Eten en drinken: De Drank
Ik las in ‘De Telegraaf’ van afgelopen zaterdag dat “de Nederlanders” vinden dat het drinken op de pistes een enorm groot probleem is geworden. Dronken wintersporters zouden de pistes zo onveilig maken dat er nu direct iets aan gedaan moet worden. Misschien viel dit bericht me op omdat ik net bezig was met een blog over lekker eten en drinken op wintersportvakantie ?
Een probleem?
Zijn het de lezers van wintersporters.nl soms die de pistes lallend onveilig maken? In de Peiling van 8 december zegt tenminste iets meer dan de helft van de stemmers dat we niet moeten beginnen met controles en blaaspijpjes op de piste, want: . “Een borreltje moet kunnen” . Eerlijk gezegd vond ik de toon van het artikel in de Reiskrant nogal overdreven. Ik ski als brave huisvader misschien niet in de “goede” gebieden, maar ik ben zelden dronken medeskiërs tegengekomen op de piste. Ja beneden in de Schirmbar, maar ja dan ben je al van de pistes af, da’s toch wat anders.
Anders dan bier
En dat terwijl ik net wilde inzoomen op de geneugten van een lekker glaasje. En dan heb ik het niet over een glas gewoon bier of een mix die je overal kunt krijgen. Ik bedoel, de typische drankjes van de diverse wintersportlanden of zelfs lokale streek. Wat zijn zo jullie favorieten ?
Oostenrijk
Ik mag zo af en toe graag een Obstler drinken. Het woord zegt het al; die is gemaakt van Obst (fruit) (uit appels of peren). Ook lekker vind ik een Vogelbeere (van bessen gemaakt: stijgt wel flink naar het hoofd !) of een Zwetschgener (van pruimen). Een Kirschschnaps (van kersen), een Marillenbrand (van abrikozen) en een Enzian (van de wortels van de enziaan), zijn aan mij minder besteed.
En dan heb je nog de Jägertee, dat is gewoon thee met een scheut likeur. Normaal 1 deel likeur op 3 of 4 delen thee, maar ik heb weleens iemand horen vragen “Ein Jägertee, mit viel Jäger bitte” ☺
Verder ben ik niet heel goed thuis in de Oostenrijkse dranken; hebben jullie tips?
Frankrijk
Ik vind perenschnaps erg lekker en in Frankrijk betekent dat Poire Williams. (ook heerlijk als toetje met een bolletje perenijs, mmm…) . Soms kun je hem vinden met een peer in de fles,(dat gaat er in als heel klein peertje en groeit vervolgens verder). Dan wordt het ook wel Poire Prisonière (gevangen peer) genoemd.
Verder is er Marc (als je 't eens bestellen wilt : het wordt uitgesproken als Maach),. Er is bv marc de Savoie. Marc is een kleurloze eau-de-vie (het Franse woord voor Schnaps) die in veel streken gemaakt wordt.
Iets heel anders zijn likeuren als Génépi en Chartreuse. Het zijn gele of groene kruidenlikeuren met een heel kenmerkende smaak. Van génépi zijn vele recepten ; smaken kunnen van dal tot dal licht verschillen. Het wordt ook vaak zelfgestookt. (Ik weet dat Rogier elk jaar zelf zijn voorraadje aanlegt) Chartreuse is genoemd naar de monnikken van het klooster van de Chartreuse vlakbij Grenoble die de drank oorspronkelijk maakten. (Trouwens ook een knus skigebiedje : St. Pierre de Chartreuse)
Zoet
Als je meer van zoete likeur houdt noet je eens een crème de cassis (kersen) of een crème de mûre (bramen) bestellen. Het zijn prachtig donkerrode likeuren die je na het eten kunt drinken. Een digestif zoals de Fransen dat noemen.
