Livigno, Bormio, Skirama Brenta 22.12.2018 t/m 05.01.2019

Dit onderwerp gaat over de bestemming Livigno, Skiarea Campiglio Dolomiti di Brenta, Paganella Ski, Bormio - Alta Valtellina, Aprica, Madonna di Campiglio, Pinzolo, Livigno, Bormio, Ponte di Legno, Passo del Tonale, Folgarida en Pejo

Foto’s Dag 8 - Arpica (29-12)

null
null
null
null
null
null
null
null

null

*bericht bewerkt door Henri op 30 dec 2018 17:34

Foto’s dag 9 - Peio (30-12)

null
null
null
null
null
null
null
null
null
null

Dag 10 - Fogarida en Marilleva

Vandaag hadden we de eerste lift vanuit Folgarida (1300). Het was aanvankelijk nog rustig, maar al snel vulden de pistes zich met vakantiegangers. Het is duidelijk de tweede week van de kerstvakantie e’n dit is duidelijk onderdeel van een familie-skigebied dat toegankelijk is vanuit een aantal relatief low-budget dorpen (Folgarida en Marilleva zijn echt budget-opties, zeker in vergelijking met Madonna di Campiglio zelf).
Maar de pistes lenen zich niet per se voor de beginnende of vakantie-wintersporter. De rode en zwarte afdalingen zijn soms pittig, maar prachtig slingerend door het bos en breed zat om lekker je gang te gaan. Genoeg te skiën dus, maar niet per se zonder bottlenecks. De verbingingspiste 36 was vanwege sneeuwgebrek nog gesloten. En de Orso Bruno stoeltjeslift (7) van Val Panciana naar de Monte Vigo - de enige verbinding vanuit de Marilleva’s naar de rest van het skigebied - haperde nogal. Na elk stoeltje dat gevuld werd, stond de lift weer twee minuten stil. Daar ontstond dus een fikse opstopping van iedereen die uit de dorpen omhoog kwam én de mensen die van andere delen van het gebied kwamen (waaronder wij dus) om de mooie dalafdalingen te skiën. Dat hebben we dus maar een paar keer extra gedaan (geen straf). Toen de lift nog steeds niet fatsoenlijk draaide, hebben we ervoor gekozen om de gondel naar het dal te nemen en de skibus naar Daolasa. Daar zijn we met de lift gewoon weer omhoog gegaan en het probleem was - ietwat omslachtig - omzeild.
Na deze kleine omweg hebben we de rest van de pistes tussen Folgarida en de Doss della Pesa geskied, en nog wat richting Pradalago. De pistes zijn divers, meest blauw en rood en op een paar zwarte na niet erg moeilijk om te skiën. Of het moet zijn vanwege de relatieve drukte en het feit dat de temperatuur niet veel onder 0 is geweest. Zachte pistes waarvan een groot deel ook best wat zon vangt en dan een hele nieuwjaarsweek aan publiek er overheen… Als je niet van een onregelmatig buckeltje of schraapplaatje houdt moet je hier niet in de vakantie gaan skiën. Maar ik heb mij prima vermaakt hier en het decor is echt adembenemend. We gaan nog een of twee dagen heen deze kant op en meer rondom Madonna di Campiglio skiën, dus daarvan zal nog een uitgebreider verslag volgen.

@Henri zal ergens vandaag weer wat foto’s posten.

Dank @GiGi. Vanaf volgende week ook in die contreien dus volg je komende berichten met extra belangstelling. Ik hoop vurig dat de zwarte ‘Tulot’ aan de kant van Pinzolo nog open gaat voor of tijdens onze vakantie. Lijkt me één van de mooiste pistes van de regio en ook op Alpinforum was iedereen erg lovend. Wellicht kun je daar nog navraag over doen als je daar rondskiet ;)

Mr. Slow

Op verzoek van GiGi :)

null

null

null

null

null

null

null

null

null

null

null

@Quick Die Tulot is wel ff een kuitenbijter! Heb die afgelopen seizoen gedaan. Wel erg mooi met stijle stukken, glooiingen en flauwe bochten. Beneden aangekomen lekker uithijgen in de lift naar boven. Er zit een kleine maar goede hut bovenaan de Tulot waar je goed kunt eten.

