Might as well face it your addicted to snow, oftewel: the January files

Lekker verslagje weer hoor 👍

Geweldig weer!

Dank weer. Leuk om naar uit te kijken jouw verslagen. Mooie voorpret!

Leuk verslag!

Leuk verslag hoor. 👍
Maar doe ff normaal, 137km/u…, tjemig zeg! 😁

Leuk verslag hoor. 👍
Maar doe ff normaal, 137km/u…, tjemig zeg! 😁

maik100 op 15 jan 2023 10:18

Het is net als met autorijden. Om hard rechtuit te gaan heb je geen kunde nodig, maar moet het een beetje aan verstand ontbreken.

Ik ben dan ook al enige jaren gestopt met dat soort metingen. ;)

Waar de dag van gisteren buitengewoon was, hield het vandaag niet echt over. Het was weer net wat warmer, dus de pistes zachter en het was grijs ende grauw. Even leek de zon nog een poging te willen wagen om door te breken, maar een halfslachtige poging van 30 minuten en hij gaf het op.

Ik had een mooi plan deze ochtend. De afdaling timen bij de eerste afdaling. Dan kom je waarschijnlijk niemand tegen. Echter, roet in het eten: Waar gisteren een slalomwedstrijd was, werd nu aan de andere zijde van de berg (net de piste die de kortste route biedt) getraind. En overigens, bij de Masarè Hütte was vandaag ook weer een wedstrijd, maar dan voor de kleintjes. Heel veel kleintjes…

Hoe dan ook, getimed, maar met de omweg en daardoor ook nog veel minder snelheid meenemend naar de dalafdeling maar nipt beter dan gisteren (5:50 om 5:53) toen er ook andere mensen wenste te skiën op de dalafdaling. Overigens was de sneeuw ook minder snel vandaag.

Voor wat betreft het uitwaaien op de piste heb ik dezelfde route genomen als gisteren, dus maar niet herhalen.

In plaats daarvan wat meer inside info over het gebied Carezza, wellicht leuk om te lezen voor mensen die het niet kennen (en misschien ook wel voor mensen die het wel kennen). Carezza is namelijk een klein gebied en daarmee wordt het vaak terzijde geschoven. En ik denk ten onrechte. Ja, het is sowieso een geweldig gebied voor gezinnen. Maar daarmee doe je het gebied tekort. Het heeft echt leuke pistes, het is flink gemoderniseerd, veel goede eettentjes en nog altijd is het rustig.

Vanwege het minder ruime aantal kilometers ontkom je niet aan herhaling, maar eerlijk gezegd ontkom ik daar in geen enkel gebied aan in DS, op de vier aaneengesloten gebieden rondom de Sella Ronda na dan.

Carezza heeft 3 bergtoppen om vanaf te glijden, Laurin, de Golfbaan (Paolina lift) en de Pra di Tori (WC piste snowboard, overigens dit jaar gewonnen door een Nederlandse).

Laurin is mijn favoriet. Je kan van hieruit een lange afdaling maken die zwart begint, rood midden en de dalafdaling is duidelijk blauw, maar is wel heel sfeervol door de bossen.

Kwa lengte is het totaal niet eens zoveel minder dan La Longia. En je kan 3 verschillende routes nemen. Waardoor het alweer meevalt met de herhaling. En je hebt hier ook de modernste cabineliften. Die gelukkig geen stoelverwarming hebben (wie dat ooit een goed idee vond voor cabineliften is niet helemaal lekker).

De pisteindeling is hier de afgelopen decennia nog wel eens veranderd, met name in het zwarte deel. Waar je eerst nog beiden snel weer bij elkaar kwam. Later moest je bij de rechter variant via een bospad terugkeren (wel heel leuk). En sinds er een kinderland is in die hoek is het zoals het nu is.

Ook is er nog een doorsteek gemaakt naar de Tschein. Waardoor je eigenlijk nog een vierde optie hebt vanuit de top, maar die komt dan uit bij de Moseralm.

Over de Tschein gesproken: die lift is sinds kort verlengd, waardoor je weer een sleeplift minder nodig hebt. Ik vond dat een beetje dommig om dat niet direct zo te maken, maar inmiddels weet ik waarom. Vroeger had je aan het einde van de Moseralm Baby sleeplift nog een tweede sleeplift omhoog en moest je via die piste naar de oude 4-zits Tschein lift. De bedoeling was om die piste weer in ere te herstellen met een lift die beide sleepliften had moeten vervangen.

