rode en zwarte pistes iets hoger ligt, maar dat verschil zit ook tussen de verschillende gebieden. Inderdaad maar net wat ze willen communiceren
Viel mij wel op laatste keer in Grand Massif dat er aardig wat blauwe pistes stijler/moeilijker leken dan een aantal rode pistes. Echt moeilijk kun je het ook niet noemen, maar voor een beginner vrij pittig. Ik had vooral het idee dat op de routes die aangegeven staan door het gebied heen de pistes al snel als blauw werden aangemerkt, volgens mij om een ‘eenvoudige route’ te hebben die iedereen kan nemen. Meer mensen die dat weleens is opgevallen?
De blauwe piste Carline in Tignes heeft trouwens op het einde wel echt een steil stuk, daar zou ik een beginner echt niet op meenemen.
@Matthias123
Ik heb eens een lijstje gemaakt van bekende/beruchte pistes waarvan ik het hellingspercentage heb kunnen vinden. Het komt allemaal van verschillende bronnen van internet, dus ik weet natuurlijk niet hoe goed alles klopt.
Het lijkt me wel leuk als het lijstje aangevuld wordt.
NAAM - PLAATS - %
Schilthorn - Mürren - 75
Le Mur - Avoriaz - 76
Mont Fort - Verbier - 77
Harikiri - Mayrhofen - 78
Streif - Kitzbuhel - 85
Kandahar - Garmisch - 92
Gamsleiten - Obertauern - 98
Ik lees altijd met veel plezier jouw artikelen. De serie ‘Domme vragen’ is wat mij betreft een echt toppertje. Kijk er altijd weer naar uit.
Dank je wel voor al jouw mooie bijdragen!
Klein vraagje nog: is er lijst met verschijningsdata van de Anton? en komt er ooit nog een print magazine?
@Rogier: Wordt er in skiroutes onderscheid gemaakt tussen rood en zwart?
Ik kan me skiroutes in Gargellen herinneren die als zwarte skiroute aangeduid werden, maar in bijvoorbeeld Mayrhofen krijgen deze geen kleurtoevoeging.
@Matthias123. Op het forum is in het verleden al veel over steile pistes gesproken, o.a. hier: https://www.wintersport.nl/forum/topic/51885
En volgens mij is de Manni Pranger piste één van de steilste in Oostenrijk met 46 graden (of zo’n 103%).
Verhouding graden vs. procenten vind je hier:
https://www.wintersport.nl/weblog/bericht/2728/Hoe-steil-is-…
@maik100 zulke lijstjes is precies wat ik bedoel. Er zijn 100 lijstjes met steilste pistes, en ieder lijstje is weer anders, vaak gewoon geschreven vanuit de beleving van de schrijver, en de bekendheid van de desbetreffende pistes. De Harakiri bijv. is de bekendste, maar dat maakt hem daarmee niet gelijk de steilste.
De Mira in La Plagne is ook zo’n leuke… Toegegeven, het middelste en onderste deel is een heerlijke blauwe cruise-piste. Maar het bovenste deel is echt veel te steil om blauw genoemd te mogen worden, neigt bijna naar zwart. Menig beginner daar zijn ski’s uit zien doen en een stuk naar beneden zien lopen/glijden. Ik heb het idee dat het inderdaad ook politiek is, want als ze deze rood zouden maken betekent dat je vanaf die lift (de top van de Grand Rochette) niet met een blauwe piste terug kunt naar het dorp.
@Rogier
hoe wordt de omrekening gedaan van graden naar % en/of omgekeerd
Dit is voor mij wel een toepasselijk artikel. Ik ga over anderhalve week met mijn dochter (5) richting Zillertal Arena (Krimml). Ze kan al een beetje skiën (voornamelijk sinds vorig jaar op wat blauwe pistes). Aangezien de coderingen per gebied verschillen is het lastig algemeen te bepalen. Ik kom op de kaart in dit gebied veel rood tegen en weinig blauw, vandaar deze specifieke vraag: Hebben ze in dit gebied nu overdreven en veel pistes aangeduid als rood, of juist onderschat en om toch maar blauw te hebben een hierom aantal pistes blauw genoemd?