@MrSki dank maar helaas dus tot nu toe nog dicht… hopelijk gaat hij nog open.

Mr. Slow

Dag 11 - Passo del Tonale en Ponte di Legno

Passo del Tonale en Ponte di Legno zijn aan elkaar verbonden en vormen daarmee één gebied. Maar eigenlijk zijn het twee gebieden met elk een eigen karakter. Passo del Tonale is een echte pas. Dorp langs de doorgaande weg, liften aan weerszijden, alles boven de boomgrens. Op de zuidhelling ligt een hele rij stoeltjesliften en beginnerspistes, hier en daar afgewisseld met een lekker steile (maar korte) zwarte of rode piste. Alleen helemaal aan de oostkant en helemaal aan de westkant lopen daar de liften wat hoger en met pistes die wat langer zijn en in een zij-dal liggen. Heerlijke pistes, tenzij - zoals nu - alle sneeuw eraf geblazen is en het één grote ijsplaat is.
Aan de overkant van het dal ligt één lijn liften (Paradiso - Presena), maar dit is wel toegang tot de beste pistes van dit gebied. Bovenin heerlijke rode en blauwe afdalingen en perfecte sneeuw (beschermd tegen de wind door de pieken rondom); de dalafdaling is zwart en altijd in de schaduw. Daardoor kan hij erg hard worden. Maar hij is wel lekker breed en overzichtelijk.
Vanaf de westelijke kant van die pas-gebied glij je over een lange rode piste (breed, eerder blauw) naar Ponte di Legno. En daar wordt alles anders. Geen vriendelijke beginnerspistes meer, maar pittige afdalingen, bijna uitsluitend rood en zwart. En alles tussen de bomen op een noordhelling. Dus net zoals in Bormio stijf, hard, afgeschraapt als er lang geen verse sneeuw meer is gevallen. En als je een keer onderuit zou schuiven kan je echt tot de volgende bocht of het volgende net wachten totdat je tot stilstand komt. Geen cruise-pistes ook waar je min of meer achteloos kan skiën. Dus zeker niet voor beginners of flierefluiters.
Het liftennetwerk is prima overigens. Niet allemaal even modern, maar goed geplaatst en een goed netwerk van pistes door het bos, zodat je niet al te vaak dezelfde piste hoeft te nemen. Maar als je je niet prettig voelt op steil zwart en echt harde sneeuw, dan moet je in dit gebied niet komen (je komt nergens in het dal terecht zonder een pittige piste te moeten nemen).

Twee gezichten van hetzelfde gebied dus. Op zich de moeite waard, maar ik zou het als dagtrip in een Val di Sole-week beschouwen en niet als een weekbestemming op zich. Tenzij je echt beginner bent, of bij je hebt die lekker kunnen lessen op de pas terwijl jijzelf de zwarte pistes in Ponte di Legno pakt. Maar bedenk wel dat het een pas is, hoog ligt en daarmee erg vatbaar is voor wind, kou, bewolking en white-outs.

Ik zal weer iemand anders vragen de foto’s van vandaag te posten.

null
null
null
null
null
null
null
null
null
null
null

Die kant van Ponte Legno is heerlijk. Lekker stevig !!! Passo tonale zelf is oer saai op die twee pistes aan de buitenkant dan.

*bericht bewerkt door CJAHulskamp op 02 jan 2019 04:16

May the ski force be with you !!