Nou ja, lang verhaal kort: milieubeweging, streep erdoor.

De Tschein piste zelf is grotendeels redelijk vlak, ideaal voor beginners. En heel breed, al is dat nu vooral gebruikt om er schansen in te maken en ijshutten waar je onderdoor kan skiën. Met goede wil zou je het een snowpark kunnen noemen, maar daar is het eigenlijk weer niet uitdagend genoeg voor. Overigens, ooit was de bedoeling dat het zwarte deel van Laurin geheel snowpark zou worden. Gelukkig is dat niet doorgegaan.

De andere kant op heb je de laatste sleeplift. De Franzin. Die zou rond deze tijd vervangen moeten zijn, maar in 2018 is deze stuk gegaan en heeft men de levensduur maar even 10 jaar opgerekt. Dus dat gaat nog ongeveer 5 jaar duren. Op dat moment gaat de lift ook door helemaal tot bovenaan de Masarè (niet te verwarren met de Rosengarten, hij komt dus echt waar in het verleden de laatste sleeplift stopte, naast het Paolina eindstation dus.

Dat haalt dan ook meteen wat druk weg bij Paolina, want die lift is eigenlijk de enige lift in het gebied waar het wel eens stokt. Niet zo gek, omdat je voorheen dus vanaf de Franzin de volgende sleeplift nam tot bovenaan de Rosengarten. En (lang, lang geleden…) daarna nog een sleeplift als je wilde.

Nu gaat dat dus allemaal tot de nieuwe lift er is via Paolina.

Deze berg is waar in de zomer ook wordt gesport en wel golf. Je skiet daar dus op een golfbaan. Mocht je je ooit afvragen waarom er een golfbar is (sinds de Christomannos piste gesloten is niet meer in de winter open) en de sleepliften voor de oefenpiste Golf heten, net als de oefenpiste trouwens, daarom.

Vanaf hier heb je twee opties, maar je kan daar ook nog wat variaties in maken. Halverwege de piste heb je een kom in de piste die zeker voor beginners wel erg leuk is, want op die manier rem je natuurlijk af om een bocht te maken. Ook snowboarders maken graag hier gebruik van. Niet dat er veel snowboarders zijn in het gebied.

Via een cabinelift kom je in het deel waar de WC afdaling zich bevindt. Niets mis mee. Zwarte en rode variant. Te kort om er erg lang te blijven hangen. Maar als het druk is op de golfbaan is het raadzaam om hier naartoe uit te wijken.

Beste aan dit deel: de hennenstal.

Het dorp wat erbij hoort is overigens ook heel erg leuk. Je zit er goedkoper dan in Obereggen en het is een echt dorp, waar Obereggen een verzameling hotels (en Sport Monny, wat een best goed gekozen naam is, al hebben ze de duurste merken er inmiddels uitgegooid) is. Daarnaast heb je een geweldig adres voor onderhoud daar, gerund door een voormalig net niet absolute top skister, schoonzus van de Mölggjes overigens.

Kortom, meer dan het bezoek waard.

Ik ben wel bevooroordeeld, maar toch.

Inmiddels ben ik verhuisd naar Moena. De komende dagen staan Alpe Lusia, San Pellegrino en Alleghe op het programma. En sneeuw. Dat is dan weer wat minder (vind ik).

Nog een laatste foto van Carezza:

Doe je Civetta vanuit Moena? Civetta staat nog op mijn bucketlist maar is een beetje een uithoek en daarmee wat lastig te combineren…

Doe je Civetta vanuit Moena? Civetta staat nog op mijn bucketlist maar is een beetje een uithoek en daarmee wat lastig te combineren…

Roy83 op 15 jan 2023 21:00

Op mijn reis naar Cortina stop ik in Alleghe. ;)

Is iets van 45 min rijden. En na het skiën een klein uurtje.

Ah kijk :). Maar da’s best te doen dus…misschien volgend jaar ook maar eens 2 weken, 1 weekje Moena en 1 weekje Bruneck oid, dan is er mooi veel te combineren.

En herkenbaar dat je zo enthousiast bent over Carezza, vond het zelf ook fijn daar.

