Precies tijdens de stilte voor de (föhn)storm ging ik op pad in het skigebied van Spieljoch (helemaal vooraan in het Zillertal) om de condities te checken.

Skiën in maart betekent vroeg opstaan

Eigenlijk geldt het altijd op wintersport, maar met name in het voorjaar loont het vroege opstaan extra. Ook al was de drang om te snoozen groot, eenmaal in de gondel was ik maar al te blij dat ik toch vroeg uit de veren was. De eerste paar afdalingen kon ik namelijk op een strakgeprepareerd biljartlaken draaien. Corduroy ohne Ende! Toch ook wel fijn, die gemodelleerde pistes, of niet?

In de ochtend was er bovendien nog niets te merken van de föhnstroming. Het was nog lekker fris, de bomen waren wit en naast de strak geprepareerde pistes lag er bovenin nog een laagje poedersneeuw van ongeveer 20 centimeter. Op-en-top winterweer dus!

Lente in het dal versus winter op de berg

Zo tegen 10:00u werden de afdalingen naar het middelstation (rode 4) en de zwarte 3 bij de Geolsbahn, beide oost- en zuidhellingen, al snel zacht. De noordhellingen bleven veel langer goed. We moeten natuurlijk niet vergeten dat het maart is en de zon al behoorlijk wat kracht heeft.

Deze zon heeft namelijk ook al grote gaten in de piste naar het dal gebrand, waardoor deze al dicht is. De rest van het skigebied ligt hoog genoeg en is wel helemaal geopend. Terwijl het Zillertal en de laaggelegen zonnige flanken inmiddels al echt groen beginnen te worden, ligt er hogerop nog gewoon een dik pak sneeuw. In het hooggebergte van Tirol is het sneeuwdek momenteel (ruim) bovengemiddeld. Het onderstreept maar weer eens het grote contrast in de Tiroolse skigebieden wat we deze winter vaak terugzagen. “Oben hui, unten pfui”.