Hebben jullie een droomafdaling?
Het hele jaar droom ik van wintersport. Ik kan het niet helpen. Al rij ik met de auto, al zit op de racefiets al klim ik of al zit ik achter mijn computer. Mijn gedachtes gaan naar oneindige poedervelden en strak geprepareerde pistes. Ik droom van de mooiste afdalingen die komen gaan en maak plannen voor bergen en pistes waar ik graag vanaf wil skiën. Hebben jullie dat ook? Hebben jullie ook één of meerdere droomafdalingen?
Mijn eerste zwarte piste
Ik weet het nog, mijn eerste zwarte piste. Ik heb er naar uitgekeken. Ervan gedroomd. Eigenlijk vond ik het wel spannend. Het klinkt natuurlijk ook stoer zo’n zwarte piste. Het was echt een enorme uitdaging. Achteraf meer mentaal dan technisch. Maar dat was echt mijn allereerste droomafdaling. En dat had natuurlijk met de moeilijkheid van die piste te maken. Hebben jullie ook een afdaling die jullie dit jaar hopen te maken en waar jullie van dromen?
Eerste poederafdaling
Daarna verlegde ik al snel mijn droom naar een goede poederafdaling. Die blije gezichten van die off-piste skiërs. Dat moest wel iets heel moois zijn. Dus ik droomde ervan hoe het zou zijn om door de poeder te zweven. Het waren mooie dromen, maar wat bleek, de werkelijkheid was nog veel mooier. Dus in deze droom ben ik blijven hangen. Elk jaar droom ik van die mooie poederafdalingen.
Droomafdaling
Zo heb ik elk jaar wel een paar droomafdalingen die ik graag wil doen. Veel van deze hellingen zijn off-piste maar er zijn zeker ook pistes waar ik aan denk. Pistes waar ik graag echt nog eens vanaf wil knallen. Of waar ik benieuwd naar ben. Zo wil ik echt nog een keertje de Harakiri af, gewoon om te weten waarom iedereen het over die helling heeft. Ook de Mur Suisse moet ik nog van mijn lijstje afstrepen.
Bijna nooit skibaar
Het is geen geheim dat ik een off-piste fanaat ben en dus graag in off-piste hellingen ski. Ik droom dus van mooie poederhellingen vol sneeuw. en er zijn een aantal afdalingen die mijn hart zeker sneller doet kloppen. Zo is er een berg bij mij in de buurt, die bijna nooit skibaar is. De condities moeten perfect zijn, dan alleen kan deze helling veilig geskied worden. Afgelopen tien jaar is deze wand maar drie keer geskied. Dat zegt al genoeg. Dat is een van mijn droomafdalingen. Elk jaar hoop ik die wand te skiën. Alleen is het tot nu toe niet gelukt. De droom wordt groter en groter.
Van al die droomafdalingen komt vaak weinig terecht. In het seizoen ski ik veel andere hellingen en hou ik de condities overal in de gaten. Ik ski de beste hellingen en in de skigebieden die er het beste bijliggen. En dat zijn lang niet altijd de hellingen waar ik het meeste van droom. Eigenlijk vind ik dat ook helemaal niet erg. Want dromen opzich is al heel mooi.
Hebben jullie een droomafdaling? Een afdaling die je ooit nog eens heel graag wilt doen?
Plaats een reactie
Ik heb niet echt droomafdalingen, maar ik weet wel een aantal afdalingen die ik erg fijn vond:
- De blauw piste van de Maiskogel, ik geloof nummer 31 en vervolgens 33:
Een blauwe piste met redelijke lengte, zonder te stoppen was je in circa 5 minuten beneden. De laatste dag hebben de deze afdaling ook flink wat keren gemaakt. - De lange rode piste die van de top van Kitzsteinhorn naar het middenstation loopt. Beginnen op de gletscher, en dan in een rap tempo richting het middenstation.
- Piste 7 (rood) en 17 (zwart) vanaf de Horberg in Mayrhofen, allebei erg fijne pistes. Vooral de 17 vond ik gaaf, over de hele lengte flink steil, gevolgd door dat nog steilere stuk op het einde. :D
droom 1: cruisen over mooi geprepareerde niet te stijle pistes onderwijl rondkijkend over prachtihe omgeving (bijvoorbeeld dolomieten)
droom 2: perfect geprepareerde piste met goede sneeuw (mag rood of zwart); niet druk; goed zicht en dan voluit knallen (kan overal)
droom 3: off piste door de poeder. Geen speciale eisen want is altijd leuk en kan in elk gebied; hoe groot/klein het ook is.
