Zijn hoogtemeters de oplossing voor pistefraude?
Pistekilometers die niet blijken te kloppen, zwarte afdalingen die grotendeels aanvoelen als blauwe: de wintersport lijkt vol list en bedrog! En uiteindelijk ben jij er als wintersporter de dupe van, want je baseert je vakantiebestemmingskeuze op fake news. Kan dat in de toekomst niet eerlijker?
Positief afronden
Het was ergens in 2013 toen de Duitse onderzoeker Christoph Schrahe de wintersportwereld op z’n grondvesten deed schudden. Na lang onderzoek kwam hij met een opzienbarende constatering: skigebieden liegen over de hoeveelheid pistekilometers! Hij onderzocht zo’n 80 skigebieden met meer dan 110 kilometer aan piste. Hierbij hanteerde hij een methode waarbij hij de afstand van de piste in de vallijn, dus recht naar beneden, heeft gemeten (de rode skiër in de illustratie hieronder). Veel skigebieden hanteerden methodes waarbij ze de breedte van de piste en de bochten van de skiër of snowboarder meetelden (groene skiër).
De metingen van Christoph Schrahe en het aantal kilometer pistes dat de skigebieden hanteerden lagen hierdoor nogal uit elkaar, en veel skigebieden bleken het aantal pistekilometers positief naar boven af te ronden waardoor er een irrealistisch beeld werd gegeven van de mogelijkheden. We zijn inmiddels een aantal jaar verder en het aantal pistekilometers is nog altijd dé manier om de grootte van een skigebied weer te geven. Alleen is het leeuwendeel van de skigebieden niet teruggekomen op hun eigen leugen.
Kilometerbedrog
De skigebieden die het niet zo nauw namen met de communicatie van het aantal pistekilometers waren bekende en aansprekende skigebieden als de Stubaier Gletscher, Hochzillertal-Hochfügen en Les Quatre Vallées, om er maar een paar te noemen. Zo communiceerde Stubaier Gletscher zelf dat ze 129,5 kilometer aan pistes hebben, maar dat bleek in de praktijk 47 kilometer te zijn. En het bij Nederlandse wintersporters zeer populaire skigebied Hochzillertal - Hochfügen had geen 181 kilometer aan pistes, maar ‘slechts’ 73 kilometer. Het Zwitserse ‘megagebied’ Les Quatre Vallées met bekende dorpen als Verbier, Nendaz en Veysonnaz maakte het helemaal bont. Hier zijn geen 400 kilometer aan pistes te vinden, maar moet je het als wintersporter doen met een ‘schamele’ 159 kilometer.
Keurmerk-ontkenning
Christoph Schrahe heeft inmiddels munt geslagen uit zijn onderzoek en geeft seals of approval uit, waarbij hij de lengte van de pistes komt nameten. Het gebied kan dan communiceren dat het aantal pistekilometers objectief tot stand gekomen is. Onder andere gebieden als Kitzbühel - Kirchberg, Ski amadé en Saalbach-Hinterglemm-Leogang-Fieberbrunn hebben hier gebruik van gemaakt.
De drie skigebieden uit het eerdergenoemde kilometerbedrogvoorbeeld verkondigen nog altijd andere pistekilometers. Zo vind je volgens de eigen websites van de betreffende gebieden in Hochzillertal-Hochfügen 89,7 kilometer piste. Op de Stubaier Gletscher communiceren ze twee getallen: 64 kilometer aan pistes in de vallijn en 108 kilometer aan pistes wanneer je bochten maakt. In Les Quatre Vallées communiceren ze doodleuk dat ze 412 kilometer aan pistes hebben.
Opeenstapeling van waarheden
Als we één conclusie kunnen trekken, is het toch wel dat het komen tot een aantal waar iedereen zich in kan vinden behoorlijk lastig is. Want de lengteberekening door skigebieden die uitgaan van een fictieve route die een skiër aflegt ten opzichte van de exacte top-to-bottom-meetmethode van Christoph Schrahe is niet per se fout, het is slechts een andere kijk op de waarheid.