Gaat leuk worden DSvier. Vandaag was 't relatief druk in Civetta, nergens echt moeten aanschuiven maar over het hele gebied waren 4 pistes afgesloten voor wedstrijden. Wij waren er met de skiclub met 3 bussen. Mijn ski maat uit de vlakte maakte de fijne (1 van 2, nr 2 volgt nog hieronder) opmerking dat hij 5 verschillende skiclubs zag uit de kant v Feltre, maar dat ie precies nog niet had gehoord van een WC winnaar uit Feltre… dan moeten ze toch iets fout doen met die jochies ;-)

Vriendin was aan 't helpen bij een wedstrijd op de Col Fioret (eerste stuk tot Fertazza afgezet), dus heen en weer geskied met mijn maat door het gebied. Op de middag waren een paar verbindings pistes al redelijk kapot geskied, dus wij richting Pecol en de leuke rode en zwarte pistes aan de achterkant van crep di pecol (wij noemen het col McBeppi naar de hamburgertent op de top). Dan de 2de leuke opmerking van mijn maat… hij wou off piste tss de bomen door skieen tussen de zwarte en rode piste in, en ik zei 'm dat ik dat niet zag zitten want te steil voor mijn off piste ervaring, waarna hij zei “you ski good or you eat wood” ;-)

We waren er ook afgelopen donderdag en toen waren er “quattro gatti” (bijna niemand). Dus enjoy!

Volgens mij was het gisteren overal wat drukker dan gemiddeld.

Dag 5

Alpe Lusia

Een nieuwe dag, een nieuwe locatie en derhalve ook een nieuw gebied. Alpe Lusia. Echt een gebiedje voor een dagje met een paar leuke pistes, maar mij trekt het te weinig om er meerdere dagen te spenderen. Voor beginners is echter het stuk aan de zijde van Bellamonte een Walhalla. Lange diepblauwe pistes met een comfortabele cabinebaan erbij.

Het gebied is ook te bezoeken vanuit het gebied Obereggen/Pampeago/Predazzo. Als je bij Predazzo naar beneden gaat kun je de bus pakken en word je bij Bellamonte afgezet. Het gebied is zo klein dat je dan ook wel alles gedaan kan hebben voordat je terugkeert naar Predazzo.

Het had gesneeuwd, dus ik was zeer prettig verrast dat men corduroy voor wist te schotelen. Tenminste, daar waar ik ben geweest. En ok, de zwarte naar het dalstation had alleen maar een corduroy baan, maar toch: netjes.

En het weer was, in den beginne in ieder geval, ook mooi:

Kortom, niets te klagen.

Een tip: parkeer niet bij de eerste parkeerplaats vanuit Moena, maar de iets hoger gelegen parkeerplaats als je net onder de cabinebaan door bent gereden. Als je vroeg genoeg bent heb je dan vanuit je auto ski in - ski out.

En dat had ik dan ook.

Alpe Lusia heeft 4 zwarte pistes, waarvan 1 heel erg kort. 1 die meer rood dan zwart is en twee die echt de moeite waard zijn. Daarvan is degene de 5 (Piavac) mijn favoriet. Niet heel erg lang, maar een heerlijke piste om hard vanaf te duiken. Je komt dan uit bij een stoeltje en kan niet door naar het dal, omdat je eindigt in een kom. Van de andere kant komen degenen die de zwarte naar het dal liever overslaan. En hier eindigt ook een andere rode piste. Desondanks is het er doorgaans niet al te druk.

Eerst hier maar eens een paar keer vanaf gegaan en daarna door naar het dal. Bovenin kun je dan kiezen tussen rode en blauwe pistes en een klein stukkie zwart. Meerdere varianten mogelijk dus. Het deel naar het dal is zoals gezegd alleen maar zwart. In de ochtend heb ik mij hier vermaakt, om in de middag de doorsteek naar de andere kant te maken. Dan moet je een aardig eind over een vlak stuk, dus dat probeer je niet te vaak te doen.

De Piavac heeft bovenaan een waarschuwing dat deze alleen voor experts is. En toch zie je dan iemand al klungelen op het eerste vlakke deel die met moeite een rode piste af kan komen. Zelfvertrouwen is goed, zelfoverschatting kun je beter thuislaten. Ik heb geen banaan gezien, dus het is deze keer goed afgelopen.

Aan de andere kant heb je meerdere rode pistes en een zwarte. Daar heb ik mij vooral op gericht.

