Op verkenning in Laax in het hart van Zwitserland

Zwitserland. Als wintersporter heb ik al een tijdje een haat-liefde verhouding met het land. Ik kan het niet zo goed hebben dat het een prachtige plek is, met mooie, uitgestrekte skigebieden in een zeer mooie omgeving, die toch zo onbereikbaar zijn. Dan heb ik het duidelijk niet over de afstand, maar over het verschil in prijs. Een skivakantie in Zwitserland kost gemiddeld 30% meer dan in een ander Europees land. Dat heeft veel te maken met de wisselkoers van de Zwitserse Franc, die ten opzicht van de euro dezer dagen op 1,09 euro staat. Accommodaties, skipassen, materiaalhuur en maaltijden zijn een pak duurder dan in Oostenrijk of Frankrijk. Voor vele wintersporters is het verschil te groot en wordt er al snel gekozen voor een vakantie buiten de Zwitserse grenzen.

Toch is het de moeite om verder te kijken dan de hoge prijzen. Er zijn zoveel prachtige skigebieden in Zwitserland die het ontdekken meer dan waard zijn. Ik had de kans om Flims-Laax-Valera te gaan ontdekken en vond veel sterke punten die de extra investering hielpen te vergeten.
Even wat cijfertjes: Laax (Graubunden) ligt op 930 km van Amsterdam en op 800 km van Brussel. Het gebied telt 28 liften die 235 km pistes beslaan, waarvan 34 blauwe, 27 rode en 8 zwarte pistes. De Vorab gletsjer, waar enkele leuke, rode pistes zijn, ligt met zijn 3018 meter op het hoogste punt van het gebied.

We verbleven een lang weekend in het base station van Laax, wat niet in het dorp zelf ligt, maar aan de start van de liften. Het voordeel is dat je op enkele meters van je hotel op de gondellift of de ultramoderne, vernieuwde kabelbaan kan stappen en je binnen het kwartier aankomt op Crap Sogn Gion. Dit centrale punt is het centrum van het gebied. Je kan er afdalen naar Falera of Laax, de kabelbaan nemen naar hoger gelegen pistes, of vertrekken op een tocht naar Flims. Bovendien is het ook de top van de snowparks. Je kan er afdalen naar de langste half-pipe ter wereld in het No Name park, de boardercross van Ils Plauns gaan opzoeken of gaan freestylen op de kickers, boxes en rails van het Curnius Snowpark. Als je honger of dorst krijgt is de Panoramabar of Caffé NoName vlakbij.

Wij wouden graag op drie dagen tijd het hele gebied verkennen en bleven dus niet lang op Crap Sogn Gion. We namen de kabellift naar Crap Masegn, vanwaar je kan afdalen en met de Fuorcla gondel naar de gletsjer kan. Het was een mistige dag met weinig zicht, maar de pistes op de gletsjer waren goed geprepareerd waardoor dit nog de beste plek was om te vertoeven. Bij veel wind wordt dit hoogste punt ook wel als eerste afgesloten! De pistes er naartoe liggen langs een bergflank, waardoor het al snel gevaarlijk kan worden.

Vanaf de gletsjer konden we afdalen naar Sogn Martin op 1950 meter, waar we besloten de gloednieuwe, moderne gondellift La Siala te nemen naar een piek van 2800 meter. De 10-zitter is het pronkstuk van het gebied en geeft je een fantastisch zicht over de hele vallei. Bovenaan zijn de mogelijkheden enorm. Je kan terug naar de gletsjer, je kan afdalen naar Plaun om weer door te skiën naar Laax en de linkerkant van de kaart, of je kan beginnen aan de 10km-lange afdaling naar Flims. Wij besloten voor het laatste te gaan. De route was fantastisch en de pistes heerlijk geprepareerd. Op vele plaatsen konden we nog first tracks in de snowbully-ribbels maken. Bovendien waren we zo goed als alleen op de piste! We volgden rode piste 10, die lager gelegen veranderde in een blauwe weg doorheen de bossen. Maar wat een prachtig winterwonderland!

In het dorp van Flims namen we de gondellift terug naar Plaun. We besloten te lunchen in een klein barretje dat heel knus was ingericht. Ze hadden broodjes, panini’s en eintopf. Dat laatste is een soort soep met allerlei groenten, vis of vlees. Reken wel op zomaar even 15 Zwitserse Franc per gerecht, ook voor de broodjes. Een drankje konden we er krijgen voor 4 à 5 CHF. De beste plek om te eten van het gebied, moet wel de hut op Vorab Gletsjer zijn. We hebben er iets gedronken, maar toen we terug wouden om te eten, was de gletsjer gesloten door te veel wind. De locals wisten ons wel te zeggen dat het absoluut de lekkerste plaats was om te lunchen en je er zowat alle typische gerechten van de streek kan krijgen.

Superhandig is trouwens de sterk ontwikkelde app van Laax. Het bevat een interactieve kaart waarop je de geopende pistes en liften kan bekijken. Omdat de hoger gelegen pistes erg afhankelijk zijn van het weer, was het dus nuttig voor ons om in de gaten te houden of alles nog wel open bleef. Heel het gebied is trouwens uitgerust met een goed wifi-netwerk, waardoor we geen data moesten gebruiken om up to date te blijven. Bovendien konden we zo ook meteen op de sociale media laten weten hoe geweldig we het hadden op de poederrijke pistes.

Na een dagje op de berg, waren we wel klaar voor wat après-ski. Op de piste onderweg naar Laax, is er een supergezellige hut, Tegia Larnags. Je kan er zowel eten in het restaurant als genieten van de après-ski in de bar. Ideale stop als je onderweg bent naar het dal! In het base station van Laax, onderaan de gondellift, kan je terecht in de Crap Bar of in de Indy Club, die vlak naast elkaar liggen. Er worden op het pleintje regelmatig openluchtevenementen georganiseerd, met leuke tentjes en dj’s. In het Riders Palace, een beetje lager op de weg, kan je ook na 22u nog terecht om verder te feesten.

Later dat weekend gingen we ook nog een kijkje nemen in de Freestyle Academy van Laax. Het ligt eveneens aan het base station, vlakbij ons hotel. In de uitgebreide indoor-ruimte kan je terecht voor een cursus basis freestyle tricks. Je leert er op trampolines en in big air bags hoe je een jump moet starten of landen, en je kan oefenen op verschillende niveaus van kickers. Vooral voor kinderen is het een leuke ervaring om veilig kennis te maken met freestyle, maar ook skaters kunnen er terecht op de indoor ramp en kickers. Als je eens een kijkje wilt nemen, kan je voor 30 CHF de kennismakingscursus van één uur volgen.

Samengevat is Laax een vooruitstrevend gebied met goed geprepareerde pistes en moderne liften. Het enige minpunt dat ik kan aanbrengen, is dat het soms wat ontbreekt aan charme. Ik hou wel van de kleine, volgepropte hutjes met kitscherige versieringen, kerstlichtjes doorheen de straten en berenvelletjes in de zetels van de après-ski. De meeste hutten, liften en faciliteiten zijn opgebouwd in strak design en dezelfde minimalistische stijl. Aanschuiven aan de kabellift gaat vlot, gestructureerd en georganiseerd. Er zijn amper wachttijden door de moderne uitrusting. De medewerkers zijn vriendelijk en spreken allemaal behoorlijk Engels naast het sappige, plaatselijke dialect.

Wel ja, ik denk dat Zwitserland wel ergens mijn hart gestolen heeft. Wie heeft er nog suggesties voor andere gebieden die we zeker moeten bezoeken?