Mocht er uiteindelijk worden gekozen voor een unanieme methode
dan ontstaat er een volgend probleem. Het exacte aantal kilometers zegt niets over de moeilijkheidsgraad, wat natuurlijk een doorslaggevende factor is bij de vakantiekeuze. Hiervoor hanteren skigebieden weliswaar kleurcodes (blauw, rood, zwart), maar die geven een vertekend beeld van de werkelijkheid. Zo kent men aan een piste een kleur toe als deze over het geheel, dan wel op enkele plekken, een bepaalde mate van steilte bezit. Logische keuze, want een wintersporter moet de gehele piste afl eggen als die eraan begint, dus ook de steilere stukjes. Maar dit wil dus niet zeggen dat de gehele piste steil is, in sommige gevallen zelfs verre van dat. Toch wordt deze totale pistelengte meegenomen in het percentage blauw, rood of zwart in een gebied. Listig!
Geen pistekilometers maar hoogtemeters
In de huidige wijze van weergeven zitten dus nogal wat mazen. Reden voor ons om eens te experimenteren met een andere rekenmethode. Dit klinkt misschien als hoog van de toren blazen, maar wie weet is het de vonk waardoor we in de toekomst gevrijwaard zijn van pistefraudeurs.
We hebben ons puur gericht op de hoogtemeters die je af kunt leggen. De gedachte is vrij eenvoudig: wanneer een lift start op een hoogte van 1300 meter en eindigt op een hoogte van 1800 meter, dan leg je bij het afdalen dus 500 hoogtemeters af (zie bovenstaande grafiek). Een hoogtemeter is hier een hele objectieve maat, want hoe breed je je bochten ook maakt, het maakt voor het eindresultaat niet uit. Hiermee komen we bij de essentie van een zo eerlijk mogelijke vergelijking: de start- en eindhoogtes laten geen ruimte voor interpretatie. We zouden het dus eigenlijk moeten zoeken in hoogtemeters per skigebied.
Deze meetmethode leent zich ook heel goed voor de specificering van het percentage blauwe, rode en zwarte pistes. Zo zou het veel eerlijker zijn als per piste wordt nagegaan hoeveel hoogtemeters daadwerkelijk blauw, rood of zwart zijn. Dit levert namelijk een enorm verschil op tussen een piste die van begin tot eind steil is (voorbeeld A in het ‘bergprofiel van een zwarte piste’ hieronder), en een piste die langdurig flauw is maar een kort heftig steil stuk kent (voorbeeld B). Beide worden, terecht, beoordeeld als zwart, alleen zal het aantal ‘zwarte’ hoogtemeters in het eerste voorbeeld aanzienlijk groter zijn. Als je deze ‘steiltehoogtemeters’ allemaal per kleur bij elkaar optelt geeft dit een veel duidelijker beeld over de moeilijkheidsgraad van het totale pisteaanbod. Dan heb je in één klap inzichtelijk of een skigebied echt biedt wat jij zoekt!
Meten in Noord-Amerika
Hoogtemeters klinken nu nog abstract en zorgen voor een gigantisch getal. We zijn echter niet de eersten die hebben nagedacht over een andere maat. In de Verenigde Staten en Canada wordt de grootte van een skigebied bijvoorbeeld niet weergegeven met het aantal kilometer aan pistes, maar met de oppervlakte van het totaal te skiën terrein in acres (1 ac = 4.046,86 m²). Meten met oppervlakte is in de basis eerlijker dan meten met pistekilometers. Skigebieden in Noord-Amerika werken echter met een ‘boundary’, een lijn rondom het skigebied waarmee de grens heel duidelijk wordt weergegeven en Europese skigebieden niet, waardoor er ruimte overblijft voor vrije interpretatie.
De uitgebreide versie van dit artikel, inclusief een rekenvoorbeeld, is te lezen in Wintersport Magazine #40
Plaats een reactie
Meten in hoogtemeters kan, maar zegt niets.
Een berg met een hoogteverschil van 100meter kan vele malen steiler zijn dan 1 van 800 hoogtemeters.
Ik snap uit jullie plaatje dat dat niet is wat jullie bedoelen maar dat is wel wat het betekent.