De Zwölfer-Nord in Hinterglemm: óp de piste al fijn, maar op YouTube kwam ik een filmpje tegen van twee Duitsers die 'm offpiste doen. Waar een GoPro al niet goed voor is!
Maar mijn absolute droomafdaling is het mini-skigebiedje van de Fürstalm, net buiten Gerlos. Vanaf de hopeloos verouderde tweepersoons stoeltjeslift uit 1980 kon je de Arbiskogel en de Kirchspitze bestijgen per sleeplift. Die liften duurden zo lang dat je écht niet wilde vallen, maar door verveling ging je toch weer klieren in de lift met alle gevolgen van dien. Je begrijpt, nostalgie!
Hier maakte ik m’n eerste meters in de sneeuw, dropte ik voor het eerst in vanaf ondergesneeuwde daken, en at ik halve kinderporties Kaiserschmarrn. De eerste offpiste-sporen werden hier gezet, door het bos van de Arbiskogel. En vergeet de dalafdaling niet, die tegen alle verwachtingen in eindigt met een pikzwart stuk waar zich niet zelden ongelukken voordeden.
In 2006 is het gebied gesloten. Ik zou er veel voor over hebben om er nog eens te boarden, maar ik vrees dat die tijd nooit zal aanbreken.
Ik heb niet echt een droomafdaling of iets dergelijks maar wil dit jaar wel graag le tunnel proberen in het gebied van Alpe d’Huez. Ben benieuwd hoe deze piste is en of ik het niveau aan kan.
grand couloir in Courchevel, vooral de aanloop over de graat ben ik toch wat angstig voor maar wil hem toch graag een keer doen
Met twee weken ski-ervaring gingen wij een aantal jaar geleden voor het eerst naar Val Thorens. In het begin zijn we op de lagere pistes gebleven, maar toen ons zelfvertrouwen na een paar dagen was gegroeid hebben we de hogere pistes opgezocht.
Een daarvan was de rode afdaling vanaf de Cime de Caron. Vanaf beneden vonden we deze al steil. Maar tijdens de afdaling bleek deze nog veel steiler te zijn dan we hadden verwacht. Mijn techniek was toen nog absoluut niet toereikend en halverwege de rode afdaling begonnen mijn benen te branden van de verzuring. Over de laatste paar honderd meter heb ik minstens een kwartier gedaan, want na elke twee bochten moest ik mijn benen even laten uitrusten.
Vanuit de gondel hadden we aan de linkerkant ook de zwarte piste liggen. Het was voor mij toen een droom om de zwarte afdaling ooit nog eens te kunnen doen. Een aantal jaar later heb ik deze droomafdaling kunnen doen en de eerste keer vond ik het geweldig !
Een andere droom was skieen in Canada en/of Colorado. Beide dromen hebben we inmiddels kunnen waarmaken. Vooral over het poeder-skieen in de back-bowls van Vail kan ik als ‘piste-skier’ nog regematig dagdromen.
De achterkant van La masse in Les menuires (als je de eerste bent tenminste) en de skiroute vanaf de penkenbahn (mayerhofen) naar Hippach. Maar het mooiste? Rondje zwitserland vanaf Gargellen in Oostenrijk. Let wel, niet te doen zonder gids!!
Ik heb niet echt een piste. Maar hier kan ik van dromen
Maar verse sneeuw, heerlijk zonnetje, weinig mensen,geen snowboardes die achter je liggen te schrapen, lekker rustig en stil, en dan zweven als een engel over het witte goud.
Vorig jaar een week voor de Kerst, hadden we de piste bijna voor ons alleen,goede sneeuw en zon, goddelijk… hopelijk volgende week herhaling.
Stockhorn-Rote Nase-Hoehtalli gebied in Zermatt
Alpe d’Huez: Starten op de Dome de Petites Rousses op 2800 m. Piste Belvedere (rood) en halverwege rechtsaf de Bartavelles op (ook rood) Deze piste is altijd heerlijk rustig en heeft en perfecte hellingsgraad. Dan door over de rode Les Rousses, die op zijn beurt overgaat in de blauwe piste Chalets. Halverwege deze piste linksaf slaan om zo te kunnen eindigen op de zwarte La Fare tot onder Vaujany.
Deze briljante afdaling met ruim 1500 m hoogteverschil heeft alles: zowel tussen rotsen door als onderin tussen de bomen en van steile zwarte stukken tot heerlijk glooiend blauw.