Ik heb in Frankrijk meerder keren op een gezellige avond (in tegenstelling tot wat veel nederlanders denken, kunnen Fransen een leuk feestje bouwen en ook enorm doorzakken ) de « Louche » voorbij zien komen ; dat is een grote soeplepel (met meestal een mix van verschillende alcoholsoorten waaruit iedereen een slokje neemt) Je sipt er maar zo beetje van, maar na een paar passages van de lepel wordt het toch erg gauw gezellig…
Met mate
Voordat uit het voorgaande nou het idee ontstaat dat ik een flinke innemer ben van sterke drank; niets is minder waar. Maar ik vind het wel erg leuk om op vakantie eens iets van het land of de streek te proberen. Dat geldt zeker ook voor het eten, maar daarover een andere keer meer.
Eigenlijk drink ik op wintersport alleen bij de après ski of 's avonds na het diner. Op de piste drink ik eigenlijk hooguit bij de lunch 1 (ja, echt maar één) biertje .
Andere dranken?
Ben benieuwd wat jullie voorkeuren zijn en of jullie nog lokale drankjes kennen. Wat drinkt men bv zoal in Italië en Zwitserland na het skiën ?
Zelf wil ik nog weleens in de verleiding komen in de supermarkt zo’n flesje van de lokale schnaps in te slaan. Dom, want als je eenmaal thuis bent, smaakt dat toch weer anders dan in de wintersportsfeer. Staat zo’n fles weer verstoffen in de kast. Hebben jullie dat ook?
Plaats een reactie
Een Genepi is heerlijk, maar die scoor ik meestal in de zomer :-) Ik heb nog takjes thuis liggen waarmee ik zelf kan brouwen :-). Moet ik wel snel doen want ze zijn T.H.T einde van het jaar)
@Rogier welke alcoholhoudende drank gebruik je om Genepi te brouwen?
Als ik ga skiën drink ik meestal alleen maar bier. Het liefst van een lokale brouwer.
Genepi in Frankrijk! Obstler met williams birne in Oostenrijk, bij een heerlijke hefeweizen! Maar afgelopen jaar ook Zirbenschnaps geproefd, net of je met je mond open de sauna in duikt.
Wij drinken na het skiën vaak een lekker “Gurktaler”. Dat is een O’rijkse kruidenbitter.
jägertee, Obstler schnaps, en Jägermeister, hoewel dat laatste geen oostenrijks drankje is maar duits.
over Chartreuse: mooi vakantiegebied in de zomer overigens!
over Tsjechië: het smaakt naar vieze bocht, maar toch gaat het erin als zoete koek: Becherovka. na 2 glaasjes is je lichaam gewend aan die ranzige smaak en vervolgens kunnen er nog velen naar binnen…de tsjechen denken er gezonder van te worden.
Het naar huis meenemen van een flesje Obst of Jägertee is inderdaad een slecht idee. Helemaal als je thuiskomt en in NL wordt het die week 20 graden…
Nu met de sneeuw vind ik het geen slecht idee om al wat apresskigevoel te proeven :)
Een bombardino, warme eierlikeur op een bodem amaretto en bovenop een toef slagroom. Wordt volgens mij met name in Italie geschonken. Heerlijk :-)
Een lekker pilske , maar dan wel NA het snowboarden.
Lokaal pilsje NA de arbeid.
in oostenrijk hebben ze ook blutwurz is ook lekker
Een bombardino, vooral te vinden in zuid tirol zowel aan de oostenrijkse als de italiaanse kant.JAMMIE
In Oostenrijk ben je de strohrum nog vergeten, ik raad 't af om 't puur te drinken, maar een scheutje in de thee als je net van de piste afkomt is heerlijk om snel op te warmen.
Tijdens de lunch deel ik een klein bier met m’n vader, de rest is 't drinken zodra je voor de rest van de dag van de piste af bent.
Was ik ook nog vergeten JÄGERTHEE, zeer lekker.Of nen goei wiskey is ook altijd te versmadden.
Een lekkere hefe weizen, NA het skiën. Heerlijk afpilsen (is eigenlijk niet het goede woord, het is namelijk geen pils).