We nemen nu de afstand ook in rekening en dan heb je al weer een probleem, wat hanteer je als afstand? De vallijn of de daadwerkelijk af te leggen afstand door een gem wintersporter? Het eerste geeft een steiler percentage maar dat is niet reëel hoe steiler hoe meer bochten er gemaakt worden waardoor steilte afneemt omdat lengte toeneemt. Neem je de gem sporter, met bochten in rekening dan zal het minder steil worden, maar bereken maar eens de lijn van een gem sporter.
Het Noord-Amerikaanse systeem (oppervlakte) is ook vooral interessant als je veel off-piste kan skiën, zoals daar binnen de boundary. Dan wil je de hoeveelheid skibaar terrein weten. Dat is voor de meeste vakantiegangers in Europa minder relevant lijkt me.
Een andere vraag: op een aantal websites (plandespistes.nl, Opensnowmap.org) kan je van een specifieke piste zien wat het profiel is en hoe lang die is. Over die lengte: is dat over dat profiel gemeten (dus zeg maar de lengte van de gele piste in het laatste plaatje), of is dat de wiskundige hemelsbreed-afstand over het horizontale vlak tussen beginpunt en eindpunt van die piste (dus zonder het hoogteverschil erin mee te nemen)?
Ik begrijp de hoogtemeters inderdaad ook niet echt. En lang slingerend pad heeft vele malen km meer dan een steile zwarte piste.
En ik begrijp dat je per piste zo’n profiel uit kan tekenen om te bepalen hoe het verloop is, maar over een totaal gebied kun je die informatie echt niet kwijt richting de wintersporters.
Het beste lijkt mij om te meten vanuit het midden van een piste, zonder de bochten van de wintersporter, maar met de bochten die evt in de piste zitten mee te nemen.
Een lastige vind ik nog wel pistes naast elkaar, zoals je op veel gletsjers ziet. Wanneer kan je stellen dat dit afzonderlijke pistes zijn en wanneer dat het 1 brede piste is.
Hoogtemeters zeggen ook niet alles over de lengte van een piste, ook niet in de vallijn.
Een piste die helemaal parallel aan een lift loopt is korter in de vallijn dan een piste die om een berg heen draait of kronkelt.
Pisteskilometers in de vallijn meten lijkt mij de beste oplossing, pistes dubbel tellen (vanwege de breedte of dubbele nummers) zou verboden moeten worden
.
Ik sluit me aan bij het idee van @RRski. Een piste gemeten in de vallijn is voor de meeste mensen beter te begrijpen aangezien dit gevoelsmatig beter te visualiseren is. De ene skiër maakt meer bochten dan de andere en legt zodanig meer dan wel minder km af op dezelfde piste. Over het hellingspercentage zegt het natuurlijk niets. Welke methode er ook gebruikt wordt, het staat of valt met wie de norm ervoor vastlegt. Wil je een eerlijke beoordeling, dan kan dit niet door de skigebieden zelf worden vastgelegd, maar moet dat door een onafhankelijke instelling en geijkte apparatuur worden gedaan. Deze instelling geeft vervolgens een internationaal certificaat af waarmee het skigebied is beoordeeld. Verandert er iets in het gebied? Dan is er een nieuw certificaat nodig. Met zo’n certificaat kan een skigebied dan zich zelf op de (ski) kaart zetten.
*bericht bewerkt door Kielstra op 06 okt 2018 09:34
Een Noord/Zuid helling kan ook nog invloed hebben op de moeilijkheidsgraad. Hoe ga dit meenemen? Een rode pist die voor 80% van het jaar ijzig is neigt meer naar zwart dan een rode pist die perfect te skiën is.
Er wordt inderfaad teveel gefocust op km (ook ik gebruik dit, de kleuren op de kaart en reviews om een beeld te vormen).