Toen ik 4 maanden in Oz werkte deed ik deze afdaling bijna dagelijks.
De Linga in Chatel, die heb ik al zo vaak gedaan maar het is en blijfteen echte droompiste voor mij. Verder droom ik ervan de Mur suisse soepel af te skieen!
De offpiste afdaling achter la masse 2 in les menuires richting de onderste lift van val tho (H)
Gewoon omdat het kan, Corberts Coloir in Jackson Hole…
De moseralm van Fiss blijft voor mij echt een topper! En de Frommes natuurlijk ook! Lekker knallen!
Laub in Engelberg, na een dump en dan wel als 1 van de eersten. Heerlijke afdaling off-piste met constante hellingsgraad.
Mooie herinneringen aan de ‘back bowls’ in Vail (Colorado).
Skiërs heaven :-)
Deels pistes, deels routes en deels vrij terrein.
Een grote speeltuin bij fresh pow.
droom 1: de afdaling die ik nog een keer over wil doen is off-piste bij belleplagne (paradiski) eerste keer dat ik off piste was die afdaling we kwamen op een gegeven moment tussen twee rotswanden door, die er precies uit zagen als een natuurstenen con en toen we er door kwamen kwam je op een heel open terrein uit daar nog even geboard en toen terug naar de officiële piste.
droom 2: de muur in porte de soleil , heb daar veel fantastische verhalen over gehoord en dat wil ik ook ervaren.
droom 3: dit is niet echt een afdaling maar een ronde de “Sella Ronda” deze schijnt heel gaaf te zijn niet alleen om de pistes maar ook om de fantastische berg waar je omheen gaat deze ga ik dit jaar inwilligen
Piste nr. 11 ‘kandleralm’ in Westendorf (SkiWelt) Dit is een bijna volledig in de schaduw liggende piste met mooie uitzichten op het dal en de Hohe Salve (Söll). Doordat de piste grotendeels in de schaduw ligt zijn sommige stukken verraderlijk ijzig.
Vandaag een droomdag of eigenlijk ochtend…bijna niemand op de piste om 9.00 uur, zeer goede sneeuw, prima geprepareerde pistes, zonnetje erbij, vrolijke liftbedienden omdat het seizoen weer is begonnen, dus gewoon genieten! M’n derde skidag (ochtend) dit seizoen, hoop dat er nog een aantal mogen volgen voordat de drukte losbarst rond de kerst!!
Wagrain, 04.12.2013
In Saalbach een kwartier voor openingstijd bij de Schattberglift staan wachten, zodat je écht als eerste in de lift zit. Dan bovenaan linksaf richting de Schönberglift ipv rechtsaf (wat de grote massa doet die richting de Westgipfel gaat). Dit is een 7 km lange blauwe piste, niet moeilijk maar wel heel mooi, vooral als je als eerste uit het bos komt skieën, de zon in, met een strakke goed geprepareerde piste voor je waar je als eerste je spoor schrijft! Geweldig! :-)
ik ga dit jaar voor het eerst naar een ander gebied dan andere 3 jaren. alleen lessen gehad vooral, nog niet echt tochten gemaakt, maar wat ik daar heerlijk vond was een piste die je op een mooi tempotje kon skien door gewoon je skies recht te zetten en alleen maar door te glijden…
Dit jaar naar avoriaz met pas voor hele portes du soleil. Weet iemand hier daar toevallig ook welke routes je op die manier lekker af kunt skien?
Gast766 ben ik dus ;)
Weissfluhjoch (2700m) naar Kublis (800m) van gebied Kloster). Volgens mij ook de langste van Europa. here we go: steil, hard gaan en loskomen, carven, lunch (BBcue), bos in, gas, trein terug. maar dan veel langer.
of toch: heli, dufourspitze terug naar Zermatt
maar Oostenrijk is vast ook leuk (hehe)
Ik wil nog een keer in Warth bij de Auenfelderhorn omhoog hiken en daar m’n first tracks zetten. Heb een paar mensen dat zien doen op blue bird dag en dat is een geweldig gevoel als je die helling afknalt volgens mij.
Ooit een afdaling gedaan waarbij je meer dan 2 km hoogteverschil overbrugt, zonder een lift te hoeven pakken of ergens te prikken? Dat kan alleen in Les Grands Montets, vlakbij Chamonix. Geweldige afdaling die je van 3280 m hoogte in één ruk naar beneden laat afdalen, naar Argentière op 1250 m. Je skiet zo het terras op van L’Argentero voor een heerlijke tartiflette. Vive la France!