Toerskiën met kou, storm en bevroren vingers
Met gemengde gevoelens zitten lezen. Nu kom ik uit een cultuur waarbij offpiste skieen een noodzakelijk iets is om bij voorzieningen te komen zoals school, winkel, je auto. Ik heb dus ook niet de beruchte cursus gehad over off piste. Maar wat ik van jongs af aan geleerd heb is dat als er risico’s genomen worden ( en ik lees toch echt : een val is hier dodelijk?) er niet door allebei de ouders ( met jonge kinderen) geskied word… De reden laat zich raden. Cultuurverschil? Lees ik niet goed? ( mijn nederlands is aardig maar niet geweldig) Een aanvaardbaar risico ? Dit zou bij ons echt not done zijn. Het is geen kritiek maar ik ben wel nieuwsgierig naar je antwoord.
@Renee Mag ik vragen waar je vandaan komt (uit interesse)?. De meningen lopen ‘hier’ ook uiteen of dit wel kan of mag, maar dit is altijd een persoonlijke keuze die volgens mij niet door anderen opgelegd kan of mag worden. En je kunt over deze gevaren dagenlang discusieren. Wij zijn ook zeker met het feit bezig dat we een jonge dochter hebben. Keuzes die we in het terrein maken zijn nu anders dan tien jaar geleden (leeftijd / ervaring / een kindje). Ik denk dat wij het gevaar redelijk inschatten en aan de veilige kant blijven. De kans dat we allebei tegelijk vallen is klein. En ik denk dat onze dochter meer aan ons heeft als wij onze passies kunnen blijven leven dan dat we onszelf dingen gaan verbieden. We zeggen al eigen vrije wil al steeds vaker nee tegen afdalingen die we net te gevaarlijk achten.
Ik zie ook ouders (al dan niet met jonge kinderen achterin) gevaarlijk inhalen op de weg, met twee of drie pilsjes in de auto stappen, of na een lange werkweek om 3 uur 's nachts in de auto stappen om op vakantie te gaan. Dat is een gevaar dat meer ge-accepteerd lijkt door iedereen. Dat zijn zaken die ik bijvoorbeeld echt niet doe.
Zo! Respect hoor… dat is echt een flinke klim! En voor een platlander zoals ik zou zelfs twee dagen teveel tekort zijn denk ik :-)
ViolaB op 13 sep 2016 09:41
De klim naar de PElvoux hut is mooi en het is een fijne hut om eens een nachtje te overnachten zeker sinds de nieuwe huttenwaard er is.
Tuurlijk mag je vragen waar ik vandaan kom; Noorwegen. Negen a tien maanden per jaar skieen, waarvan 8 maanden verplicht “woonwerk” verkeer in de winter, en zomers 8 weken sfo. Tegenwoordig is het winterseizoen een stuk korter, maar dat is een ander topic. Ik woon inmiddels al zo lang in Holland dat ik mij echt een buitenstaander voel als ik thuis kom. We gaan ook altijd skieen als vakantie in de Alpen met ons gezin.
Ik heb ook een beetje moeite met dit verhaal. Normaal lees ik de verhalen van Rogier met veel plezier, maar bij teksten als “hier vallen is doodgaan” haak ik af. Ik vraag me dan alleen maar af: Waarom zou je dit willen ?
Sodeju zeg!! Ademloos zitten lezen Rogier!
Claude’s bevriezingen genezen?
Ik zou maar de komende winter afwachten. Ik had na een ‘genezen’ bevroren teen iedere winter er weer pijn in, vier of vijf jaar lang.
Verder een adembenemend verslag!
@chrislb Ik weet het ik ben helaas ook ervaringsdeskundige. De bloedbanen zijn inderdaad altijd behoorlijk beschadigd wat zorgt voor kou en pijn. Maar hij is in ieder geval geen vingertop kwijt geraakt, en die kans bestond in het begin wel.