Zes jaar geleden overleed de beroemde Amerikaanse freerider Doug Coombs bij een ski ongeluk boven zijn woonplaats La Grave in Frankrijk. Hij viel toen hij zijn eveneens gevallen skimaatje probeerde te redden in het ‘Couloir de Polichinelle’. Een couloir waar je over een grote rotsband traverseert. Doug Coombs, werd een pro-skiër in Jackson Hole (een piste is daar nu naar hem vernoemt), hij begon de heli-ski industrie in Valdez, hij won de 'World Extreme Championships in 1991 en 1993. In 1997 vertrok hij naar La Grave omdat dat volgens hem een van de beste plekken ter wereld was het voor het zogenaamde big mountain skiën. Hij skiëde in heel wat films onder andere in de beroemde en vaak zeer mooie skifilms van Warren Mill
Wat volgens mij Doug Cooms zo bijzonder maakt in de ski industrie is dat hij naast een skiheld en een pro-skier ook het echte werk mogelijk maakte voor zijn klanten. En gewone ‘stervelingen’ meenam in zeer mooie en pittige afdalingen. Hij heeft zeker meegeholpen aan de populairiteit van het off-piste skiën in het algemeen.
Sorry, maar wat is er zo goed aan dat hij heeft meegeholpen aan de populariteit van het off-piste skiën?
Wordt iets mooier als het populair wordt?
Lijkt me niet, integendeel…
@ Langerzug, als meer mensen plezier aan wintersport beleven en aan off-piste is dat toch alleen maar mooi. Hij heeft een wereld geopend voor mensen voor wie dat anders waarschijnlijk niet mogelijk was. Dat is toch mooi?
Ging het de afgelopen winter niet steeds over teveel (onkundige) mensen die off-piste gaan, en de twijfels of skigebieden nog wel reclame moeten maken met stoere offpiste verhalen.
Doug Cooms kan er (niet meer) over meepraten…
Doug Coombs was een exceptioneel man en skiër, vanuit dit filmpje, kun je via een link op you tube in 5 delen van elk 15 min. STEEP zien: een hommage aan het freeskiën het onstaan ervan en Doug Coombs, maar ook Shane McConkey, die onlangs in dit forum - helaas - ook is herdacht, ik heb net weer eens gekeken, indrukwekkend.
Ik denk dat wanneer men zich verdiept in de beweegredenen van dit soort free skiërs heel duidelijk wordt dat er letterlijk een smalle graat gelopen wordt tussen extreme levenslust en de dreigende dood: “you don’t feel alive until you are at risk to die”. Ik zie ze wel allemaal met drie-eenheid op stap gaan en als je gaat heliskiën is de helicopter altijd dichtbij! Ik denk dat ook heel goed lijnen bestudeerd worden en dat al deze skiërs veel kennis van berg- en lawinekunde hebben, dat hoort bij de alpiene cultuur.
Dit zijn oerdriften, de mens neemt risico’s om verder te komen. Daarom zijn we waar we nu zijn. Dat is ook de aantrekkingskracht van risicosporten in onze nu “gevaarloze” maatschappij.
Er is een groep mensen die een prikkel is ontnomen en die zoekt het oa. in off piste skiën.
Waar het gevaar in schuilt is dat mensen denken dat ze "makkelijk" off piste kunnen gaan, zonder gedegen kennis van lawinekunde, zonder adequate veligheidsuitrusting, zonder goede gids enz. We weten allemaal waartoe dat kan leiden en toch blijft het gebeuren.
Ik denk dat met de toename van de populariteit ook de kennis van de gevaren toeneemt en dat is weer gunstig, maar ja, als straks iedereen een ABS-rugzak draagt is het mogelijk weer niet spannend genoeg!
Freeriden, in combinatie met zelf klimmen, is in elk geval mijns inziens de meeste pure vorm van skiën/boarden.