Diepe, diepe, poeder in mei!
In Frankrijk noemen skiërs april vaak janvril, een samenvoeging van april en januari. Want vaak is de poeder beter (op de goede dagen) in april dan in januari. Maar gisteren kwamen op social-media de tags maivrier en maivembre opeens op. Want het leek wel of we begin februari of in november zaten. Gisteren sneeuwde het namelijk tot 1500 meter en vaak zelfs veel lager. Op hoogte sneeuwde het enorm hard. In de Queyras viel er op 1600 meter zelfs zo’n 45 cm. In andere delen van de Franse Alpen moesten we naar de 2000 meter klimmen om die hoeveelheid sneeuw te vinden, maar deze sneeuw lag er zeker wel.
Steil en poeder
Zo aan het einde van het seizoen willen wij graag steile lijnen skiën, en vaak kan dat ook goed want de sneeuw is beter gezet en de sneeuw blijft ook beter plakken in steile hellingen. In de Queyras leek echter toch teveel sneeuw gevallen om veilig in steile hellingen te kunnen pakken. Dus besloten we naar de Col du Lautaret te gaan, tussen Serre Chevalier en La Grave. Die gebieden zijn helaas al dicht, terwijl er op de hoogste pistes meer dan een halve meter aan poeder is gevallen.
Omhoogvellen
Dus werd het voor ons omhoogvellen. Omhoog lopen met onze toerski’s. De sneeuw werd dieper, dieper kouder en poederiger. Eenmaal onder het couloir moesten de ski’s op de rug. Te steil en te smal om al toerskiënd omhoog te lopen. Samen met mijn maatje Raphael spoorde ik de weg omhoog. Sandra, normaal ons geheime spoorwapen, had grote problemen omdat zij tot haar middel in de sneeuw stond. Haar kortere benen bleken te kort om te sporen. Af en toe leek het alsof ze onder de sneeuw verdween…
Geweldige afdaling
Na het keiharde zwoegen om in dit steile en erg diepe couloir boven te komen wachtte ons een geweldige afdaling. Ondanks dat dit couloir voor 200 meter tegen de 50° aantikt en dus zeker wel steil is was de afdaling met deze geweldige sneeuw eenvoudig en veilig. Dus met heerlijke grote bochten, zonder valstress, knalden we naar beneden. Tot ongeveer 2200 meter was de afdaling in heerlijke koude poeder. Eenmaal op de col op 2000 werd de sneeuw nat. Terug in Briançon tikte de thermometer van mijn auto 20° aan, zou het dan toch voorjaar zijn?
Plaats een reactie
Gave trip, en wat een mooie foto’s! Maar waar zijn jullie nu vanaf de Lautaret omhoog gelopen? Richting Galibier of La Meije kant?
Wauw wat ziet dat er geweldig uit! Ik lees dat het 50 graden is, dit klinkt mega steil en zo ziet het er ook uit op de foto’s. Hoe is dit dan toch veilig? Dat het sneeuwdek goed is neem ik graag aan maar bestaat niet het gevaar dat je tijdens het omhoog lopen valt en tientallen meters door rolt?
@HN65 Richting de combeynot kant ;-) Dus richting la Meije grof gezegd. Vanaf de col naar het zuiden, de noordhelling in dus… ;-)
@Schoenend00s Zeker dat gevaar bestaat. En zoals je aangeeft zit er een logica in, steil klimmen en skiën heb je het risico van lang en harde vallen. Maar in deze poeder zal de val minder snel dodelijk zijn, met zelfs een goede kans op stoppen, dan in een betonharde helling. En dat skiet toch even wat lekkerder ;-) Dus gevaar 0 is het niet, zelfs verre van dat… Maar dit is vele malen veiliger dan steile hellingen in mindere condities.
Foutje met taggen @Schoenend00s antwoord hierboven ;-)
Die afdaling zou ik ook wel zien zitten, maar inderdaad, dat klimmen lijkt me verschrikkelijk, als je iedere keer zo naar beneden kijkt. Is de angst/het gevaar groter tijdens de klim (ski’s op de rug gedeelte) of tijdens de afdaling?
of geeft de foto met ondertekst " en het zwoegen begint" gewoon een vertekend beeld en is het in werkelijkheid een stukje minder stijl?
Mooi hoor en dat in mei!
@Nicky4 Ik denk dat mensen die angst hebben bij de klim het hier ook in de afdaling niet heel prettig zullen vinden. Dan kijk je namelijk continu naar beneden ;-) En voor de algehele veiligheid is het verstandig dat je in dit terrein altijd alle kanten opkunt.
Dit couloir is tegen de 50° aan en dat is gewoon heel erg steil, dus het beeld vertekent niet.
Vanwege de meer dynamische en snellere aard van het skiën tegenover het klimmen is de valkans bij het skiën groter dan bij het klimmen. Maar bij beide is het hoe doen ook verstandig om niet te vallen.
In het voorjaar op harde voorjaarssneeuw, gaat het tijdens de klim op harde sneeuw nog best vaak mis, en dan is stoppen echt onmogelijk. Elk jaar overlijden er teveel toerskiërs na lange vallen op harde sneeuw. En in die omstandigheden is de klim op de harde sneeuw vaak gevaarlijker dan de afdaling, in als het goed is, iets ontdooide sneeuw…
En ik zie net, dat toen wij al lang en breed beneden waren, een skiër ernstig gewond is geraakt bij een val in een eveneens redelijk steile helling vlak naast dit couloir. http://www.dici.fr/actu/2016/05/02/hautes-alpes-un-traumatis…
Mooie beelden @Rogier
WoW wow wow
Wat ben ik f*cking jaloers
Wat een prachtige avonturen altijd! Echt alles op deze foto’s is wit, en dát in mei.
wow! mooi zeg!
Heel gaaf !!
Natuurlijk fantastisch mooi allemaal en geweldig dat je dit kunt , maar vroeg of laat loopt dit wel eens mis spijtig genoeg . Wellicht weten jullie zeker en vast wel welke gevaren er hier bij horen en trachten jullie het zo veilig mogelijk te doen maar zoals je zelf zegt is gevaar 0 onbestaande. Dus vroeg of laat loopt het verkeerd af maar dat beseffen jullie zelf ook wel dat die kans erin zit .
Toch nog heel veel plezier gewenst bij jullie nog volgende tripjes .
@Marpat5957 Dat klopt en daar zijn wij ons terdege van bewust. Daarvoor heb ik al teveel ongelukken meegemaakt en vrienden verloren. Wij proberen het gevaar zo klein mogelijk te maken, maar gevaar 0 wordt het niet. Maar dat gevaar geldt ook voor een autorit naar de Alpen, dat is ook potentieel gevaarlijk. Of een rondje fietsen.
oei dat klimmen zou ik er niet voor over hebben, gaat niet met mn rug ook maar het ziet er prachtig uit !
Mooi avontuur :)
Waauw indrukwekkend weer!