Pisteurs: Redders te ski
Een skigebied kan niet zonder: pisteurs. Mannen en vrouwen die voor de veiligheid in het gebied zorgen. Een onbezorgde wintersportvakantie is grotendeels te danken aan deze redders te ski.
Achtergrond
In tegenstelling tot skileraren zijn pisteurs veelal bezig op de achtergrond. De werkdag van een pisteur begint voor de opening van een gebied en eindigt pas na sluiting. De veiligheid van een gebied is de verantwoordelijkheid van deze mannen en vrouwen.
Afbakening
Ten eerste zorgen de pisteurs voor een goede piste afbakening. Netten, valkussen, waarschuwingen en afbakeningen: alles wordt door pisteurs geplaatst. Elke dag worden al deze afbakeningen gecontroleerd en zonodig verplaatst of aangevuld.
Controle
Elke piste die opengaat is 's ochtends door één of meerder pisteurs gecontroleerd. Dit ‘openen’ van een piste garandeert veilige pistes zonder potentiële verrassingen zoals kuilen, hobbels of gaten. Deze controles gaan na de opening van een gebied continu door.
Lawines
De pisteurs zijn natuurlijk ook verantwoordelijk voor de lawineveiligheid van een skigebied. Hellingen die skipistes bedreigen worden door middel van explosieven of speciale druk-kanonnen beveiligd. Elk station heeft enkele speciaal getrainde pisteurs in dienst die dit preventieve en zeer belangrijke werk doen. Let op: Dit geld slechts voor skipistes en hellingen die pistes bedreigen. Off piste terrein wordt niet beveiligd!
Sneeuwdek
Pisteurs controleren ook regelmatig het sneeuwdek. Op willekeurige plekken in het skigebied worden diepe sneeuwprofielen gegraven. Met deze informatie worden lawinewaarschuwingen gemaakt. Landelijke lawinediensten maken daarom graag gebruik van deze zeer locale en precieze kennis.
Reddingen
Het werk wat het meest in het oog springt, zijn de reddingen. Pisteurs zorgen voor alle reddingen in een skigebied, al dan niet geholpen door de bergredding. Het skiën met een banaan is dan ook een van de belangrijkste trainingen in de pisteurs opleiding.
Lawine zoektochten
Ook bij lawine ongelukken zijn het de pisteurs die als eerste ter plekke zijn. Vele levens zijn gered door snelle en vakkundige zoektochten uitgevoerd door pisteurs, al dan niet met hun honden. De redders hebben naast lawinehonden verschillende technieken tot hun beschikking om snel te kunnen zoeken. Denk aan lawinepiepsen, Recco zoeksystemen en sondes.
Voorlichting
Voor voorlichting kan je altijd langs bij een reddingspost. Pisteurs kennen de sneeuw en het gebied als geen ander. Als je een vakkundig en verstandig antwoord wil op piste en off-piste vragen je kan altijd bij deze mannen en vrouwen langs. In veel gebieden zijn er tegenwoordig zelfs speciale safety-points waar je met willekeurige vragen langs kan. In Frankrijk krijgen pisteurs die meerdere talen spreken voorsprong bij sollicitaties dus de kans is groot dat je de vragen ook in het Engels kunt stellen.
Eind controle
Als alle liften gesloten zijn maken de pisteurs nog een rondje over alle (geopende) skipistes om zeker te zijn dat er niemand 's nachts in het gebied achterblijft. Een geruststellend idee.
Opleiding
Om alle bovengenoemde taken goed uit te voeren is een gedegen opleiding van belang. Om pisteur te worden behoor je een zeer goed skiniveau te hebben, na enkele skitesten volgt een gedegen en een lange opleiding. Pisteurs kunnen na de eerste opleidingsmodule zich verder specialiseren. Denk aan explosieven-specialist of lawinehond begeleider.
Fijne gedachte dat die mensen er zijn, alleen, een vraagje; checken zij ook naast de pistes of daar nog mensen zijn?
Ik heb namelijk in januari een behoorlijk 'shocking’ervaring gehad. Het was op een dag dat het sneeuwde en dus het zicht niet goed was. Maar als de pistes duidelijk genarkeerd zijn met aan twee kanten op zijn minst paaltjes, dan is er niks aan de hand, in principe. Normaal gesproken zijn pistes ook goed gemarkeerd met rode of zwarte paaltjes, maar op 1 piste waar wij waren niet. En omdat het zicht niet goed was ging ik totaal de verkeerde kant op, helemaal van de piste af. Het was ook nog eens een vrij vlakke piste/omgeving, dus ik stond al snel stil in de tiefschnee. Omdat ik nog steeds dacht dat ik op de piste stond heb ik mezelf in de tiefschnee overeind gekrabbeld om vervolgens nog verder af te glijden, steeds verder weg van de piste dus. Een vriend van mij was zelfs nog verder voor mij en was niet meer te zien.
Ik kon niet meer overeind komen en raakte volledig in paniek want ik zag echt niet meer waar ik was, en was helemaal alleen. En stond tot aan mijn bovenbenen in de sneeuw!!