Ik ben dit keer ook niet helemaal naar de andere zijde gegaan. De zwarte pistes waren rustig, de rode pistes een stuk meer bezet. En de blauwe pistes gaan weliswaar over een mooi stuk, maar ook al omdat het weer was omgeslagen heb ik het gelaten voor wat het is.

Rond een uur of een begon het zachtjes te sneeuwen, de zon verdween en hoe harder het sneeuwde hoe slechter het zicht werd.

Echter, ieder nadeel heb zijn voordeel: het duurde niet lang of het werd erg rustig op de pistes. Het plan was tot het einde hier in dit deel te skiën. Even kijken wanneer de lift sluit (16.30) en dan tot aan de laatste lift (van daaruit kun je weer geheel terug naar het begin skiën.

Echter, toen ik om 16.18 weer bij de lift stond was deze gesloten… In het voorbijgaan gekeken en niet gezien dat bij 16.30u stond dat de piste werd gecontroleerd en de lift tot 16.15u open was.

Na enige smeekbede mocht ik alsnog mee gelukkig en bovenaan was ik geheel alleen. Iets verderop maar wat foto’s gemaakt en ik zag ook al wat Pistenbullies uit hun holen tevoorschijn komen.

En dan bij terugkomst het voordeel van een Tesla… Bovenop de berg de opdracht ontdooien geven en je hoeft alleen nog maar de koplampen te ontdoen van sneeuw. En het is lekker warm in de auto.

Al met al een betere dag dan ik had verwacht.

Morgen schijnt er meer sneeuw te gaan vallen en het ook al veel vroeger te beginnen. We gaan het meemaken. En wel op Passo San Pellegrino.

@DSVier, mijn favoriet gebied voor wanneer we op weg zijn met onze 4 jarige. Zoals je zei de blauwe pistes super breed en makkelijk, plus een kabine lift (ipv stoeltjes) aan die kant, wat het ook weer wat minder stress geeft met een kleintje. Onderaan de blauwe (Castelir) is een kinder park, met “magic carpet”, een speeltuin en ook een babysit.

Vind de paar rodes aan die kant (castelir/bellamonte) ook niet slecht hoor, golvend, makkelijk, echte race banen (als het niet te druk is). De parkeerplaats waar jou tesla stond is Ronchi. Vind de dalafdaling (zwart) ook een erg lekkere, en er moest bij mij een glimlach af toen ik jou beschrijving las van de zwarte Piavac.

Als we de zetellift naar boven nemen, is 't voor ons altijd een weddeschap om te kijken hoeveel skieers op de eerste muur onderuit gaan. Zeker iets later in 't seizoen blijft die altijd ijzig (noordkant, geen zon), dan krijgt hij echt harakiri alures (ook al is die muur niet zo lang)… dat in combo met de toegang die echt super makkelijk is (maar eenmaal je aan de muur komt is het te voet wel een hele klim terug mocht je knikkende knieen krijgen) geeft af en toe wel taferelen.

Vorig jaar een skileraar een erg verkeerde niveau inschatting zien maken op die piste. Klasje volwassenen van gemiddeld niveau, komen aan op de muur… leraar legt de aandachtspunten nog eens uit en skiet dan vlot naar beneden tot na de 1ste en 2de muur. Nr 1 van de klas raapt zijn moed bij elkaar maakt 1 bocht en schuift onderuit waarna hij vlot de eerste muur afdwarrelt. Nr 2 probeert het ook en na 2 bochten hetzelfde resultaat, waarna de rest van de klas vlot de ski’s uit deden en begonnen aan de terugtocht naar boven. (gehoord van iemand die in die klas zat).

Blijft een klein maar mooi gebied met 2 gezichten (super makkelijke cruisers aan de ene kant, en wat pittiger spul aan de andere kant).

Niets gegeten vandaag? Bij Baita La Morea bijvoorbeeld?

Niets gegeten vandaag? Bij Baita La Morea bijvoorbeeld?

Matthieu op 16 jan 2023 23:04

Nee. Ik had veel ontbeten, dus pas laat honger. En het zat bomvol. Geen alternatief gezocht. Ik had genoeg eten op zak.

Btw: waarom vergeet ik iedere keer dat ze bij Passo San Pellegrino van uitslapen houden?

Dag 6

San Pellegrino.

Iedereen heeft er wel van gehoord. San Pellegrino wordt wereldwijd verkocht en eerlijk is eerlijk: het is prima binnen te houden. Echter, San Pellegrino Terme (waar het water gewonnen wordt) ligt niet in de Dolomieten, maar bij Bergamo en dus heeft Passo San Pellegrino ook niets met het water te maken.