@Tiny-M ik heb het ook al ervaren. toen ik in Tignes was met mijn (beginnende) vrouw.
De lift naar boven genomen, want de pistekaart zei wel heel duidelijk dat je vanaf daar de hele tijd een blauwe piste kon nemen. Nou… als je juist de lift uitkwam moest je een stukje van een piste nemen, ter plaatse stonden rode bordjes. Het was geen lang stuk, absoluut niet. Maar wel een steil stuk( voor beginners) met moguls. Alles behalve ideaal, en dit zetten ze ook niet op hun kaart, want het is maar een klein stuk. Maar dit klein stuk is voor veel beginners al teveel.
Hoe verhoudt de Europese moeilijkheidsgradatie van pistes zich dan tot die in de US / Canada?
Je dochter is pas 5 zeg je. Hoeveel ruimte (aantal pistes) denk je dat een kind van die leeftijd nodig heeft om te kunnen skien?
Dan zouden die paar blauwe pistes die er zijn, genoeg moeten zijn. Zeker als je haar op skiles doet. Een skileraar zal nooit een te moeilijke piste nemen als die zulke jonge kids bij zich heeft.
Wat er hier ook in het bericht gezegd wordt, is dat niet elke blauwe piste een blauwe genoemd kan worden kwa moeilijkheidsgraad, en omgekeerd geldt dat ook voor rode pistes. Het is vaak een bepaald percentage van een piste die gemakkelijker of moeilijker is die de gradatie bepaald. Als de gradatie in meerderheid uitloopt naar gemakkelijker, dan wordt het een blauwe piste genoemd. En voor rood andersom. Verder heeft je kind nog een leeftijd waarop het nog weinig gevoel voor angst heeft, dit helpt ook wel mee.
Een tip waar je wat aan kunt hebben is, dat je bijv. naar Gerlos kunt rijden, en dan met de Isskogelbahn omhoog, boven is er een zee van ruimte op blauwe pistes. Er is daarboven ook een soort van kinderland met oneindig touwlift. Je zou daar, als je haar niet op les doet, met haar kunnen beginnen, en dan langzaamaan als ze dat goed beheerst kunnen uitbreiden naar die andere pistes. Die pistes liggen ook heerlijk in de zon, dat is altijd fijn voor kids. Let wel op dat je haar goed insmeert met hoge factor, en een zonne- of skibril opzet. De zon is juist in maart altijd extreem fel. Maar als je voor zo’n kinderland kiest, dan zou het ook best kunnen dat je dat dichterbij ‘huis’ ook tegenkomt op de Gerlosplatte. Kijk gewoon even rond, wat je het makkelijkst vindt. Succes.
De Harakiri in Mayrhofen vond ik een leuke uitdaging, wel pittig maar zeker te doen. Voor de rest wel redelijk wat ervaring met zwarte pistes (de Franse Mur in Portes du Soleil bijvoorbeeld) maar niet met de pistes uit het lijstje hierboven. Wat ik wel wonderbaarlijk vond om te ontdekken, is dat een piste die van bovenaf heel erg steil lijkt, veel minder steil aanvoelt op het moment dat je twee bochten hebt gemaakt. Toch een manier van je hersenen om je voor de gek te houden?
Verder wil ik #telefoontoestel de tip geven om met zo’n kleintje niet te bang te zijn. Ze zijn klein en vallen niet hard of ver, ik zie juist hele klassen met die kleintjes doodleuk van de rode of zwarte piste afkomen. Les is altijd aan te bevelen, in een groepje leren ze sneller en dan heb je er zelf ook weinig werk aan. Veel plezier in ieder geval!
@telefoontoestel. Zoals kokkieAmiga al zegt, de Gerlosplatte heeft best een aantal blauwe pistes die goed te doen zijn. Evenals aantal rode pistes daar zijn ze over het algemeen ook lekker breed.
Als je ff googled op gerlosplatte vind je genoeg fotos waarop die brede blauwe racebanen te zien zijn.