Hoogtemeters alleen is geen oplossing, maar kan wel een beter beeld geven in combinatie met km. Voor km is er wat mij betreft al een oplossing: de gps data van skiërs bundelen om te meten wat het gemiddelde op die piste is. Dat biedt een stuk minder ruimte voor gesjoemel. Ook 3D kaarten van gebieden doen een hoop, omdat daar vaak ook de vlakken op weergegeven worden die de oppervlakte aangeven. Een combinatie van betere metingen, een hellingsgraad en 3d model met piste markering lijkt mij een beterr standaard dan slechts 1 deel hiervan.
Overigens vraag ik me af of skigebieden uit vrije wil hier wat aan gaan doen, aangezien commercie toch vaak het verdraaien van de feiten betekent. Als oplossing zouden overheden voor 1 standaard kunnen kiezen voor metingen. Ook wintersport websites en verenigingen uit meerdere landen zouden de handen ineen kunnen slaan om er een einde aan te maken.
Dat is best een interessant idee, een soort Strava voor op die piste en op basis daarvan pistelengtes en hoogtes berekenen. Als echt veel mensen dat gaan gebruiken, heb je echt hele interessante data.
Tot nu komen veel apps niet verder dan de gemiddelde snelheid in een gebied.
Iets meer ontopic: het zou vooral fijn zijn als elk gebied hetzelfde zou doen bij het meten. Of in de vallijn, op de ski afstand (vallijn x gestandaardiseerde bochtfactor). En dan nog, sjoemelen blijft vast met dubbele pistes ed.
Op mijn website http://www.plandespistes.nl heb ik de lengtes van alle skipistes in Europa geanalyseerd mbv gegevens van openstreetmap. Deze analyse heb ik gedaan in 2017. Hier zie je ook dat ik bij vrijwel alle gebieden minder kilometers meet dan dat die gebieden zelf opgeven.
Hier geldt overigens wel een disclaimer: Ik heb slechts gemeten wat in sept 2017 in Openstreetmap.org stond. Niet alle skipistes staan daarin ingetekend, en het kan ook voorkomen dat pistes onjuist ingetekend staan. (te kort, te lang, dubbel of niet bestaand bijvoorbeeld)
Maar ook gebieden waarvan ik weet dat de data compleet is in OSM, overdrijven steevast met hun kilometers.
Meetmethode van Christoph Schrahe lijkt me goed en duidelijk. Kunnen jullie deze “echte” kilometers ook op jullie skigebieden verwerken?
… pistes dubbel tellen (vanwege de breedte of dubbele nummers) zou verboden moeten worden
RRski op 6 okt 2018 08:55
.
En wat als in het midden van die piste een groep bomen staat, of een aantal huisjes, dan heb je een variant linksom en een variant rechtsom. Mag je het dan wel dubbel tellen?
Wat betreft moeilijkheidsgraden van skipistes, daar bestaan gewoon normen voor, hier uitgelegd: https://de.m.wikipedia.org/wiki/Skipiste#Schwierigkeitsgrade…
Hoogtemeters zou kunnen werken.
Je zou denken dat je daarmee minder makkelijk kunt frauderen. Want keihard liegen is makkelijker vast te stellen.
Hoewel, de Schulz gruppe die berucht is om zijn liegen, gaat daarmee ook gewoon doorleuk door.
Bij Kals en Matrei geven ze doodleuk nog steeds als bergstation hoogte 2601 op.
http://www.schultz-ski.at/ski-resorts/grossglockner-resort-o…
Dat is 150!!! hoogtemeters meer dan de werkelijkheid ;(
Natuurlijk zou het al veel beter zijn als ieder skigebied zich aan de ‘standaard’ van Schrahe zou conformeren, d.w.z. de lengtes van de vallijn. Probleem is alleen dat veel skigebieden dat niet doen uit commercieel oogpunt. Dat is ook niet vreemd. Als je als skigebied ineens half zo groot bent is dat geen reclame. Hoogtemeters zijn niet feilloos, maar het is wat ons betreft een objectievere maat om te kunnen vergelijken dan pistekilometers waarbij het ene skigebied hun kilometers ‘verzint’ en de ander zich aan Christoph Schrahe houdt.