Na dit al dan niet interessante weetje over naar de orde van de dag. Ik was ruim op tijd bij de grote gondel, omdat ik vergeten was dat deze officieel pas om 9 uur opent. Gelukkig vertrekt hij doorgaans al een kwartier te vroeg, dus het was te overzien. En bovendien bij het tentje beneden was het uitzicht vandaag magnifiek! Ik zou er bijna koffie voor zijn gaan drinken.

Begonnen met de zwarte afdaling terug naar de gondel, maar al snel ben je het wachten op de gondel beu en dan maar snel door naar de andere kant van het gebied, Falcade. Ook hier is een zwarte afdaling, maar eerlijk gezegd is het geen vergelijk. Die bij de pas is echt zwart (en wordt ook gebruikt door het Italiaanse team voor trainingen), bij Falcade is het een moeilijkheidsgraad die lager ligt dan menig rode piste.

Maar, hij is wel leuk.

Daar aangekomen begon het al snel te sneeuwen, reden voor mij om daar lang rond te hangen. Als het sneeuwt is een gondel toch wel lekker. Even alles weer droogmaken…

In het hotel waar ik zit is de voertaal heel eentonig Italiaans. Ik ben de enige niet Italiaan in het hotel. Echter, Moena is een dorp wat veel Polen aantrekt en dat geldt voor de omgeving ook. In de lift gisteren en vandaag was denk ik 10% Italiaans en 90% Pools. Buiten mij dan natuurlijk.

Op deze afdaling komt ook een van de meest sfeervolle pistes van de Dolomieten uit, de 20, die na een eerste stuk waarbij je een paar keer ook omhoog moet klimmen door het bos gaat. Hier is dan ook altijd mooi te zien of deze piste open is. En… nee.

Overigens waren er wel meer pistes nog niet open, waaronder een ook hele leuke tussen de rotsen door.

Hoe dan ook, met steeds meer sneeuw leek het mij het beste om een late lunch te gaan doen en daarna dode koe bij Baita Dies Bis. In de hoop dat dan er weer plek is om te zitten.

Bij Baita Dies Bis aangekomen bleek het erg rustig te zijn. Heel erg rustig… Dies gesloten.

Dus dan maar een alternatief zoeken. De eettent onderaan de piste was ook gesloten (sowieso had het daar wat weg van een ghost town) en dus zat er niets op dan verder te gaan. Ook de volgende eetgelegenheid leek in eerder geval op afstand gesloten en ligt te ver van de route om het te bekijken.

Echter, bovenaan de grote gondel is een nieuwe eettent, InAlto Alfio Ghezzi Dolomites. Mooie tent, met in theorie prachtig uitzicht…

En dode koe.

Prima dode koe overigens. De teleurstelling was snel weer gezakt. Prijs kwaliteit bij Dies Bis is wel beter trouwens. Tenminste de dode koe was daar altijd erg goedkoop.

Tussendoor een raadplaat: van welk onderdeel van mijn ski uitrusting is dit een close-up?

Na de lunch was het eerste plan om naar het deel aan de overkant van de weg te gaan, maar omdat hier een lift met overkapping was en het maar niet ophield met sneeuwen, gekozen om hier te blijven.

Het was echt extreem rustig aan deze kant en ik had de piste zo goed als voor mijzelf.

Als slot gekozen voor de rode afdaling die wat later begint (en met een omweg gaat, maar daardoor ook door een mooi gebied). Daar nog wat foto’s. Het hield niet over met het weer. Sterker nog, bovenaan zag je op het eind weer heel erg weinig.

Terug bij de auto bleek dat ik de hoeveelheid sneeuw had onderschat. Ik had het ontdooien eerder moeten laten beginnen.

Op de motorkap lag 8 cm sneeuw. En dat terwijl 1 cm voorspeld was door weeronline.

Eerlijk gezegd ben ik wel weer toe aan een zonnige dag.

Maar het zou zo maar eens een herhaling kunnen worden morgen. Weertechnisch dan, want morgen zit ik, deo volente, in Civetta.

Ook populair bij Polen trouwens. Het zal dus wel minder rustig zijn.

