Debat over afbakening van de pistes
We zoeken allemaal graag wel eens de kanten van de pistes op, niet in het minst als het mooi weer is. Maar soms merk je dat de pistes lang niet allemaal even netjes afgebakend zijn. Langs afgronden en gevaarlijke wanden zie je vaak palen, netten of hekken staan die je behoeden van het gevaar. Maar wat als er gevaarlijke situaties onbeschermd langs een pistes liggen?
Eigen verantwoordelijkheid. Of toch niet?
Als je een skipas koopt, koop je per definitie toegang tot de skipistes. Wat er buiten de skipistes ligt, is in theorie niet-toegankelijk terrein en betreed je op eigen risico. Maar ligt het echt zo eenvoudig? Wat met een rotsmassa waar je tegen kan botsen als je een stuurfout maakt of valt? Of wat met rotsen die uitsteken op stukken die net buiten (of op) de piste liggen? In Méribel is het plots een brandend actueel onderwerp geworden.
Ongeval Michael Schumacher
Iedereen is intussen wel op de hoogte van het tragische ongeval van Michael Schumacher. Hij nam een klein stukje off-piste tussen twee grote brede pistes en kwam aan lage snelheid ten val op een rotsblok. Moest dit stuk piste afgesloten worden uit voorzorg voor het publiek of niet? De Franse advocaat Edouard Bourgin, gespecialiseerd in letselschade, stelt het skigebied van Méribel indirect verantwoordelijk voor het ongeval. Hij meent dat de rotsmassa in de diepsneeuw tussen de twee skipistes afgebakend had moeten zijn. In zijn betoog herhaalt hij dat de signalisatie niet conform de regels was.
1 meter off-piste is… off-piste!
Rogier hamerde er de afgelopen weken enorm hard op. 1 meter off-piste is al off-piste. Zo zie je maar dat een gevaar om een klein hoekje kan schuilen, ook al oogt het allemaal onschuldig en veilig. Dat skistations een minimum aan signalisatie moeten voorzien, lijkt me niet meer dan normaal. Maar of het realistisch is dat iedere rotsblok afgeschermd gaat worden met een net of een bord, dat lijkt me dan ook weer een brug te ver. Bovenstaande foto van Martin werd gemaakt in maart, net wanneer het allemaal wat gaat smelten en de rotsblokken sneller boven komen. Best een gevaarlijke situatie, maar wel netjes afgespannen met een signalisatielint.
Wat denk jij hierover?
Los van het gegeven helmplicht of het ongeval van Schumi, ervaar jij dat er vaak voldoende signalisatie aangebracht wordt door de skigebieden? Mij valt het vaak op dat er veel signalisatie is op erg gevaarlijke plaatsen, maar dat je eigen onvoorzichtigheid nooit helemaal kan voorkomen. Wintersport blijft immers een bergsport met de nodige risico’s die je al dan niet zelf neemt…
Plaats een reactie
Skieen doe je op eigen risico, met eigen inzicht. Afbakening van gevaarlijk terrein is een must, maar elke rots is een stap of 2 te ver. Als er pistes zijn en je gaat er vanaf, dan ben je off-piste, dus geen afbakening, of dat nou 1 meter langs die piste is of niet.
Verder: als we alle rotsen gaan afbakenen, welke rots wel en welke niet? Een brik van 5 cm onder een laagje sneeuw kan al een (dodelijke) valpartij opleveren, als je pech hebt. En doen we dan ook gelijk alle bomen?
Eigen verantwoordelijkheid, naleven van piste-regels en alles met een bezopen kop van de piste vind ik meer “gevaar reductie” dan extra lintjes om rotsen.
En Schumi: pech of toch onverantwoord, het zal nog wel lang een discussie blijven. Ik was er niet bij dus zwijg er maar over.