De beste oplossing voor het meten van de kilometers lijkt mij door per piste 100 man met een goede GPS te laten skiën. (Dus niet de telefoontjes die soms gewoon de verbinding verliezen of er gewoon totaal naast zitten, gewoon een nauwkeurige GPS die op een paar meter precies is)
Dat is dan 100 man, van beginner tot pro en uiteindelijk komt er een gemiddelde uit.
Dat lijkt mij dan het meest realistische.
En dan kan je ook nog aangeven hoeveel km piste je per groep hebt, beginners 80km, gevorderden 65km, professionals 50km. (Bijvoorbeeld)
En hoe kom je aan de skiërs en snowboarders?
Gewoon iedereen van dit forum gratis uitnodigingen.
Ik wil wel… :P
*bericht bewerkt door luuk777w op 06 okt 2018 16:09
Wintersport, het beste wat er is.Ik begrijp er niks van.
Stel een skigebied heeft twee afdalingen. Beide beginnen boven op hetzelfde punt en eindigen onder ook op hetzelfde punt. De ene is zwart en de ander een lang blauw pad.
Nogal logisch dat de blauwe veel langer is dan de zwarte.
Hoe meet je dit dan, op basis van hoogtemeters?
*bericht bewerkt door DrPhil op 06 okt 2018 16:13
@Roel, waarom is volgens jullie een hoogtemeter een goede meet methodiek? Of wat schiet ik er als wintersporter mee op? Hoe helpt mij dit beter met kiezen?
Jullie schrijven dit niet zonder er goed over nagedacht te hebben maar ik haal het gewoon niet uit jullie verhaal.
Het klinkt raar maar ik heb als individu meer aan de informatie zoals nu gehanteerd word. Misschien niet accuraat qua km maar het geeft een beeld van wat je kan verwachten. Hoogtemeters vertellen alleen hoeveel je overbrugt verticaal, dan staat er straks in ons gebied overbrugt u 1500m hoogte op blauw 600m hoogte op rood en 500m op zwart. Dit kan nu of een heel klein gebied zijn met groot hoogteverschil of gewoon een gebied met weinig hoogteverschil tussen berg en dal maar wel heel veel km.
Voor blauw maakt dat waarschijnlijk qua kms niet uit, @birdheart.
Één lange blauwe afdaling van 1500hm zou globaal even lang moet zijn als 5 blauwe afdalingen van elk 300hm.
Zou, want binnen blauw zit natuurlijk ook een verschil qua hellingshoek (dus ook qua lengte)
Bij rood daarentegen zal dat idd wel flink kunnen uitmaken. Één donkerrode van 1200hm of vier lichtrode van 300hm elk. Kan idd qua kms nogal uitmaken.
Bovendien kun je op basis van hoogtemeters alleen niet beoordelen hoe steil een piste is. Een rode van 1200hms van 3km vs een andere rode eveneens van 1200hms, maar van 6km.
Op basis van alleen kms kun je dat overigens ook niet beoordelen.
De combinatie kms en hms zou het beste zijn. Overdrijf je dan met je kms, dan lijken de pistes erg vlak. Dat wil je als skigebied natuurlijk niet.
*bericht bewerkt door DrPhil op 06 okt 2018 17:06
@DrPhil dus moet een gebied totaal hoogtemeters, totaal piste kilometers, aantal pistes per soort, blauw rood zwart en daarbij de hm en pm per kleur en piste.
Enig punt dan is dat je moet oppassen dat ze km niet te weinig schrijven om zo de steilte op te krikken. Waardoor ze blauw als rood en rood als zwart gaan verkopen
Ja maar hoe geef je dan het totaal aantal hoogtemeters op? Zie mijn vraag over de zwarte en de blauwe. Gewoon optellen? Maar die optelsom zegt helemaal niks.
Bv één gebied met twee zwarte pistes, totaal 3000hm, of een gebied met twintig blauwe pistes, ook totaal 3000hm.
Wat zegt dat totaal dan?
@Shane , Dat je bij de eerste, 2 afdalingen hebt zwart dus relatief weinig km ongeveer 5 a 7km
Dat je bij de tweede ook weinig km hebt want je overbrugt gem maar 150hm. Per piste. Zit je rond de 20 a 25km piste.