Ook een fijn gebied. Mooie uitzichten op de pieken bij San Martino vanaf de Falcade kant.
Als het weer het toe laat dan zeker…

De raadplaat laat ik aan een ander vandaag.
Ik heb namelijk geen idee.

@Dsvier : ik laat de kans niet liggen om nog eens de poep van Sophia Goggia te posten (heb ik hier al wel eens gedaan denk ik). Die traint regelmatig op “La Volata”, de zwarte die van de top v Col Margherita naar de pas loopt.

Vind ik ook een erg lekkere piste, maar je hebt gelijk om daar dan telkens de kabine lift voor te pakken… pff. Grappig is dat dit een relatief recente piste is, daarvoor waren er alleen maar 2 rode. 1 van die 2 rodes heeft een gedeelte dat een stuk steiler en smaller is dan de zwarte Volata. Ik geef meestal aan gemiddelde skiers het advies om gewoon de zwarte te pakken, breed, en niet super steil.

Het zicht van 't restaurant (idd pas een dik jaar open) op de pale san martino als 't (relatief) goed weer is.

De 20 die jij noemt is een dingetje. Ik kom erg regelmatig in dit gebied (is voor mij een uurtje rijden) en ik heb letterlijk nog maar 1 x in de afgelopen 5 jaar de “amorati” piste open gezien. De falcade afdaling vind ik zelf erg leuk, maar in de namiddag durft ie wel kapot geskied te worden en is ie echt niet meer beginners/gemiddel niveau vriendelijk want toch op punten redelijk smal.

Veel plezier in Civetta morgen. Vind het spijtig dat ik deze week in Parijs zit voor 't werk, anders had ik gerust een snipperdag genomen om eens een dag samen te skieen.

Volgens mij heb ik de 20 3 jaar geleden gedaan (het jaar daarna was alles dicht en weer een jaar daarna teveel gedoe voor mij) en in ieder geval ook het jaar daarvoor of 2 jaar daarvoor. Dus ik heb wellicht wat geluk gehad.

Maar het is een bonus als hij open is en dat is zeker niet ieder jaar zo.

Weet jij trouwens of de dalafdaling naar Moena nog steeds dicht is vanwege de harde woei destijds, of dat deze dicht was vanwege te weinig sneeuw?

Mooie foto Asterino!
Deze was van vorig jaar maart. Net voordat het saharazand kwam aanwaaien.

Volgens mij heb ik de 20 3 jaar geleden gedaan (het jaar daarna was alles dicht en weer een jaar daarna teveel gedoe voor mij) en in ieder geval ook het jaar daarvoor of 2 jaar daarvoor. Dus ik heb wellicht wat geluk gehad.

Maar het is een bonus als hij open is en dat is zeker niet ieder jaar zo.

Weet jij trouwens of de dalafdaling naar Moena nog steeds dicht is vanwege de harde woei destijds, of dat deze dicht was vanwege te weinig sneeuw?

DSvier op 18 jan 2023 09:07

Goh DSvier, nee weet ik eigenlijk niet. Ken de piste wel maar nooit genomen omdat wij altijd met de auto daar zijn (vanuit Feltre) en dus parkeren in Ronchi of aan de andere (Castelir/Bellamonte) kant.

Tussendoor een raadplaat: van welk onderdeel van mijn ski uitrusting is dit een close-up?

Je handschoen?

Tussendoor een raadplaat: van welk onderdeel van mijn ski uitrusting is dit een close-up?

Je handschoen?

AnthonSki op 18 jan 2023 11:53

Correct!

Dag 7

Civetta

Civetta ligt een beetje in een uithoek, dus het ontbijt zo snel mogelijk naar binnen gepropt en om 7.45 in de auto gesprongen. Aldus de Bep zou ik om 8.40u aankomen. Ondanks de zeer gladde wegen en het vele glijwerk kwam ik om 8.27u de parkeerplaats opgereden.

Uiteraard daardoor de eerste lift gemist. Dan maar sneller ontbijten.

De pistes lagen er prima bij, het weer was overwegend bewolkt en deels zelfs mist. En een heel klein beetje sneeuw.

Het stuk bij Alleghe heeft, naast een mooie dalafdaling een paar leuke pistes. Van de drie (ooit 4…) terug naar de tweede lift naar boven zijn er twee bij mij favoriet en daarvan was er 1 gesloten wegens training.

Hoe dan ook: zo zag het er in de ochtend op zijn best uit.