Dag 12 - Madonna di Campiglio

Vanochtend begon met gesloten liften vanwege de wind op de toppen. Alles behalve de Cinque Laghi en Patascoss Express was gesloten. Wij zijn daar dus begonnen en hebben steeds als een van de eersten de prachtige pistes daar geskied. Als je niet vies bent van rood en soms diep zwart kan je je daar heerlijk vermaken een paar uur. Maar de rest van het dorp kwam natuurlijk ook die kant op, en een aantal skiverenigingen. Dus tegen 10.30 uur was het zo druk, dat we uitgebreid koffie hebben gedronken.
Toen we wat waren opgewarmd - een snijdende ijskoude noordenwind blies alle pistes op en werkt als een soort van universele rem - zagen we dat aan de overkant van het dorp de Spinale draaide. We hebben de dalafdaling genomen en zijn te voet het dorp overgestoken (een minuut of 10 lopen). De Spinale was inderdaad open, evenals een nog onaangeroerde maar betonharde zwarte piste 70 (die met recht diep zwart mag worden genoemd, vooral het onderste deel). Maar hij lag er goed bij. Meer mensen hadden door gehad dat aan die kant nu meer liften draaiden, dus het werd al snel drukker. En dus hebben wij de heerlijke pistes rond Lago Montagnoli opgezocht (een besneeuwingsmeer dat zo goed als leeg is momenteel). Prachtige brede pistes van alle kleuren door het bos. De hele 70-serie (pistenummers) is daar een aanrader.
Vervolgens zijn we naar Campo Carlo Magno geskied, hét punt in het skigebied van Madonna di Campiglio waar de twee kanten van het gebied bij elkaar komen. We hebben daar de ellenlange cabinelift Grosté I en II omhoog genomen. Wat een rit! Echt erg lang (ik heb het niet getimed), maar het zou me niets verbazen als deze lift in meters en in tijd een van de langste van de Alpen is. @Henri?
En waar kom je dan uit? Op een soort grof maanlandschap boven de boomgrens. Een brede vrij vlakke vallei tussen prachtige steile Dolomiten-rotwanden in. De pistes zijn hier zo vlak dat ze zelfs voor beginners saai zijn denk ik. Als je van het park houdt moet je hier zeker zijn trouwens. Het Ursus Snowpark (genoemd naar de beren die hier in de Brenta Dolomieten nog in het wild voorkomen) ziet er serieus omvangrijk uit. Maar verder kom je hier vooral voor het uitzicht. Ski-technisch is het niet zo boeiend. De blauwe afdalingen die je weer tussen de bomen brengen zijn vlak en glijden glooiend naar liften die mooiere afdalingen ontsluiten. Weer de 73 en 74 die verder het dal in lopen. Die hebben we dan ook met veel plezier nog eens genomen om enigszins verkleumd en met rode wangen van de snijdende wind weer bij de auto te eindigen.
Madonna di Campiglio (en Folgarida-Marilleva, wat er aan vast zit, maar wat onbereikbaar was vanwege de wind vandaag) hebben we nu op een paar pistes na helemaal geskied. Een divers gebied: van saai blauw tot echt stevig zwart. Pistes van elk soort op alle hellingen en aspecten. Je kan een half rondje skiën, je kan kammen over om in de luwte te zitten of in de zon terecht te komen (of juist niet als je dat graag wil). Je kan er echt alle kanten op. Het dorp zelf is sfeervol en ietwat mondain, maar zeker niet onaangenaam om doorheen te wandelen. Zelf met skischoenen over de kinderkopjes met ski’s op je schouder is het geen straf.

Foto’s vraag ik iemand anders weer even om te posten.

null
null
null
null
null
null
null
null
null

Is idd lange zit die Groste lift. Overigens aan het eind punt zit een heerlijk restaurant.

May the ski force be with you !!

Niks mis met huurlatjes, toch? Doe ik al ruim 15 jaar nadat ik ooit zo dom ben geweest om ski’s te kopen.
Heb ik éénmaal gedaan, daarna nooit meer.
Huren is voor mij een betere optie aangezien ik slechts één keer per jaar op de latten sta.
Het materiaal verandert te snel en na vijf jaar zit je alweer met oude ski’s.
Als je huurt heb je telkens het allernieuwste materiaal onder je skischoenen.

Een heel leuk verslag met fijne foto’s erbij en het lijkt mij wel een leuk skigebied.

ski heil | Um zu wissen wohin man will, muss man wissen woher man kommt.

Als je huurt heb je telkens het allernieuwste materiaal onder je skischoenen.

KirstenDeLaet op 3 jan 2019 04:21

Dat is helaas verre van waar. Zelfs als je in de hoogste/duurste categorie huurt niet. Niet dat dat noodzakelijk is overigens (een model van vorig jaar dat voor het nieuwe seizoen alleen van kleur is veranderd zou mij niet deren). Zolang de staat van de ski’s en de kanten maar goed is. En maar weinig mensen kunnen dat zelf beoordelen denk ik.

Maar dat is allemaal off-topic.