Maar dit gaat nu nog omdat de getallen laag zijn en je nu al 2 en 5 km verschil ziet. Hoe hoger de hoogtemeters hoe groter het verschil word. En dan gerekend rechte lijn naar beneden en geen bochten in de piste
Ik heb namelijk hetzelfde probleem met hoogtemeter als jij.
Met piste km in blauw rood en zwart uitgedrukt weet je ongeveer wat je qua lengte verwachten kan, maak je bochten zal het uitkomen ben je meer van de vallijn volgen zal het minder zijn.
*bericht bewerkt door Birdheart op 06 okt 2018 17:54
als mijn gedachten daar zijn, maar ik ben hier, waar ben ik dan?Het maakt niet uit hoe er gemeten wordt, als er maar op eenduidige wijze gemeten wordt. Het gaat er volgens mij primair niet om hoeveel km een gebied heeft, maar hoeveel groter of kleiner een voor jou onbekend gebied is t.o.v. een ander gebied dat je al kent. Christoph Schrahe zal waarschijnlijk wel een eenduidige meetmethode gebruiken, dus iets dergelijks tot standaard verheffen lijkt me heel zinvol. Heeft hij misschien ook een oplossing bedacht voor het probleem van pistes dubbel tellen?
@Arjen2 die moeilijkheidsgraden zijn leuk, maar toch zijn er in veel gebieden door de jaren heen pistes die opeens van kleur veranderen. Ik heb dit op kaarten van gebieden in Frankrijk, Italië en Oostenrijk gezien. Die systematiek is dan dus niet dekkend.
@Arjen Hele mooie site man, je kunt prachtig alle skigebieden vinden in zowat heel Europa!!
btw, link werkte bij mij niet, maar als je ekkes opzoekt heb je hem meteen.
*bericht bewerkt door Rob97 op 07 okt 2018 00:09
De discussie is dus, even heel plat: Hoogtemeters vs. afgelegde meters, of die nu al skiënd zijn (bochten maken) of met de latten naar het dal gemeten (vallijn methode). Daarnaast wordt er geopperd te kijken naar de classifisering van de piste, dus is een afdaling groen, blauw, rood of zwart.
Het gekke is dat bij die eerste er dus verschillende interpretatie is over zoiets objectiefs als te meten afstand. Raar. Bij de andere is er discussie over hoe een piste te kwalificeren. We kennen allemaal de gemakkelijke zwarte of de zware rode piste. Subjectief, want niet voor iedereen hetzelfde. Daarom dacht ik aan het volgende:
Waarom niet pistes, en uiteindelijk een heel gebied, in te delen naar het niveau van de skiër? Interessant is bijvoorbeeld de indeling naar niveau, zoals die voortkomt uit de de 10 niveaus die door de Amerikaanse bond van ski-instructeurs worden gebruikt (PSIA - Professional Ski Instructors of America, vertaalt door in dit forum: https://www.wintersport.nl/forum/topic/118761 door @GiGi.
Want dat is waar het uiteindelijk om draait in mijn ski-weken: Heb ik een gebied waar voldoende uitdaging in zit? Ik ben een skiër van niveau “8”, volgens deze indeling, net als mijn zoon. Maar ik wil ook dat het gebied voldoende pistes in niveau “7” heeft, voor mijn vrouw en mijn dochter. En oh ja, we gaan vaak samen met vrienden met jonge kinderen, dus ook graag wat “5”.
Zou er zodanig een systeem kunnen komen waarin het percentage pistes per niveau is weergegeven? Dus een gebied met pistes in niveau 1-3 (beginner) 20%, niveau 4 - 6 (lichtgevorderde) 35% … enzovoort? Ik snap dat het lastig is dit op te stellen maar het is wel meteen duidelijk of het gebied de moeite waard is voor mij (en/of mijn gezelschap)!
*bericht bewerkt door Binnenwerk op 07 okt 2018 00:45
Die oppervlakte van een skigebied zegt ook in Noord Amerika niet alles.