In dit stuk heb ik mij langere tijd vermaakt en toen richting Pescul. De piste Bait is erg leuk en deze was vandaag opvallend hard. Prima, maar zo enorm anders dan alle andere pistes, dat het heel erg opviel.

Hier actief geweest tot ik honger had en bij La Ciasela naar binnen gedoken.

Niet bijzonder, wel snel. 20 minuten later stond ik alweer buiten.

Toen was het tijd om naar Val di Zoldo te gaan.

De weg ernaar toe is veel vlak en lang. Wel mooie omgeving.

In dat gebied aangekomen eerst de zwarte bij de verlichte piste meermaals gedaan.

Vervolgens door naar de piste in het achtergebied,

Daarna weer terug richting Alleghe. Daarvoor moet je eerst een liftje uit het jaar kruik pakken.

Toch heeft dat wel iets, die absolute stilte, met op de achtergrond lichtjes het brommen van de motor en dan af en toe de stoeltjes over de wielen.

De tweede lift is ook sloom en koud. Er liggen hele mooie pistes naast en altijd weer die twijfel vanwege de lift. Dit keer niet gedaan, bovenaan was het mistig.

Terug bij Alleghe weer in het ritme.

Onderstaande foto heb ik gemaakt op wat ik dacht dat de op een na laatste afdaling zou zijn:

En maar goed dat ik dat niet pas op de laatste afdaling wilde doen, want de lift ging 5 minuten te vroeg dicht. Geen uitleg: opbokken.

De onderste lift is nog een half uur langer open, dus niet teveel misbaar gemaakt. Echter, helaas… die ging zelfs een half uur te vroeg dicht. Ook hier dezelfde asociale reactie op mijn vraag naar het waarom.

Kennelijk ontbreekt het besef dat je daar een betalende klant bent.

Betalen bij de parkeerautomaat ging ook weer heerlijk Italiaans: pasbetaling stuk. Briefgeld wilde hij niet. En puur toeval dat ik muntgeld bij had. Anders heb je gewoon een probleem.

Onderweg naar Cortina even gestopt bij 5 torri (Fedare kant) voor dit:

In Cortina aangekomen opgefrist en vervolgens de auto aan de snellader. Onderwijl even bij Louis Vuitton gestopt om iets op te pikken waarvan er nog maar 2 waren en stomtoevallig 1 daarvan in Cortina. Aldaar zag ik deze ski’s.

Handgemaakt, wat je kan zien. Geen koopje. Wel bijzonder.

Vervolgens aan de overkant dode koe gegeten. En toen die binnenboord was, was de auto alweer op een haar na gevuld.

Morgen Cortina!

Mooie foto’s, prachtig gebied!
Cortina is ook zo fijn. Veel plezier alvast.

Toch heeft dat wel iets, die absolute stilte, met op de achtergrond lichtjes het brommen van de motor en dan af en toe de stoeltjes over de wielen.

De tweede lift is ook sloom en koud.

Oooooh, de heerlijkheid van zo’n oude, trage stoeltjeslift in de stille natuur! Mocht ik zittend kunnen slapen zou ik er lekker een dutje in doen en een paar rondjes blijven zitten! Dat gebrom, dat getikkel over de wieltjes en het geschommel. Heerlijk!

nderwijl even bij Louis Vuitton gestopt om iets op te pikken waarvan er nog maar 2 waren en stomtoevallig 1 daarvan in Cortina. § DSvier op 18 jan 2023 22:32

In Istanboel of Bangkok hebben ze er wel meer voorraad van hoor. :-D

Dag 8

Cortina d’Ampezzo

Zonder meer het meest bekende ski dorp van Italië. Geniet grote bekendheid vanwege de Olympische spelen in 1956 (en 2026), maar ook vanwege het toch wat poenerige imago. Van een Urus kijk ik hier sowieso niet op (SUV, die zie je wel vaker in skioorden), maar gisteren stond er tegenover mijn hotel een McLaren geparkeerd. En dat is niet alledaags. Vrijwel nergens, maar zeker niet in een skioord.

Behalve in Cortina dus.

Sowieso leeft het dorp nu enorm, want de WC is hier neergestreken. Dat betekent dat er in de avond op een podium deelnemers worden geïnterviewd, sowieso feest in het dorp en dat naast het compleet anders zijn van Cortina. Laten we wel zijn, het is een dorpje met officieel minder dan 6.000 inwoners. Maar toch hebben de gekende grote merken hier winkels. Winkels die in Nederland alleen in Rotterdam en Amsterdam te vinden zijn.