@wimaerts1979
Ik was onlangs in Canada. Daar hebben ze groen, blauw, Black Diamond en Double Black Diamond.
De eerste drie dekken de Europese range van groen t/m zwart. Double Black zie je bij de moeilijkste bowls op de ‘backside’. Eigenlijk zijn dat pittige off piste trajecten. Er zijn overigens ook back bowls die gewoon (single) Black zijn. Dat zijn ongeprepareerde steile stuken, zoals je in sommige Europese gebieden ‘piste nature’ hebt.
In Noord Amerika werkt het sowieso iets anders. In plaats van op de pistes blijven mag je daar binnen de grenzen van het gebied off piste tussen de bomen, van de back bowls etc. De Snow Patrol (lawinegevaar, hulp) dekt het hele gebied enniet alleen de pistes.
@kokkieAmiga @Roelien1976 @maik100
Bedankt voor de reactie. We hebben vorig jaar in Serfaus al geprobeerd haar bij een skischool te doen, maar dat was een groot drama, want ze was meer aan het wachten dan dat ze daadwerkelijk aan het skiën was. Ik zie het hierom niet gebeuren dat het dit keer alsnog wel lukt. Ik zal de genoemde pistes gaan verkennen met haar. Uiteraard met helm en skibril, want dat hoort bij de standaard uitrusting. Ze mag dan wel keihard zijn, veiligheid voor alles.
Wat apart, want Serfaus staat juist te boek als een zeer kindvriendelijk skigebied!
Ik zou het gewoon proberen, want de ene skischool is de andere ook niet. Ik heb dat persoonlijk ook gehad op die leeftijd dat ik bij een groep zat waar ik alleen maar moest wachten en rondjes moest lopen. Ik ben eigenhandig overgestapt naar een groep waar wel leuk van heuveltjes gegleden werd. Daar leer je toch een hoop meer van. Misschien kun je in Gerlos naar Michis Schischule, ook daar hebben ze Nederlandse skileraren in dienst. Dat maakt de communicatie makkelijk. Dan kun je in goed overleg de problemen van vorig jaar bespreken. En daarnaast, op les doen is hoe dan ook in veel opzichten beter. Maar als het een drama blijft, zou het dan niet zo kunnen zijn dat ze er misschien nog niet aan toe is? In dat geval zou je, indien je zelf genoeg ski-ervaring hebt, zelf met haar kunnen gaan skien, om te proberen het skien voor haar aantrekkelijker te maken. Je moet alleen niets forceren, rustig aan doen, het komt vanzelf, of niet. Of misschien moet je nog een jaartje wachten met op skiles gaan. Dan kan ze nu nog spelen in de sneeuw.
Ik hoop desondanks, dat het dit jaar beter lukt, ze is immers weer een jaartje ouder. Succes!
kokkieAmiga
Wij hadden de hoop daarop ook in Serfaus. Mogelijk was het gewoon pech, maar ze hadden te weinig leraren en het was een grote chaos in de groep waarin ze geplaatst werd zonder mogelijkheid naar een andere groep te gaan doordat die allemaal vol waren. Rond lunchtijd hebben we haar toen bij de school vandaan gehaald en ben ik zelf met haar aan de gang gegaan. Het einde van de volgende dag was het hierdoor gelukkig wel een succes en ging het al behoorlijk goed. Ik verwacht ook dat het wel goed komt, maar het is altijd wel fijn te weten dat er voldoende mogelijkheden zijn om rustig te beginnen en naar kunnen op te bouwen.
Sefaus staat inderdaad bekend als redelijk kindvriendelijke wintersportbestemming, maar ik heb het idee dat dat meer komt door de enorme uitgebreide oefenweides onderaan de liften. Hogerop de berg is het vooral veel plezier voor de ietwat geoefende wintersporter.
In een ver verleden heb ik leren skiën én snowboarden in Zell am See. Ik weet nog heel goed hoe ik destijds keer op keer onder de indruk was van het laatste stukje dalafdaling bij de Areitbahn 1. Deze piste staat als rood aangegeven maar aan het einde van de dag zag je zelfs de meest geoefende wintersporters daar rutschend naar beneden komen ;)