vervelend gevoel skiliften
Hallo iedereen,
Ik ga al mijn hele leven op wintersport.
Ik weet nog vroeger als kind gingen we als gezin naar Saas Grund.
En ik heb nog herinneringen hoe wij, ik als klein kind allemaal samen in de gondel omhooggingen.
Het was altijd een geweldige belevenis. Ik vond dit echt leuk. Zo’n mooi uitzicht en zo’n ritje alsof je in een attractie zat.
Nu spoelen we door naar nu!
Als ik nu in een skilift zit is het heel anders. De liften die wat lager gaan heb ik wat minder moeite mee.
Maar wie is recent nog eens met de Nebelhornbahn gegaan in Obersdorf?
Deze liften gaan zo hoog over het ravijn dat ik echt angst heb… zo’n ongemakkelijk gevoel.
Ik ben dan altijd blij als de lift aangekomen is op het station.
Ik vind dit zo jammer dat ik nu dat zo beleef.
Afgelopen jaar waren we in Kaprun, wie kent daar die gondels die helemaal naar boven gaan.
Iets met Jetbahn 4 ofzo was dat…
Die ben ik toen niet gegaan omdat ik het echt akelig vond en het weinig meerwaarde had qua skiën.
Hoe is dit bij anderen? Zijn er ook mensen die als kind nergens last van hebben, alles cool en sjiek vonden en nu toch beetje zo’n ongemakkelijke buik hebben? : (
Ja hoor, vroeger nergens last van. En nu word het me al duizelig als op tv in een afgrond word gekeken. 🤷♂️ soms als een lift hoge dalen oversteekt merk ik dat gevoel ook boven komen. Ik kijk dan niet meer naar beneden maar om mij heen en dan verdwijnt het weer. Even slikken en weer doorgaan. Angst zit tussen de oren, we worden ouder, verstandiger en verantwoordelijker zullen we maar zeggen…
Ik weet niet of het nog zo is maar vroeger boden ze in snowworld landgraaf een cursus aan specifiek gericht op hoogtevrees icm liftangst. Je zou eens kunnen zoeken of ze dat nog aanbieden.
Hoi @Dennis089, ik heb er zelf geen ‘last’ van. Maar als ik ergens een ‘angst’ over heb en ik wil die beheersen, dan ga ik mezelf over het onderwerp ‘informeren’.
Als je nu denkt dat een lift met één kabeltje vasthangt en bij het minste scheurtje naar beneden dondert, dan is de angst misschien groter dan dat je ‘weet’ hoe de lift juist werkt en wat er al moet gebeuren vooraleer je in een ravijn valt.
Rogier had hier ook een blogje over al vele jaren geleden:
https://www.wintersport.be/weblog/bericht/5519/hoe-veilig-zi…
Verder is het soms goed om weten wat te doen als er toch iets voorvalt, daar komt binnenkort dan weer iets van live hier.
Succes!
Ik heb het juist andersom. Ik had vroeger meer angst voor hoogtes dan nu. Voor mij heeft het geholpen om deze angst te confronteren/overwinnen maar dat is niet voor iedereen.
Het is helemaal niet raar of gek. Hier is inderdaad prima hulp voor te vinden als je dat zoekt. Of je leert er mee leven zoals snowball
Hoogtes heb ik zolang ik weet dat een constructie veilig is, of ik goed gezekerd ben 0 last van. Als het spul niet op orde (lijkt) te zijn, krijg ik wel de kriebels. Heb dit in een lift nog niet gehad, wel 1x in een vliegtuig (verder nooit vliegangst) en 1x in een attractie (normaal hoe hoger, hoe sneller, hoe beter). Een lift die je dan in ieder geval nooit moet doen is Leissieres in Tignes.
Wel een verschil met vroeger is snelheid op een piste. Vroeger kwam nooit de gedachte op: met deze snelheid moet ik echt niet vallen. Nu heb ik dat wel zo af en toe.
Vroeger ook nooit schrik gehad op de liften maar nu als 48-jarige betrap ik me daar af en toe wel op.
Vorige week stopte de kabelbaan naar de top van de Corvatsch plotseling halverwege en in een soort van reflex stak er iets paniekachtigs de kop op.
Gelukkig heb ik dat zelf meteen kunnen rationaliseren en was het ook zo weer over.
Herkennen is stap 1, erkennen stap 2 en dan rationaliseren, de confrontatie met jezelf aangaan.
Het zit inderdaad in je hoofd en hoe beter je kennis hoe makkelijker je jezelf kan overtuigen.