Ik hou ervan. Lekker even door het centrum heen wandelen, waar echt een bijzondere sfeer heerst en kwa levendigheid misschien nog wel groter oogt dan een stad als Bolzano. En dat is ook echt een leuke stad trouwens.

Het begon vandaag met mooi weer.

Wat al snel verdween overigens. Het enige nadeel was wel dat de WC afdaling gesloten was. Die ligt vrij centraal, waardoor je nogal eens de baan moet kruisen en daarvoor hebben ze tunnels. Tijdens de WC leggen ze daar sneeuw in, zodat je er doorheen kan skiën. En dat was vandaag niet het geval bij de onderste tunnel (wel boven). Geen idee waarom, maar irritant was het wel. Temeer omdat je altijd van die druiloren hebt die te vroeg stoppen (waar je omdat het naar beneden loopt en heel smal is mensen met enige vaart aankomen) en daarmee voor iemand die niet zo best kan skiën een lastig tot niet te ontwijken obstakel zijn.

Direct naast de WC afdaling hebben ze een nieuwe piste gemaakt die dit keer wel open was (vorige keer niet), dus die heb ik even meegepakt, alsmede de rode opties daar en daarna naar Ra Valles, waar ik de 41 en 51 gedaan heb, alsmede wat pistes er omheen. Dagafdaling was helaas nog steeds dicht.

Bovenaan de 51:

Rond 10.30u terug naar de Tofane Express om vanuit de lift de training te zien. Na enkele dames langs te hebben zien glijden besloten dat er geen betere dag was om naar 5 Torri te gaan dan vandaag.

Daarvoor is nu een compleet nieuwe gondel aangelegd en die heeft een middelstation. Dus je kan er donder op zeggen dat er nog een hele leuke piste bij gaat komen in 5 Torri.

Wel sneeuwde het bij aankomst en de hoge top rechts waar je doorheen gaat voor de super 8 route was in nevelen gehuld. Derhalve maar de pistes steeds terug naar de enige lift aldaar die niet uit het jaar kruik is. Ook al omdat deze een overkapping heeft, zodat je bij aankomst niet op Yeti lijkt.

Bij Scoiattoli een hapje gegeten en vervolgens gekeken of het iets wilde opklaren en dat wilde het. Een beetje.

Voor mij is de super 8 route altijd heel functioneel geweest. In het verleden stapte ik vaak op bij Lupo Bianco, skiën naar Arabba, daar taxi naar onderaan de kabelbaan Lagazuoi. Dan naar 5 Torri glijden. Daar de bus naar Son dei Prade. Even wat skiën in Cortina. Vervolgens de bus terug (o, wat is die gondel nu fijn!). Bij 5 Torri vervolgens met de Super 8 naar Lagazuoi, daar naar boven, eten bij Scotoni, door naar de paardjes en dan flink gasgeven om tijdig terug te zijn bij Lupo Bianco. Ik kom daarop terug.

Het leuke van de super 8 is het liftje door de rotsen heen (vind ik). Het is wederom een lift uit het jaar kruik en verrekkes koud, zeker vandaag. Maar de bevroren handen leverden de volgende foto’s op:

Zicht was bovenaan suboptimaal en gelijktijdig magnifiek! Het een sloeg op de piste, het ander op de dame die voor mij skiede. Op zeker moment moet je er voorbij, maar toch… ik kreeg het er (bijna) warm van.

Hier was ik haar alweer voorbij:

Reden voor eerdere trip down memory lane is dat ik daardoor domweg bij aankomst bij Col Gallina niet direct de 8 terug nam, maar het stoeltje (traag…), de sleep (trager…), nog een keer de sleep (afslagje gemist…) en daarna bovenaan de sleep wakker werd en direct de 7 teruggenomen en vervolgens de 8.

Ja, gewoontes…

Hoe dan ook, we hebben het overleefd. En na terugkomst was het weer tijd om terug te gaan naar Cortina, waar nog een uurtje over was om nog zoveel mogelijk pistes te doen.

En dat hebben we dan ook maar gedaan.

Geen extra foto’s meer. Koud en toch alleen maar grijs en grauw. Hopelijk morgen beter, want 3 Zinnen heeft ook wel aantrekkelijke vergezichten.