Reisverslag Aosta vallei

« Ik vind het deel van de Franse Alpen vlak voor de Mont Blanc tunnel altijd prachtig. »
@SandraSki : grappig dat je dit schrijft. Ik woon 1 dal noordelijker. Ik vraag me vaak af hoe een passant/toesist de Arve vallei ervaart als ie richting Chamonix rijdt. Ik zie namelijk vooral de (de wat mij betreft) te gecultiveerde kant ervan en ben juist altijd zeer gecharmeerd van de omgeving als ik door Aosta vallei rij. Gevalletje ‘gras is altijd groener…’

Dit zijn een paar foto’s van gisteren op een andere manier kleiner gemaakt. Beter toch?

Bedankt voor de tip dr.Phil

Chalet in Pila ? Mag ik weten welk Chalet ? Misschien voor de komende jaren weer een keertje naar Pila. Voor mij een van de verassingen van de afgelopen jaren.

Pirmin op 21 jan 2024 16:07

Het is een klein chalet (wij zitten er met zijn tweeën). Sluit dat aan bij je wensen? Zo ja, dan PB ik je even met de gegevens.

Aosta, na een zuid(west)kantdump, mijn favoriet. Altijd betaalbare accommodatie te vinden, topskigebieden in de buurt en dikwijls ook goedkoop vliegen op Turijn.
Pila zou ik wel niet op een zondag doen. Heel de stad lijkt dan in het skigebied te zitten. Zeker bij mooi weer.
Tijdens weekdagen buiten de vakantieperiodes, zalig rustig.

FrankB op 21 jan 2024 04:08

Het was druk. Dat hadden we al gelezen in de review op de site en jouw waarschuwing was zeker terecht. Maar Pila is deze week ons thuis gebiedje. Om er te komen moet je een half uur omhoog ‘bochten’ en we hadden geen zin omdat vandaag weer te doen. Dus we zijn de drukte in gedoken en we hebben toch een heerlijke dag gehad.

We worden wakker met dit uitzicht. De zon laat zich nog even zien, maar al snel begint het te betrekken. Samen met de zondag drukte is dit geen goed begin van de dag.

Pila is niet groot, dus uitwijken naar een rustiger deel van het gebied is nauwelijks mogelijk. Dan maar hogerop. Misschien dat daar het kaf van het koren gescheiden wordt. Na lang wachten bij de Gorraz (basis lift) en de Leissé (centrale lift) kunnen we aansluiten bij de Couis 2. We genieten van de relatieve rust op de rode 19, 16 en 17. Pistes die vrij steil en ruim boven de boomgrens beginnen. Schijnbaar houden Italianen hier niet zo van.

Aan de andere kant van het gebied ligt nog zo’n lift die door meer bezoekers overgeslagen wordt. De Chamolé.
We doorkruisen de drukte (erg) en zoeken de rode 1 en de 2 op. Wat een fijne pistes. Op bepaalde plekken kijk je tot in Aosta. Soms wordt de piste smal en omzoomd door hoge dennenbomen. En op andere plekken is hij breed en is het een carv knaller. Deze afwisseling is leuk. Inmiddels is de zon gaan schijnen en we merken dat de Italianen aan de lunch gaan.

Zelf kiezen we voor een late lunch zodat we optimaal kunnen genieten. Het wordt steeds rustiger en in de namiddag gaan we naar de Couis 1. Deze lift gaat naar het hoogste punt van het gebied. Naar het zuiden hebben we een panoramisch uitzicht richting Epinel en Cogne. De andere kant op kunnen we van het Mont Blanc massif tot de Matterhorn kijken. De rode 9 die vanaf dit punt vertrekt kan ons niet echt bekoren. Dat is meer een pad dan een piste, maar het uitzicht maakt veel goed.

Het is inmiddels later op de dag en we hebben steeds meer pistes voor ons alleen. We skiën door totdat de laatste stoel omhoog gaat. Dat is voor de centraal gelegen Leissé om 16:45. Zo is het toch nog een mooie dag geworden ondanks de drukke start met een waterig zonnetje.

