Taalbarrière

dingen zoals remmen, links en rechts, wachten, pauze etc

Maar gewoon met het groepje mee laten doen is vaak wel voldoende. Ze zien wel wat er gebeurd en doen vaak degene voor hun na. Mijn zoontje heb ik hier eigenlijk ook nooit over gehoord. Behalve dan dat ie dacht dat de zwitserse juf ‘gutgemacht’ heette. Duidelijk geen idee wat ze dus zei en hier zullen we nog vaak om lachen. Woorden zoals bremsen kent hij inmiddels wel na al die lessen.

Het belangrijkste dat hij moet weten is dat hij pipi moet zeggen als hij moet plassen. Voor de rest is het allemaal geen probleem en leren ze alles door te kopieren.

Afgelopen februari is mijn zoontje van 5 voor het eerst op skiles gegaan in Morzine, Frankrijk.
Een engels sprekende skileraar met verder ook alleen maar Engelse kinderen. Was geen enkel probleem. Hij leerde van het nadoen van de leraar. Wel hield de leraar wat rekening met hem door samen in de stoeltjeslift te gaan bijv.
Dat mijn zoontje de gesprekken niet kon volgen vond hij niet zo’n probleem volgens mij. Hij was maar al te trots met het behaalde diploma en medaille.

Wij hebben expres gekozen voor een internationale skischool en niet de ESF, juist door de goed engels sprekende leraren en de wat kleinschaligere opzet.

Mijn ervaring leert dat het geen probleem is.

Franse leraren hebben allemaal een hele lange en goede opleiding gevolgd en ze zijn allemaal echt goed ook met buitenlandse kinderen. Met natuurlijk uitzonderingen maar dat geld voor alles toch?

Verder: ga vooral NIET mee. Laat de professionals hun werk doen.

En het verschil tussen ESI en ESF is vooral heel veel marketing. Per skigebied is het namelijk enorm verschillend dus je kunt niet zeggen dat de ene beter is dan de andere. Ook is er absoluut geen verschil in het spreken van talen, net als dat het verschil in goepsgrootte in de praktijk er eigenlijk niet is (en wederom weer gebied afhankelijk).

Ik heb een heel artikel geschreven over de taalbarriere:
https://www.wintersport.nl/weblog/bericht/479823/taalbarrier…

super ervaringen hier met ESF, ik denk bij elkaar een week of 10-14. dochter verstond er geen zak van, maar het skien was top en ze kwam iedere dag met een lach benden, nog verreweg het belangrijkste wat mij betreft.

Vroeger had ik ( jaren 80 ) de grootste lol in de klas en daarvoor op de mini club . Verstond er niets van maar had wel naar mijn zin . De Franse leraren hadden er meer moeite mee met een anderstalig kind . Ik mocht dan in begin niet alleen de stoeltjes lift in omdat ze dachten dat ik het niet begreep .
Dus meteen deze insteek hadden we de oudste met 13 maanden naar de mini club gegaan . Dit ging redelijk . Bij 3 jaar kwamen we er achter waarom hij het echt niet leuk vond . Hij ging 3 uurtjes per dag . Hij gaf aan dat hij ze verstond en wilde weten wat ze zeiden . Tja dat kan ook natuurlijk .
We zijn toen op zoek gegaan naar skischool in Frankrijk waar ze ook Nederlandse sprekende leraren hadden .
Zijn toen uitgekomen bij prosneige in valt Thorens en les menuires . Ze spreken niet allemaal perfect nederland . Maar iets duidelijk maken en uitleggen gaat prima . Hij was 5 toen hij begon met lessen en heeft tot nu toe erg naar zijn zin . Dit jaar is hij begonnen met snowboard les . Door een gelukje kreeg hij privé les bijna de hele week , geen nl sprekende leraren . Maar nu met 11 vindt hij wel heel leuk dat iemand anders een andere taal spreekt.
En de jongste groeit gewoon mee met deze skischool .

Dus je kan er niet standaard vanuit gaan dat elk kind hier makkelijk mee omgaat . Ben ik achter gekomen .
Wat ook helpt is om al in Nederland les te nemen en dan op zelfde niveau in de sneeuw in te delen . Kunnen ze makkelijk mee komen en is taal misschien nog iets minder een ding .

Het is per kind verschillend, de eerste keer hadden ze een Oostenrijkse (superlief) juf, toch vonden ze dit lastig. het was spannend, het leeftijdsverschil in de klas hoog,( restjesklasje) hierdoor ontstonden toch wat toestandjes. Het enthousiasme was niet heel duidelijk aanwezig na deze vakantie, de keer daarna bij een Nederlandse juf. en daar hebben ze toch echt meer van opgestoken, mede omdat ze haar uitleg gewoon konden verstaan, waardoor ze meer op hun gemak waren. Deze vakantie waren ze niet meer van de piste af te krijgen. De keren daarna maakte het niet meer uit, werden ze ook ouder en vonden ze het zelfs leuk een local, die alle paadjes kende.

conclusie, ga van je eigen kinderen uit en niet van mensen die verhalen vertellen over hun kinderen.