*bericht bewerkt door GiGi op 03 jan 2019 07:35

Mooie reis weer en leuk verslag. Vorig jaar heb ik lang getwijfeld tussen Alta Badia en Val di Sole, maar als ik je verslag zo lees denk ik dat ik de goede keus gemaakt hebt, al lijkt Val di Sole ook echt wel een mooie bestemming.

Wannabe Dolomietenkenner... || Carv gebruiker

Dag 13 - Pinzolo

Vandaag was het bivakmutsen- en buffenweer. Ijskoud en bovenop nog steeds die snijdende wind. Maar alle liften draaiden. En de pistes liggen in dit kleine broertje van Madonna di Campiglio vooral op westhellingen, dus dat beloofde wat (een keer niet de hele dag in de schaduw). Nou, met de pistes deed dat niks, het feit dat ze op een westhelling liggen voor het overgrote deel. Door de kou waren ze nog steeds beton hard, ook 's middags. Bovendien was door de harde wind van gisteren nogal wat ‘stormschade’: veel takjes en dennenappels op de pistes. Bijna elke pistekilometer is hier onder de boomgrens.
Het gebiedje is niet groot, en op een 3-tal pistes na ook niet heel spannend, ski-technisch. Veel glijden, zelfs op rode pistes. Dat maakt warm worden wat lastig. Alleen de zwarte dalafdaling, de schijnbaar befaamde Tulot, was wel even werken. Niet dat ie zo steil is, maar de sneeuw wat zo hard en glad. En ondanks de pisteurs die met hun bladblazers en harken in de weer waren om de takjes van de piste te halen, was het ontwijken van dennenappels een bijkomstige hindernis. Daar werden we wel warm van. Hij was trouwens niet helemaal geopend: alleen het onderste deel, dat begint onderaan de Malga Cioca-stoeltjeslift, was open. Het bovenste deel waren ze nog flink aan het bestoken met de sneeuwkanonnen.
Maar de rest van de pistes is dus niet heel spannend, vind ik. Noch aan de Pinzolo-kant, noch aan de ‘achterkant’, richting de verbindingsgondel met Madonna di Campiglio. We hebben ons prima vermaakt, maar de hoge verwachtingen die ik had door toedoen van ene @CJAHulskamp - wie is die gast, écht! ;) - werden voor mij niet waargemaakt.
Pinzolo is voor veel mensen wel echt een populair oord. Het is er wat goedkoper verblijven dan in Madonna di Campiglio zelf. Maar een van de nadelen vind ik dat het ook de toegang tot het skigebied is voor de rest van Val Rendana. De parkeerplaats is dan ook immens en bomvol van de dagjesmensen die dus niet in Pinzolo zelf verblijven, maar ergens in het niet kleine dal erachter. Voor al die mensen is het het dichtstbijzijnde skigebied, en dat merk je ook wel aan de relatieve drukte (in vergelijking tot bijvoorbeeld Madonna die Campiglio, wat achteraf gezien nog erg meeviel). Buiten de vakanties zal dit niet zo’n issue zijn, maar in de vakantieperiodes moet je hier dus rekenen op veel extra toestroom van mensen die niet in het dorpje Pinzolo zelf verblijven.

Foto’s volgen.

Dank @GiGi en fijn te horen dat een deel van de piste Tulot dus wel geopend is! Hopelijk met wat minder wind vanaf overmorgen dat de pistes nog wat verbeteren! Nog één nachtje slapen en een nachtje rijden… gaan jullie zaterdag nog skiën in Paganella of wellicht toch andere plannen door de weersvoorspellingen onderweg in Oostenrijk?

*bericht bewerkt door Quick op 03 jan 2019 17:03

Mr. Slow

Vooralsnog houden wij ons aan ons plan.

Dank @GiGi en fijn te horen dat een deel van de piste Tulot dus wel geopend is!

Quick op 3 jan 2019 17:03

Ik heb de Tulot na de lunch nogmaals gedaan. De plekken die zon gekregen hadden waren iets beteren er lag wat vers gespoten kunstsneeuw. De sneeuw (onderlaag) was keihard maar niet ijzig. Met scherpe kanten en genoeg techniek om een goede kanthoek te maken is het een leuke afdaling. Als je veel geslipte bochten moet maken, kan het aanvoelen als een glijbaan. Met meer sneeuw is de Tulot een super piste.