Als afsluiter deze zonsondergang vanaf de veranda. Pila heeft ons helemaal ingepakt.

Die blauwe luchten…

Gisteren was een prima dag. Deze keer was Pila zoals voorspeld heerlijk rustig. Het was bewolkt, maar het zicht was goed. De pistes lagen er mooi bij. Fijne sneeuw.
Nog even gezwaaid naar de Matterhorn (of Monte Cervinio zoals ik vanuit IT moet zeggen). Lekker geluncht in een berg restaurant. Pasta met tomaten saus met krokant gebakken en gerookt spek. Om scheurbuik te voorkomen maar gedineerd met een salade en brood.
Vandaag waren we dus toe aan wat nieuws…Crévacol!

Het heeft vannacht licht geregend, maar als we wakker worden belooft het een stralende dag te worden. We gaan dus onderweg naar Crévacol. Een van de kleine gebiedjes van het Aosta ski verband (22 km piste). Voor ons is het een klein uurtje rijden. We dalen af naar Aosta (leuke stad trouwens) en rijden richting de Grand St. Bernard. Een prachtige omgeving. Ongerepte natuur afgewisseld met kleine dorpjes.

Als we bij Crévacol aankomen zien we op de (zeer gladde) parkeerplaats zo’n 50 auto’s staan met Italiaanse kentekens. Het lijkt dus een rustige dag te worden.

De overdekte Grand St. Bernard pas slingert om de parkeerplaats heen. Je kijkt vanuit de rode dal piste op het besneeuwde dak van de tunnel. Je zou er een mooie langlauf route overheen kunnen laten lopen.

We komen boven met een oude maar charmante kuitenbijter. En de helft van de bezoekers blijkt aan het tour skiën te zijn. We hebben dus echt het rijk voor ons alleen.

We skiën de ribbeltjes van de pistes. Het onderste gedeelte van Crévacol bestaat uit drie pistes. Deels in het bos. Leuk, maar boven is er meer te doen.

De tweede lift gaat tot 2450m. Hij ontsluit 7 pistes (grotendeels rood). Crévacol promoot zijn gebied als zonovergoten en dat kunnen we beamen. De pistes zijn zuid gericht en de lucht is azuurblauw. In de ochtend zijn de pistes nog knoepert hard en we zien off piste de regen gootjes. Het mag dus best allemaal wat warmer en zachter worden.

Helaas neemt de wind juist toe. Rond de middag begint dit ronduit vervelend te worden. Ik word terug richting de stoel geblazen als we proberen weg te glijden van de lift. Beneden gekomen twijfelen we of we dit nog wel leuk (en veilig) vinden. Daar denkt het lift personeel hetzelfde over. Ze gaan sluiten. Er komt een net voor de afslag naar de hoogste lift te staan. Chiuso!

Oei ken Crevacol alleen maar met heel veel verse sneeuw maar zo ziet het er ook mooi uit! Ook hele redelijke prijzen daar bij het restaurant boven aan het eerste liftje (en vriendelijke bediening), topgebied!

Dus gaan we de rode en de blauwe piste naar het dal skiën. Maar dat wordt al snel saai. Gelukkig zit er een goed restaurant aan de piste. Zo’n Italiaanse self-service met no nonsens eten voor een zeer schappelijke prijs. Na de late lunch skiën we terug naar de parkeerplaats. Op deze hoogte lijkt het weer zo onschuldig, maar de wolken bevestigen wat we al wisten. Hogerop gaat het tekeer.

We hadden graag nog twee uurtjes langer geskied. Crévacol is een leuk uitstapje voor een dag. De rust en natuurschoon zijn een aanrader. Wel is het een gebied dat afhankelijk is van het weer. Stevige wind doet het geen goed. Maar ook te veel warmte zal zijn tol vragen van de zuid georiënteerde pistes.

De rode 9 bij Couis is ellendig, daar kan je echt beter de zwarte nemen. Die piste voegt niets toe en past totaal niet bij de rest.