Bij mij is het overigens niet zo dat ik de techniek in twijfel trek. Geen moeite mee als de lift stopt, schommelt oid. Het is puur de hoogte, in een splitsecond de kriebels in de buik en duizelig in het hoofd. Ik heb dit gevoel ook nooit de overhand laten krijgen, ook omdat het voelt alsof je net voor een knockie staat. Wegkijken, slikken en de gedachten weer ergens anders op focussen helpt mij dan.
In werksituaties moet ik ook weleens het steiger of een ladder op, ook dan merk ik het al. Meestal vanaf boven de dakgoot zoiets.
Zoals gezegd, langer als een seconde of 3 duurt het bij mij niet dan heb ik me herpakt.
erder is het soms goed om weten wat te doen als er toch iets voorvalt, daar komt binnenkort dan weer iets van live hier.> § ChristopheJ op 28 dec 2023 12:57
Nu ben ik wel heel benieuwd wat er komen gaat: Een snelcursus “Wat te doen als je gondel 100m naar beneden valt?” :)
On Topic: Verder is het vervelend als dit soort angsten je belemmeren in het uitoefenen van een leuke hobby. Mijn tip, Niet naar beneden kijken en afleiding zoeken.
Ik heb er zeker last van…de grote gondels in Alpe d’huez vond ik ook niet fijn, vooral niet als je uit moet stappen op zo’n metalen stellage waar je doorheen kan kijken… het wordt bij mij ook steeds erger, toch iets met leeftijd denk ik. Ik ga gewoon in het midden staan en met uitstappen niet naar beneden kijken haha, je moet toch boven zie te komen. Lang leve de sleepliften!
In de lift omhoog kijken niet naar beneden.
Dat helpt.
Liften worden tegenwoordig zo goed gekeurd en onderhouden dat een catastrofe bijna nihil is.
Al zou ik niet gauw in de lift in Tsjechië gaan zitten. Maar dat is gevoelsmatig en nergens op gebaseerd.
1000 kilometer met de auto naar bijvoorbeeld Oostenrijk is waarschijnlijk gevaarlijker @Dennis089
Super al die berichten :)
Ben het ook helemaal met jullie eens!
En ik doe het toch gwn elke keer. Gwn hup erin. Gaan met die banaan en lekker skiën.
En zo’n liften zijn inderdaad super veilig toch? Gebeurd eigenlijk vrijwel nooit iets mee. Misschien nog wel veiliger dan vliegen in het vliegtuig.
Maar…
Zeg dat maar tegen die mensen in die gondel in Italië. https://de.m.wikipedia.org/wiki/Seilbahnunfall_am_Monte_Mott…
Die dachten misschien wel hetzelfde als wij… en dan gebeurd dat… : /
Ach als je met gondel en al je dood in stort, dan kan de hele wereld het tenminste in de krant lezen. Dat geluk hebben de meesten niet als ze gaan.
Heb je toch je Andy Warhol moment gehad moet je maar denken.
Dat is de mindset ;-)
De gondel van Lagazuoi heb ik hoogtevreeskriebels. Dit gaat er niet uit, misschien heeft dit te maken met de leeftijd van mij en die van die gondel.
Wij zitten in Umhausen en hebben een superski pas.
Vandaag zaten wij in Gurgl.
Gisteren in Sölden.
Eergisteren in Hochoetz.
De acherkogelbahn is de enige lift omhoog en moet ook omlaag genomen worden daar er geen dalafdaling is…
Dat maakt dit topic opeens wel heel erg heftig Oo
Als het je tijd is, dan ga je. De kans op een ongeval met een skilift is klein. En bang voor de dood ben ik al helemaal niet, ik zou het lullig vinden voor mijn gezin, maar dat is het dan ook wel.
Ik weet nog wel als klein menneke dat een van de eitjes van het gebied Champéry de bodem verloor met de zoon van de eigenaar erin (wij pleegde daar meermaals in de zomer te komen). Ik heb kort daarna wel even bij het instappen de bodem gecontroleerd bij het instappen. Maar verder: alles wordt gecontroleerd en moet aan hoge eisen voldoen. Zeker nu.
Ik heb veel meer angst dat iemand in de gondel zit bij mij die een uur in de wind ruikt. Dat risico laat zich nu eenmaal ieder jaar wel een of meerdere keren gelden.
dit hangt echt vanaf hoe je ergens in staat, en hoe veilig je je ergens voelt. zowel op de piste als in de lift, voor de een is het angst voor de ander kansberekening en weer een ander denkt er niet over na. ik hoor tot de kansberekening mensen. er kan niets gebeuren als je het bakje gaat schommelen. maar dat vind ik niet leuk, ik ken iemand die het liefst zonder beugel omlaag de lift neemt maar dat hoeft van mij ook niet. echte angst in de lift heb ik als ik een kleintje meeneem van het skiklasje en zie hoeveel manieren zo’n kind er uit kan vallen