Hij was ook super rustig, ik vermoed ver buiten de comfort zone van de meeste skiers op de berg vandaag. Had wel medelijden met de vrouwelijke boarder die huilend door haar (veel betere boardende) vriend naar beneden werd begeleid.

De lift met parkeerplaatsen (grasveld) is ook een goede opstap plek voor het deelgebiedje Pinzolo. Net iets rustiger en buiten het dorp.

*bericht bewerkt door Menn0 op 03 jan 2019 17:41

Mooie reis weer en leuk verslag. Vorig jaar heb ik lang getwijfeld tussen Alta Badia en Val di Sole, maar als ik je verslag zo lees denk ik dat ik de goede keus gemaakt hebt, al lijkt Val di Sole ook echt wel een mooie bestemming.

Roy83 op 3 jan 2019 07:51

Beide gebieden zijn leuk, Val di Sole heeft op dit moment wat sneeuw nodig, net als Aprica. De wind heeft de pistes allemaal hard gemaakt. Met deze condities moet je scherp en bij de les blijven.

null
null
null
null
null
null
null
null
null
null
null

null
null
null
null
null
null
null
null
null
null
null

*bericht bewerkt door Skadi op 03 jan 2019 23:50

Mooie foto’s en aanvullling van Menno. Wij doen het waarschijnlijk gewoon al skiënd en stappen op bij Daolasa. Zal wel even doorskien worden om dan in een dagje het hele gebied van Pinzolo te doen, en bovendien doorbijten in die ellenlange verbindingslift van MdC daar naartoe. Maar alleen voor die Tulot lijkt het me al dubbel en dwars waard!

Mr. Slow

Dag 13 - Pinzolo

Vandaag was het bivakmutsen- en buffenweer. Ijskoud en bovenop nog steeds die snijdende wind. Maar alle liften draaiden. En de pistes liggen in dit kleine broertje van Madonna di Campiglio vooral op westhellingen, dus dat beloofde wat (een keer niet de hele dag in de schaduw). Nou, met de pistes deed dat niks, het feit dat ze op een westhelling liggen voor het overgrote deel. Door de kou waren ze nog steeds beton hard, ook 's middags. Bovendien was door de harde wind van gisteren nogal wat ‘stormschade’: veel takjes en dennenappels op de pistes. Bijna elke pistekilometer is hier onder de boomgrens.
Het gebiedje is niet groot, en op een 3-tal pistes na ook niet heel spannend, ski-technisch. Veel glijden, zelfs op rode pistes. Dat maakt warm worden wat lastig. Alleen de zwarte dalafdaling, de schijnbaar befaamde Tulot, was wel even werken. Niet dat ie zo steil is, maar de sneeuw wat zo hard en glad. En ondanks de pisteurs die met hun bladblazers en harken in de weer waren om de takjes van de piste te halen, was het ontwijken van dennenappels een bijkomstige hindernis. Daar werden we wel warm van. Hij was trouwens niet helemaal geopend: alleen het onderste deel, dat begint onderaan de Malga Cioca-stoeltjeslift, was open. Het bovenste deel waren ze nog flink aan het bestoken met de sneeuwkanonnen.
Maar de rest van de pistes is dus niet heel spannend, vind ik. Noch aan de Pinzolo-kant, noch aan de ‘achterkant’, richting de verbindingsgondel met Madonna di Campiglio. We hebben ons prima vermaakt, maar de hoge verwachtingen die ik had door toedoen van ene @CJAHulskamp - wie is die gast, écht! ;) - werden voor mij niet waargemaakt.
Pinzolo is voor veel mensen wel echt een populair oord. Het is er wat goedkoper verblijven dan in Madonna di Campiglio zelf. Maar een van de nadelen vind ik dat het ook de toegang tot het skigebied is voor de rest van Val Rendana. De parkeerplaats is dan ook immens en bomvol van de dagjesmensen die dus niet in Pinzolo zelf verblijven, maar ergens in het niet kleine dal erachter. Voor al die mensen is het het dichtstbijzijnde skigebied, en dat merk je ook wel aan de relatieve drukte (in vergelijking tot bijvoorbeeld Madonna die Campiglio, wat achteraf gezien nog erg meeviel). Buiten de vakanties zal dit niet zo’n issue zijn, maar in de vakantieperiodes moet je hier dus rekenen op veel extra toestroom van mensen die niet in het dorpje Pinzolo zelf verblijven.