Of je nu op of naast de piste skiet, zelfs elke keer ik een afdaling (on piste) voor het eerst in de dag doe, dan doe ik het rustig aan. Aftasten wat de condities zijn zeg maar (want op keiharde ijspistes heb ik het zo niet). Buiten de piste doe ik steeds met de nodige reserve. Maar heb ik net een piste afgetast en de condities staan me aan (ik kan in mijn comfortzone blijven), ja dan heb ik wel zin om even door te knallen mits niet te druk. Het in de eerste plaats veilig blijven voor de andere gebruikers en voor mezelf. Snij je een stukje af en er liggen duidelijke blokken zoals op het stukje waar Shummi zijn ongeval heeft gehad dan is dat een bewuste keuze en weet je dat dit risico’s inhoudt. De kleine (net onder sneeuw verborgen stukken steen, boomstronken => op dat ogenblik niet zichtbare gevaren, die moeten naar mijn inzien gesignaleerd worden en afgebakend) Just my 2 ct, want je kan als bezoeker niet de verborgen gevaren van het gebied kennen.
afbakening/gevarensignalering laat hier en daar wel eens te wensen over, is tenminste mijn ervaring in skigebieden,
maar dat betekent nog niet per se dat er daarom meer moet komen, iig niet minder.
En als er toch word gekozen voor hier en daar meer signalering moet men wel oppassen dat het niet als het Nederlandse wegennet wordt , waar er elke zoveel meter een verkeersbord staat, wat de regels zijn.
misschien een idee om iedereen die een skipas afhaalt (je mag dus enkel voor jezelf een pas halen) te laten tekenen voor alle regels die gelden in een bepaald gebied, met daarbij een legenda wat alle borden en afbakeningen betekenen zodat een ieder op de hoogte is van de regels, of iig getekend dat ze de regels “kennen”.
Zo doe je iig preventief iets aan de veiligheid op de pistes al is het waarschijnlijk grotendeels schijn
Een veilige wereld waar je niets kan overkomen bestaat niet !
Skiën op de piste is gevaarlijk. Het zit vaak vol met idioten die niet kunnen remmen, maar wel ongeremd hard gaan. Soms ook nog zwaar aangeschoten, dankzij de Skibar. De linkste stukken zijn meestal goed gemarkeerd, maar losliggende keien, ijsplekken… het blijft opletten ! Of je nu wèl of niet een helm, backprotector draagt…
Wie off piste wil moet één regel in hoofdletters in zijn hoofd hebben: HIER BEN JE ELKE METER ZELF VERANTWOORDELIJK VOOR HET TERREIN ! Dat sluwe letseladvocaten een skigebied verantwoordelijk proberen te stellen wil niet zeggen dat die claim terecht is. Want dan zou meteen de volgende vraag zijn: “waar ligt de grens ?” Moet dan alles wat rots of boomstronk etc. is, en onder de sneeuw verscholen kan raken, gemarkeerd worden ? En tot hoe ver ? Of moet elke pisterand van touwen of linten zijn voorzien. Lekker gemakkelijk als je de piste breder wilt prepareren… Allemaal ondoenlijk en bovenal onwenselijk.
Wie zo graag buiten de piste wil, moet daarvan ook de risico’s voor zijn rekening nemen. En anders er vandaan blijven !
,
Ik vind het zo goed hoor, ze hoeven indd niet elke steen gaan af te schermen :P
Wij komen al velen jaren in Solden en zijn piste skiërs,waar op de gigijoch in principe 3 pistes zijn die geprepareerd zijn . maar door de aard van het terrein (alm) is het bij goede sneeuw condities al gauw 1 grote piste,en je behoorlijk snel zonder dat je dit merkt eigenlijk of piste bezig zou zijn,En stenen kom je overal tegen ook op de pistes of vaste steen in het gustige geval dan een kras op ski of snowboard, maar ook dan kun tegen een rots of pistepaal met je hoofd klappen,als je,je controle verliest.Kortom draag een helm en protector en kijk uit
Ach hier zijn gewoon wat advocaten hun praktijk aan het promoten. Wees maar zeker dat die Eduard Bourgin zijn aanvragen spectaculair ziet stijgen… De 1 zijn dood
Ik ben niet op heel veel plekken geweest in de Alpen maar waar ik heb geskied, was het voor mij toch wel heel duidelijk wanneer ik op de piste was en wanneer er naast. Waar het gevaarlijk is staan netten, overal staan pistemarkeringen en je hebt zelf ook nog ogen in je hoofd. Je ziet toch waar de preparering ophoudt?