Zou graag nog eens in Pila skiën!

De rode 9 bij Couis is ellendig, daar kan je echt beter de zwarte nemen. Die piste voegt niets toe en past totaal niet bij de rest.

Zou graag nog eens in Pila skiën!

Roy83 op 23 jan 2024 19:10

Klopt, 9 is gewoon een dom pad hahaha. De 16 is wel een hele fijne fijne en meestal erg rustig. Ligt bovendien een heel mooi poederkommetje naast waar je zo in skiet vanuit de lift 😉

Na een dagje Crévacol vandaag weer Pila. De Grimondet lift was eindelijk open. Leuke toevoeging aan het gebied met de rode 17 en 18.

Eigenlijk gewoon een heerlijke dag. Zonnig en warm (14,8 gr!). De pistes waren hard in de ochtend en slushy in de middag, maar prima omstandigheden. Precies volgens het weerbericht zagen we de bewolking rondom de Alpen hoofdkam liggen, in de verte. Bij ons blauwe luchten met iriserende wolken.

Vandaag hadden we ook het juiste perspectief om het logo van Pila (met de twee bergtoppen) te herkennen.

Morgen weer wat nieuws.

Klopt, 9 is gewoon een dom pad hahaha. De 16 is wel een hele fijne fijne en meestal erg rustig. Ligt bovendien een heel mooi poederkommetje naast waar je zo in skiet vanuit de lift 😉

evr66 op 23 jan 2024 19:19

We zagen je kommetje liggen. Zag er prachtig uit! Helaas hebben we geen offpiste vaardigheden.

Lunchtip: https://maps.app.goo.gl/yjvXRw92g5BcBpaeA?g_st=ic

Vraag een tafeltje boven en neem er de tijd voor 😉

Gisteren was het weer tijd voor een uitstapje naar een ander skigebied. Het 4de skigebied van deze vakantie.

Monte Rosa ski krijgt jullie warme aanbevelingen, maar dat vinden we te ver rijden. 2 uur enkele reis. Die bewaren we dus voor een andere keer.

We rijden vanuit Pila naar Aosta met de gedachte om in Valtournenche uit te komen. Tijdens het rijden houden we de live-piste-kaart in de gaten. Dinsdag en woensdag waren er namelijk veel lift sluitingen in Valtournenche en Cervinia vanwege de harde wind. Als we beneden aankomen zien we alle liften op oranje staan. We nemen het risico niet. Het is te jammer om op deze mooie dag twee uur voor niks te rijden.

Dan maar naar het westen. Courmayeur.
Niet onze eerste keuze, maar we staan open voor iets nieuws.

We rijden bewust over de weg zonder tol want deze lijkt ons mooier. (En het scheelt maar 6 minuten in tijd). Het is prachtig in de Aosta vallei. Kastelen en ruïnes met op de achtergrond besneeuwde 4000-ders. Ik schiet wat foto’s vanuit de auto. Maar de indrukwekkende rauwe sfeer is moeilijk vast te leggen.

Wat wel vast ligt is dat het een mooie zonnige dag gaat worden. Mooi én warm, met een stevige wind.

In Courmayeur kunnen we pal naast de lift parkeren in een garage voor €6 voor een dag. Wij vinden dat een koopje, maar de Italianen houden schijnbaar niet van betalen voor hun parkeerplaats. Er zijn namelijk genoeg plaatsen over, terwijl het dorp vol staat.

Maar wat een kleine plaatsjes! Nadat we onze auto met een schoenlepel op zijn plek hebben gezet lopen we naar de grote gondel. Deze staat net klaar en de reizigers druppelen binnen. Ook veel wandelaars en we zien zelfs twee buggies.

Boven aangekomen lijkt Courmayeur inderdaad een zonnig familie skigebied, maar de schijn bedriegt.
Het gebied is een dr Jekyll and Mr Hyde. Het heeft een zijde met vriendelijke pistes en een weids uitzicht. Maar de andere kant is donker met 4000-ders recht voor je neus.