Die eerste halve liter smaakt eigenlijk het beste, zo in het laatste zonnetje van de dag op een terras bij de oefenhelling, waar de Kiss dan lekker sleetje of schoteltje rijden!
Heb er al weer veel zin in. Nog 3 weekjes dan ga ik weer voor een eerste lang weekendje.
Jodelahitie
MMMMM
Waar is de glühwein gebleven?
Heerlijk hoor als het koud is…
Of chocorum…
Als het iets aangenamer is graag een lekker flesje Stigl of zo… Heerlijk met baurenspeck brot und senf…
Und Ich flieg flieg…
pffff nog 3 weekjes…
Afgelopen januari in Les 2 Alpes, na een goed diner aan de Genepi. Sinds die keer noemen we dit het nekschot… Need I say more?
Co
In Tirol (Oostenrijk) ga ik steevast voor " eine heisse Oma "
Aan de Italiaanse kant "nen Bombardino"
… laat het maar snel Krokusverlof zijn … :-)
Simpele oplossing: Telegraaf niet lezen en niet op wintersport gaan! :)
Ik ben voorstander van een platvink Bacardi, schenkend in een glaasje Coca Cola vergezelt door twee met suiker doordrenkte donuts. Ook een ijskoude Jägermeister lust ik wel. Mij zul je echter niet laveloos naar beneden zien glijden. Locale prut proef ik ook, maar meenemen vind ik zo sfeerverpestend. De smaken laat ik lekker in het land van de ervaring, dan kom je nog eens ergens…
Nou, nu er zoveel mensen de Bombardino aanraden, ga ik die ook maar eens proberen :-) Lijkt me wel een zoete toestand ?
En die "heisse oma" die intrigeert me ook; kan iemand uitleggen wat dat is ?
smorgens rond 11uur een lekkere warme choco met rum, dan tijdens het middageten een halve liter bier om de grillwurst mit pommes weg te spoelen, dan na het skien nog wat pinten beneden bij de piste…
Vaak beginnen met een glühwein en al snel een jägermeister of een fliegender hirsch. Prosecco in Italie is ook altijd wel lekker.
wat ik zelf drink na het skien in italie is een grappa, elke dag een andere smaak!
waar aan voorbij gegaan wordt is dat er net als in het verkeer ook op de piste de normale toegestane promilage gelden in het land is toegsstaan.
wanneer je iemand op de piste raakt ben je net als in het gewone verkeer aansprakelijk, bij te veel alkohol zal de verzekering niet betalen en mag je de gehele som zelf betalen!
In de alpen landen wordt hier streng op gecontroleerd en ben je vrij snel aansprakelijk voor letsel!!
drinken op de piste met mate net als in het gewone verkeer.
Immer Jägermeister en bier! uiteraard alleen in apres-ski tijd, de rest van de tijd is km maken op mn board
Lekker Oostenrijks bier drinken, heerlijk! Bij voorkeur Stiegl.
In Frankrijk is het leuk om een grollo te drinken, dat is een houten drinkbeter met allemaal verschillende tuutjes eraan waar iedereen om de beurt uit drinkt.
Tijdens het skieen een heisse choko mit rum of gluhwein (vooral als het echt koud is). Na het skieen lekker bier en 2 of 3 schnapps.
La gnole rondom Chamonix. Alle smaakvarianten, pruimen, peren, appel verzin het maar. Sommige hebben mischien weleens een fles met een vipère erin voorbij zien komen? Volgens mij geen drankje die in de winkel te verkrijgen, wordt over het algemeen pas aan het eind van de maaltijd in de berg restaurantjes te voorschijn getrokken en zover ik ze weet alleen zelf gemaakt.
oostenrijk meestal marillen, wodka feige, obstler. Prima afwisseling met dat weissbier waar je meestal de volgende dag nogal last van hebt dat je er een foehn mee veroorzaakt
Kleine correctie: crème de cassis is niet van kersen gemaakt, maar is zwartebessenlikeur. Typisch voor de Bougognestreek en smaakmaker van de beroemde “kir”.