Foto’s volgen.

GiGi op 3 jan 2019 16:56

🙈wie ?
Ben benieuwd naar Andalo, voordat ik iets roep. 😉

May the ski force be with you !!

Dag 14 - Madonna di Campiglio, revisited

Vandaag hebben we weer in Madonna di Campiglio geskied. Eigenlijk hebben we alle pistes wel gedaan, behalve de zijde van Marilleva en bovenop de Grosté. Het weer was mooi en het was behoorlijk druk. Echt een uitgebreid verslag van hoe het gebied in elkaar steekt hoef ik niet meer te geven. Ook echt vernieuwende foto’s heb ik niet, dus die laat ik achterwegen.

Morgen Paganella en (een deel van) de terugreis. We zijn van plan om via Bergamo-Como-Basel terug te rijden om dat hele Oostenrijk te omzeilen. Extra overnachting rond Freiburg of Karlsruhe waarschijnlijk.

Drukker dan de overige dagen? Wij vertrekken straks! Niet naar Paganella in verband met de perikelen in Oostenrijk, dus de koffie moet ik afslaan ;) fijne terugreis en benieuwd naar het laatste skigebied.

*bericht bewerkt door Quick op 04 jan 2019 16:44

Mr. Slow

Ja drukker denk ik ja. De eerste dag deze week zonder flinke wind, dus dat heeft veel mensen op de been gebracht of zo?

Als je Pinzolo wil doen, zou ik daar trouwens niet skiënd heen gaan vanaf Folgarida, maar gewoon de bus of auto pakken. Al met al ben je vanaf Folgarida zeker 1,5 uur bezig voor je in Pinzolo bent. En dan ben je daar continu met tijdsdruk aan het skiën omdat je voor de terugweg allerlei liften te halen hebt.

Dag 15 - Paganella en terugreis

Paganella ligt tussen Madonna di Campiglio en de stad Trento. Het is niet een heel groot gebied, maar door zijn diversiteit en immens aanvoelende afdalingen door gevarieerd terrein wel echt een top-gebied! Deze dendert met stip mijn persoonlijke top-10 binnen. En voor mij was het - qua gebiedjes - het hoogtepunt van de trip.
Het is dus niet zo’n heel groot gebied, maar wel ruim opgezet, goed verbonden en met veel variatie in pistes, steilheden, uitzichten, vegetatie (!) en noem maar op. Meer dan genoeg leuke eettentjes ook.
Alle pistes van A tot Z hebben we gedaan (ze hebben heir geen nummers, maar letters). De V was mijn persoonlijke favoriet. Helemaal van de top van het gebied (met uitzicht op het Gardameer) naar een van de opstappunten: het dorpje Fai Paganella. De omstandigheden waren er niet naar, anders hadden we ook graag wat struik-runs gedaan. Maar ik laat de foto’s voor zichzelf spreken.

null
null
null
null
null
null
null
null
null
null

Net voor 15.00 uur zijn we gaan rijden. Gezien de perikelen in Oostenrijk hebben we ervoor gekozen Oostenrijk helemaal maar te omzeilen. Via Como, de Gotthardtunnel (1 uur vertraging) en Basel zijn we naar Freiburg gereden, waar we om middernacht in een hotel zijn gaan slapen. Vanmorgen zaten we tegen 7 uur weer in de auto en rond 13.00 uur was ik thuis. Als met al hebben we met die route een goede keuze gemaakt denk ik. Een overnachting was sowieso al ingepland en ik heb nog een geldig vignet voor Zwitserland op de ruit zitten. Dus wat extra kilometers, tijd en Italiaanse tol (nog geen 20 euro) is het ons zeker waard geweest om veel gedoe en onzekerheid te voorkomen.

Lekkere foto’s en een mooie trip gehad denk ik zo. Afhankelijk van de animo van de rest en in hoeverre Passo Tonale morgen bevalt, wellicht toch nog een dagje Paganella deze week. Dat uitzicht op het Gardameer wil ik graag met eigen ogen bewonderen. Zal zo zelf een topicje openen om mijn ervaringen te delen van de vakantie in Val di Sole e.o.

Mr. Slow

Plaats een reactie