Ik ben weleens overvallen door een White-Out op een piste die ik niet kende. Deze piste kende een splitsing en dat bordje heb ik door het slechte zicht dus gemist. Hierdoor kwam ik off-piste terecht, gelukkig had ik dit op tijd door en kon ik nog naar boven klimmen. De volgende dag zag ik dat dit stuk vol lag met grote rotsen en stenen. Op dit soort splitsingen vind ik toch dat ze ook rekening moeten houden met situaties waarop het zicht erg slecht is en ik vind dus dat skigebieden op dit soort punten met lichten moeten werken of zoiets dergelijks.
Mensen denken dat alles in dit leven geregeld kan worden of verzekerd, soms heb je domme pech en ben je op het verkeerde moment op de verkeerde plek, is het zicht slecht of maak je een foute keuze, no risk no fun, en als je het allemaal te gevaarlijk is moet je thuis voor de TV blijven.
Alles maar beveiligen en afzetten is ondoenlijk maar in de situatie van het stukje van Schumacher kan ik me wel voorstellen dat een stukje afbakening de situatie wat duidelijker zou maken. Een boom of beetje rots zie je wel staan/liggen maar juist die stukken met wat kleinere rotspartijtjes, boomstronken, paaltjes e.d. moeten duidelijk aangegeven worden.
In Frankrijk waren vorig seizoen 3 van de 10 dodelijke ongevallen buiten piste niet door lawines maar door botsingen met obstakels veroorzaakt. De rechtspraak is niet eenduidig, de dagvaardingen ook niet. Soms wordt de uitbater (liften-en/of pistes) gedagvaard, soms de gemeente die “politionele” veiligheid moet garanderen. In Font-Romeu werd in 2011 het gemeentebestuur veroordeeld tot een schadevergoeding van 1 miljoen euro aan een verlamd slachtoffer. In datzelfde jaar werd de uitbater van het domein van Serre Chevalier veroordeeld vanwege het ontbreken van een veiligheidsnet.
Er zijn ook vrijspraken: wanneer de uitbater / gemeente heeft kunnen aantonen dat de gebruiker moedwillig voor een gevaarlijk parcours koos.
Uitzonderlijke gevaren op wat veilige parcours zouden moeten zijn, moeten duidelijk aangegeven en afgeschermd worden. De interpretatie van die regel is natuurlijk een ander paar mouwen.
Lode Nolf
Directeur Sneeuwsport Vlaanderen
http://www.sneeuwsportvlaanderen.be
Ik denk dat ze soms best duidelijker mogen zijn, maar dan vooral met plotselinge afgronden en inderdaad obstakels die niet goed te zien zijn van boven.
Eén keer met slecht zicht opeens twee meter naar beneden, maar toen zaten we per ongeluk naast de piste.
Een andere keer was er een piste aan de linkerkant en rechts een pad dat omhoog liep. Als je dus al vaart wilde maken voor het pad moest je door skiën, als je dan toch terug naar de piste wilt moet je eerst het pad een stuk terug nemen om de piste op te kunnen. Mijn vader had dit niet gezien en was zo plotseling drie meter lager. Is gelukkig goed afgelopen, maar toch gek dat daar geen paaltjes stonden of iets. Het zicht was niet eens echt slecht toen.
Pas geleden in Serre Chevalier was opeens een hele flinke kuil midden op de piste. Op andere plekken zetten ze hier paaltjes voor, maar hier hadden ze dat niet gedaan. Ik snap wel dat zoiets wellicht ontstaat, dus dat dit lastiger te markeren is omdat het geen constante is.
Ik merk grote verschillen tussen de ski-gebieden.
In sommige gebieden wordt bezuinigd op de piste-afbakening, dan twijfel je wat piste is en wat niet. Maar meestal zijn er zoveel palen zichtbaar, dat vergissingen uitgesloten zouden moeten zijn, ook in dichte mist.
Liefst met een touw op de meest gevaarlijke plekken!