Live uit Noorwegen IV

Tja, net als we dachten dat het niet beter kon, kwam onze laatste skidag in Noorwegen. Die overtrof al het voorgaande (dat al zo prachtig was)!

Strandafjellet
Vandaag hebben we in Strandafjellet geskied, in het achterland van Ålesund. Ook dit is weer een skigebied in volle ontwikkeling. Er wordt volop geïnvesteerd en de komende jaren komen er nog meer nieuwe liften, pistes en accommodaties bij. Momenteel heeft Strandafjellet zo’n vierentwintig kilometer pistes. De pistes liggen aan de twee zijden van het dal, waarbij aan de ene zijde de pistes wat makkelijker zijn dan aan de andere kant. Op dit moment moet je de weg nog even oversteken om van de ene naar de andere kant te komen, maar deze zomer gaat men een brug over de weg maken zodat je zonder “afstappen” kunt doorskiën.

Het mooiste uitzicht ter wereld?
Het uitzicht boven op de pistes in Strandfjellet moet wel tot de mooiste ter wereld behoren. Al onderweg naar de top in de spiksplinternieuwe stoeltjeslift (de langste in Scandinavië) val je bijna van je stoeltje, zo mooi is wat je dan te zien krijgt. Als je boven uitstapt ben je volledig overweldigd. Terwijl je bovenaan een prachtige piste staat zie je diep onder je de Storford zich uitstrekken van links naar rechts, met daar weer achter een krans van witte toppen. Ver beneden je op het water zie je de pontveren van de ene oever naar de andere gaan. In de verte ontwaar je de Atlantische Oceaan. Veel mooier dan dit zul je het niet gauw vinden.

Powder paradise
Net als in de andere wintersportplaatsen die we bezocht hebben in Noorwegen ligt ook in Strandafjellet de grote aantrekkingskracht in de off piste mogelijkheden. De Noren zijn er gek op om buiten de pistes te skiën. Het is al niet druk in hun resorts en dan duiken ze ook nog eens de diepsneeuw in! Je hebt de piste dus vaak voor je alleen. Het was eigenlijk best komisch dat één van mijn reisgenoten zei dat het in Strandafjellet drukker was dan in de eerder bezocht plaatsen; er waren namelijk enkele anderen die ook zo brutaal waren zich op te piste te wagen toen wij er heerlijk onze bochten maakten. In werkelijkheid hebben we ook in dit gebied niet één minuut hoeven wachten voor een lift.

Zoveel sneeuw vlak bij zee?
Het skigebied ligt maar op 430 meter en de top is op 1230. En je zit hemelsbreed vlak bij de Atlantische Oceaan met zijn warme Golfstroom. Hoe kan er dan toch zoveel poeder vallen? Het geheim zit hem juist in de aanwezigheid van die grote waterplas die veel zout in de lucht brengt en veel neerslag aanvoert. Omdat je toch redelijk noordelijk zit en er een hele kring van bergen om het gebied heen licht valt de sneeuw in de winter maar zelden in de vorm van regen. Door de aanwezigheid van het zout in de lucht zijn de ijskristallen anders van samenstelling dan in het binnenland; ze zijn lichter en droger. Vandaar al die poedersneeuw. En in de gemiddelde winter valt er constant nieuwe poeder bij.

Een off piste les
Alle Noren om ons heen roemden het off piste skiën zó, dat we er door aangestoken werden; ook wij gingen er aan geloven. Samen met een reisgenoot nam ik daarom 's middags een les off piste skiën. Dat bleek een prima idee; onze Noorse gids Tom bracht ons wat fijne kneepjes bij. Hij bracht ons stap voor stap op steeds moeilijker terrein met steeds diepere sneeuw. Hij wist natuurlijk precies waar de goede hellingen waren voor ons om te oefenen. Na een uurtje of twee waren we ontspannen en zonder onder uit te gaan de hellingen afgekomen. Het smaakte naar meer. Als je geen natuurtalent bent en het ‘poederen’ je niet vanzelf komt aanwaaien, dan zou ik eens overwegen ook een lesje te nemen.

Van de top naar zeeniveau
Een geweldige ervaring is het off piste skiën van de top van het gebied naar Stranda, dat aan de fjord ligt. Je skiet dan dus helemaal naar zeeniveau. Terwijl je tussen de bomen door zoeft zie je het water van de fjord steeds dichterbij komen. Vanuit Stranda kun je niet weer terugkomen in het skigebied; er is nog geen kabelbaan, maar er staan taxi’s klaar die je voor 60 kronen (ongeveer 7,50 euro) terug rijden naar Strandafjellet.

Het einde van de trip
Helaas kwam ook aan onze geweldige reis naar het verrukkelijke Noorwegen een eind. Na een overnachting in Ålesund vlogen we terug via Oslo naar Amsterdam. Ålesund is een leuke maar vooral schitterend gelegen stad. Door de ligging op een reeks eilanden in een kring van bergen (alles witbesneeuwd) heeft het een beetje een “Artic feel”. Het uitzicht vanuit de stad naar de oceaan is onbetaalbaar! Om maar niet te spreken van het uitzicht uit het vliegtuig.
Terug op Schiphol wil je eigenlijk gewoon alleen maar weer terug.