Koffie op het Kitzsteinhorn
Half oktober halen alle fanatieke skiërs en boarders hier in de regio hun ski’s of board weer uit de kast. Dan begint het skiseizoen op het Kitsteinhorn boven Kaprun. Toch is het die eerste dagen meer gezellig ‘Kaffeetrinken’ met vrienden dan skiën.
Alles paletti
Dit jaar boffen we. In september konden we al prima skiën. Toen al waren de Kitz- en Keeslift over de volle lengte open. Na de overvloedige sneeuwval van afgelopen week is het nog meer ‘alles paletti’ op het Kitz: alle liften tot aan het Alpincenter op 2450 zijn open. En het zijn nu niet meer alleen locals die je op piste ziet, maar ook skifanaten die al in de herfstvakantie losgaan.
Zomer OK
Voor de locals is het die eerste tijd meer kletsen en ‘Kaffeetrinken’ dan skiën. In het café in het Alpincenter kom je al je ski-verslaafde vrienden en collega’s weer tegen. En dan vraagt iedereen aan iedereen hoe de zomer was. Eigenlijk heeft iedereen hetzelfde antwoord klaar: “Was wel OK hoor, maar ik ben blij dat we weer kunnen skiën.”
Meer skiën, minder zuipen
Met mijn collega skileraren nemen we dan het afgelopen seizoen nog eens door en maken we plannen wat er dit jaar nu eindelijk eens moet veranderen! Je hoort dan steevast: “Dit jaar ga ik veel meer skiën en minder vaak naar de kroeg!”
Fanatieke jonkies
Het ‘Kaffeetrinken’ wisselen we af met een beetje skiën: lekker lange bochten om de spieren op te warmen en om aan de hoogte te wennen. Als locals kunnen we het ons permiteren om er langzaam in te komen. De echte wedstrijdskiërs trainen wel al fanatiek. Het Kitzsteinhorn is namelijk een internationaal centrum voor de jeugdteams uit Rusland, Slovenië, Kroatië, Engeland, Oostenrijk en ook Nederland. Al die jonkies hopen ooit één keer in de Worldcup uit te komen.
Funpark klaar
De new schoolers ontbreken nog op de gletsjer. Het Roxy Gletscher Park is pas net af en dat moet nog even rondzingen. Ook de old schoolers (buckelskiërs) geven nog niet thuis. Die zitten nu in Zermatt. We verwachten ze binnen nu en twee weken. Ondertussen pakken wij nog een bakje koffie enne doe daar ook zo’n lekker stuk ‘Kuchen’ bij!
Plaats een reactie
"Het" Kitsteinhorn…tja…
Leuk stukkie Tim! Ik herken me helemaal in wat je schrijft maar dan op basis van een vergelijkbare ervaring aan het einde van het seizoen 1994-1995. Toen werkte ik in Club La Foret in Morgins in Zwitserland en zaten we eind maart altijd met alle seizoenswerkers heerlijk te keuvelen op de Fouilleuse met af en toe een enkele run op de ski’s ter afwisseling. Hoe is het bij jullie aan het einde van het seizoen?
Het is echt "het Kitzsteinhorn" hoor! In het Duits is het das Kitzsteinhorn. Een "horn" is onzijdig. In het Nederlands dus "het". Of ben jij een spellingsgod die het nog beter weet? Enlighten me!
dit noemen we een germanisme.
in het Nederlands is het DE berg en DE hoorn
Muggenzifters en commaneukers . Leuk tekstje overigens .
Aan het einde van het seizoen staan echt alleen nog maar de die hards op de ski’s. Ik ski meestal tot eind mei begin juni. En dan is het heerlijk rustig op de piste’s en de sfeer is dan heerlijk ontspannen. 's Ochtends op de skies en 's middags biken. Een beter leven bestaat toch niet…
Hallo Die hards,
Je kent me niet en sterker je wilt me ook niet kennen maar wellicht kunnen jullie mij aan een goeie skileraar helpen die mij 1 a 2 ochtenden of middagen priveles wil geven zo net voor de Kerst.
Wij skieen altijd in Kaprun of Zell am See maar wilde alvast iets vastleggen omdat het wellicht erg druk zal zijn. Eeen goeie site is ook goed maar ik las jullie enthousiasme en daardaao werd ik aangetrokken vandaar mijn mailtje. Groetsels en veel sneeuwplezier van sWilma
@Jacob - Ik geef me gewonnen. Op Google kunje duidelijk zien dat "de Matterhorn" het wint van "het Matterhorn". En het is natuurlijk "de hoorn", je hebt helemaal gelijk. Blijft dat alle Nederlanders die in de regio Zell am See rondtoeren of wonen (ik heb er ook gewoond) het steevast over "het Kitzsteinhorn" hebben. En wat moet je dan? Ik vind het eigenlijk wel cool dat afwijkende lidwoord. Zelfs intern in ons team redacteuren heb ik gecommuniceerd dat we spelling serieus nemen, maar dat we puntje bij paaltje kiezen voor een ‘freestyle’ benadering van de taal. Dichterlijke vrijheid zeg maar… want wintersport is tenslotte poëzie!