Toen heb ik mijn snowboard uitgedaan, en besloten om terug naar boven te lopen. Maar, je begrijpt; tot je bovenbenen in de sneeuw, sneeuw en wind om je oren, zwaar snowboard in je hand en een hartslag van (leek wel) 200 TOTALE paniek…
Toen dacht ik echt een moment bij mezelf; hoe kan iemand mij hier uit redden? Gelukkig had ik een telefoon bij me, en wist ik dat ik natuurlijk wel 112 kon bellen, maar toch is het angstaanjagend! Ik vraag me dus af terug naar bovenstaand verhaal; hoe weten de pisteurs of er niet iemand naast de piste is beland die GEEN gsm bij zich heeft?
Alleen al bij de gedachte daaraan krijg ik weer het shock gevoel wat ik toen die dag ervaren heb.
Maar goed, ik zag op den duur op de piste ver bij mij vandaan iemand skieen en heb om hulp geroepen. Een ontzettend fijne man is op zijn skies naar mij toe 'gelopen’op de sneeuw (met skies aan zak je er niet steeds opnieuw tot je benen in)En ik kon over zijn spoor terug krabbelen naar de piste. Die vriend van mij zag dat dat dus lukte op skies en die heeft datzelfde gedaan; stap voor stap omhoog gelopen… Allemaal goed gekomen dus.
Dus, ik had ook nog eens het geluk dat de piste hemelsbreed niet heel ver bij me vandaan was, en dat iemand naar mij toe kon komen. Maar zonder die het 'pad’van die man was ik er op eigen kracht niet uitgekomen. Loodzwaar, terwijl dat ik een ontzettend goede conditie heb.
Dus, hoe wordt iemand toch gered die misschien veel verder van de ‘bewoonde’ wereld vandaan is, en geen gsm heeft?
Ik ben erg benieuwd naar het antwoord op deze vragen.
Het is een heel verhaal wat ik verteld heb, maar ik was erna dan ook echt in shock, en zal dit gevoel nooit meer vergeten.
Ik hoor het graag van jullie…
Groeten, Marleen Corbey
Beste Marleen,
Je ervaring die je beschrijft gebeurt elk jaar bij vele onfortuinlijke wintersporters. Bij jouw gebeurde het per ongeluk, maar vele skiërs proberen zonder kennis off-piste terrein in te gaan, soms met dezelfde gevolgen.
Het antwoord op je vraag is minder geruststellend dan je wellicht hoopt. Pisteurs kunnen simpelweg niet alle hellingen en off piste hellingen in en om een skigebied controleren. Het is ten erste onbegonnen werk, en vaak, in gevaarlijke condities te gevaarlijk.
Ondanks dat alles in een skigebied zo ‘makkelijk’ mogelijk wordt gemaakt blijft wintersporten spelen in de bergen, en bergen zijn 's winters verraderlijk.
Ski dus altijd met een GSM, in skigebieden is er meestal ontvangst. En een klein hoofdlampje of zaklantaartje kan ook geen kwaad in je jaszak, verder is een aluminium reddingsdeken ook een goed idee. Deze isolerende dekens kunnen in een ernstigere situatie je leven redden.
En lees ook mijn slecht weer ski tips eens door (https://www.wintersport.nl/weblog/757/ski%EBn_met_slecht_wee…). En bovenal wees vooral met slecht weer voorzichtig.
Veel wintersport plezier!
Rogier
Hoi Rogier,
bedankt voor je reactie en je tips. Maar zoals je weet was het voor mij per ongeluk, en zal ik in principe geen materiaal mee te hoeven nemen voor als je weer ergens vast zit. Ik heb inderdaad wel altijd een gsm bij me.
Je schrijft dat dit ieder jaar vele wintersporters overkomt, en inderdaad, ook mensen die het expres opzoeken.
Als mensen echt niet meer wegkomen worden zij dan met een helikopter gered ofzo? En als het zo slecht weer is als wat ik toen had? Dan kunnen helikopters toch niet vliegen?
Ik ben toch nog steeds ook erg benieuwd naar deze antwoorden, aangezien wij na deze ervaring in onze groep er best wat over gesproken hebben. Niemand wist eigenlijk hoe iemand gered kan worden met slecht weer die off piste is geraakt.
Alleen al het idee eraan shockt mij weer…!
Ik zie je antwoord wel tegemoet,
Groeten Marleen
Hoi Marleen,
Heel vaak kunnen pisteurs je nog al skiënd of met snowmobielen redden. Want, inderdaad met slecht weer kunnen helikopters niet vliegen. Het is dus altijd goed om te weten op welke piste je als laatst bevond en waar je ongeveer bent ten opzichte van de piste (links, rechts).
Als je met goed weer verdwaald bent zetten pisteurs nog wel eens helikopters in en soms zelfs lawinehonden.
Maar ondanks het hartstikke goede werk van pisteurs brengen elk jaar enkele skiërs nachten door in off-piste terrein. Vaak lopen deze verhalen gelukkig relatief goed af.
Wat ik hierboven al schreef, ondanks dat skigebieden heel erg gebruiksvriendelijk zijn blijft het spelen in de bergen. En bergen zijn, net als bijvoorbeeld de zee, gevaarlijk.
Groet Rogier