Zitten er binne de boundary gesloten gebieden? Of stukken waar je nooit skiet(meren, topjes)?
en wat je ook vaak ziet, is dat niet het hele gebied per kift bereikbaar is. Wel leuk, inhoudend hikken, maar je moet het wel weten.
Kijk maar eens naar Powder Mountain, UTh, die beweren het grootste in Amerika te Jin. Maar als je met de lift skiet, dan is het niet meer dan midden moot
@Binnenwerk, dus je wilt in feite meer kleuren i.p.v. alleen groen/blauw/rood/zwart? Het lijkt me wat problematisch omdat de moeilijkheidsgraad ook afhankelijk is van de piste-gesteldheid. B.v. een 5 bij goede sneeuw wordt een 6 of 7 bij slechte sneeuw. Met de vier bestaande kleuren zou de piste langer blauw blijven. Anders gezegd: de indeling moet redelijk grof blijven vanwege natuurlijke variatie.
Het is trouwens helemaal niet zo raar dat er interpretatieverschillen bestaan over het begrip afstand. Bekijk de zgn. “kustlijnparadox” maar eens; https://nl.wikipedia.org/wiki/Kustlijnparadox
*bericht bewerkt door Martin7182 op 07 okt 2018 16:43
@Martin7182 leuk artikel. Zie alleen de paradox niet want dit is helemaal niet tegennatuurlijk of tegen intuïtief. Althans niet voor mij, ik zie er de logica van in dat het zo gaat. Kijk naar Google maps type enkel een plaats in en je krijgt hemelsbreed afstand. Vul route in en de afstand vergroot want je zal zelden in een rechte lijn naar je bestemming kunnen.
Het probleem met skigebieden is dat zij opteren voor de langste toeristische route op de piste, en dit net zo onrealistisch is als de hemelsbreed afstand van een piste. De waarheid ligt tussen deze afstanden. Maar hoe je tot iets komt wat reëel is. En naar volle tevredenheid van iedereen blijft lastig
Feitelijk is het belangrijkste dat elk gebied het op dezelfde manier doet zodat je gebieden kunt vergelijken. Als de ‘meetfout’ overal hetzelfde is, is dat niet zo heel erg.
Volgens mij zou iemand die handig is met programmeren ook relatief makkelijk een overzicht kunnen maken van skigebieden, met alle pistes (lengte in de vallijn en hemelsbreed), per kleur. Vanuit opensnowmap is alle data beschikbaar en die is volgens mij erg accuraat.
Ik denk dat de quotient van hoogtemeters gedeeld door lengte piste (vallijn) een mooi objectieve indicatie geeft over de moeilijkheid (gemiddelde stijlheid) van de helling. Op die manier kan je de diverse pistes die dezelfde kleur hebben onderling makkelijker vergelijken qua moeilijkheid.
Daarnaast zou een objectieve meting over het midden van de piste en langs de vallijn verplicht moeten worden gesteld, maar goed voordat dat ooit realiteit is moeten we maar vertrouwen op ervaringsresultaten van wintersporters of andere partijen die geen belang hebben bij een zo groot mogelijk getal (iets voor wintersport.nl om metingen te laten uitvoeren door leden?) en/of skigebieden die het objectief laten meten door bijv. een Christoph Schrahe.
*bericht bewerkt door Chonn op 08 okt 2018 08:49
Atomic Redster S9 Revoshock 160 / G9 Revoshock 172 / Rossignol Hero Elite LT 176De gemiddelde en maximale (over bijv 50 meter) steilheid zou inderdaad ook interessant zijn. Ik denk serieus dat een groepje handige appbouwers hier potentieel goud in handen heeft.
Bouw een vette app, die helemaal gratis is, waarmee je skidag kan bijhouden, eventueel inclusief een leuk spelelement (misschien moeten we wel iets met segmenten doen), verzamel al die data (uiteraard geanonimiseerd) en stel dat dan weer als onafhankelijk bron beschikbaar. Als er 500 man over een piste zijn geweest, weet je echt wel wat de gemiddelde lengte daar is. Je kan dan zien welke pistes vaak gebruikt worden, welke minder vaak etcetera.